I.a place to flee to, a shelter, asylum, refuge (class.): “perfugi sibi copiam comparare,” Plaut. Cas. 3, 5, 2: “si unum ostium obsideatur, aliud perfugium petat,” id. Truc. 4, 4, 17 Bothe: “pedibus perfugium peperit,” ran off, escaped, id. Cist. 1, 3, 13: “cum propter siccitates paludum, quo se reciperent, non haberent, quo perfugio superiore anno fuerant usi,” Caes. B. G. 4, 38: “portum ac perfugium esse,” Cic. Clu. 3, 7: “perfugium et praesidium salutis,” id. Rab. Perd. 2, 4: “perfugium unum, una spes reliqua est Roscio,” id. Rosc. Am. 52, 150: “commune,” id. Cat. 4, 1, 2: “desperatissimum,” Cic. Verr. 2, 2, 41, § 101: “perfugium omnium laborum et sollicitudinum somnus,” id. Div. 2, 72, 150: “annonae,” i. e. Campania, id. Phil. 8, 8, 26.
perfŭgĭum , ii, n. perfugio,