I.nearly, almost, as I may say (class.): “fores paene effregisti,” Plaut. Bacch. 4, 2, 4; id. Am. 4, 2, 6; id. Bacch. 4, 9, 26; id. Truc. 2, 6, 37: “aliquem paene perdere,” Ter. Heaut. 4, 6, 10: “paene amicus,” Cic. Fam. 1, 4, 1: “paene communis,” id. ib. 15, 1, 1: “Brutum non minus amo, quam tu: paene dixi quam te,” id. Att. 5, 20, 6; id. Rosc. Com. 6, 16: “non solum in omnibus civitatibus, sed paene etiam in singulis domibus, factiones sunt,” Caes. B. G. 6, 10: “quam paene furvae regna Proserpinae ... vidimus,” Hor. C. 2, 13, 21: “paene manu, quod amo, tanta est vicinia, tango: Saepe sed, heu! lacrimas hoc mihi paene movet,” Ov. H. 18, 179.—Rarely with subj.: “nisi nostri equites acutius vidissent, paene concedente adversario superasset,” Cic. Fam. 8, 4, 1: “legiones duas paene delessent, ni, etc.,” Amm. 16, 2, 10.—Paene sometimes follows the word it qualifies: “omnibus par paene laus tribuitur,” Cic. de Or. 3, 7, 28: “totidem paene reperiantur genera,” id. ib. 3, 9, 34: “cuncta paene,” id. ib. 3, 32, 127; “3, 55, 209: divini paene est viri,” id. Rep. 1, 29, 45; 2, 20, 35; id. Div. 1, 1, 2; id. Leg. 2, 2, 4: “et crescere paene opus,” Liv. 31, 1, 5; 3, 53, 7; 9, 7, 1; “4, 27, 11: nudā paene cathedrā,” Juv. 1, 65.— Sup.: “ita mea consilia perturbat paenissume (penissime),” utterly, completely, Plaut. Most. 3, 1, 127: “me paenissume perdidit,” id. Aul. 3, 4, 7: “paenissime os alicui sublinere,” id. ib. 4, 6, 2; App. M. 8, p. 203; id. Mag. p. 336, 25; cf. Prisc. p. 608 and 1008 P.
paene (less correctly pēne ), adv. etym. dub.,