I.a marking, noting.
I. In gen.: “tabellarum,” i. e. the marking of the voting-tablets with wax of different colors, Cic. Clu. 47, 130.—
II. In partic.
A. The inflicting of disgrace by the nota censoria; “v. nota, II. B. 2.: ad notationes auctoritatemque censoriam,” Cic. Clu. 46, 128.—
B. A designation, choice: “delectus et notatio judicum,” Cic. Phil. 5, 5, 13.—
C. A noticing, observing, observation: “notatio naturae et animadversio peperit artem,” Cic. Or. 55, 183: “quae notatione et laude digna sint,” id. Brut. 17, 65: “notatio temporum,” chronology, id. ib. 19, 74.—
D. The designating of the meaning and derivation of a word, etymology: “tum notatio, cum ex vi verbi argumentum aliquid elicitur,” Cic. Top. 2, 10; cf.: multa etiam ex notatione sumuntur. Ea est autem, cum ex vi nominis argumentum elicitur: quam Graeci ἐτυμολογίαν vocant, id est verbum e verbo, veriloquium, id. ib. 8, 35; cf. Quint. 1, 6, 28.—