I. To ask before another, to ask first: “sententias, non more atque ordine, sed prout libuisset, praerogabat,” Suet. Aug. 35.—
II. To pay beforehand or in advance: “pensionem,” Dig. 19, 2, 19: “expensas,” Cod. Just. 10, 31, 20.— Hence, praerŏgātus , a, um, P. a., asked before (class.): “cujus in honore non unius tribus pars, sed comitia tota comitiis fuerint praerogata,” Cic. Planc. 20, 49 (al. praerogativa): lex, proposed previously, Cod. 16, 11, 1.