I.rest, quiet.
I. Lit., rest, repose, cessation from labor, from cares, etc.: “locus quietis et tranquillitatis plenissimus,” Cic. de Or. 1, 1, 2: “senectutis,” id. Deiot. 13, 38: “quem non quies, non remissio delectarent,” id. Cael. 17, 39: “mors laborum ac miseriarum quies est,” a state of rest, id. Cat. 4, 4, 7: “ex diutino labore quieti se dare,” Caes. B. C. 2, 14: “quietem capere,” to take repose, id. B. G. 6, 27: “tribus horis exercitui ad quietem datis,” id. ib. 7, 41: “quietem pati,” Sall. J. 101, 11: “nulla metuentibus quies,” Just. 2, 13, 11.— In plur.: “uti somno et quietibus ceteris,” recreations, Cic. Off. 1, 29, 103. —
B. In partic.
1. A quiet life, a keeping still, neutrality between political parties: “Attici quies tantopere Caesari fuit grata, ut,” Nep. Att. 7, 3; Suet. Tib. 15; Tac. A. 14, 47.—
2. Quiet, peace: “quae diuturna quies pepererat,” Sall. C. 31, 1: “quieti Subdita montanae bracchia Dalmatiae,” Ov. P. 2, 2, 77: “ingrata genti quies,” Tac. G. 14: “atrox clamor et repente quies,” id. A. 1, 25: “longa,” id. Agr. 11. —Transf., of inanim. things: “si non tanta quies iret frigusque caloremque Inter,” i. e. the repose of spring, Verg. G. 2, 344: “ventorum,” Plin. 18, 26, 62, § 231: “pelagi,” Stat. S. 2, 2, 26: “lenis materiae,” evenness, smoothness, Plin. 16, 16, 28, § 70.—
3. The rest of sleep, repose, sleep, Plaut. Cure. 2, 2, 22: “capere quietem,” to fall asleep, go to sleep, Ov. F. 1, 205: “alta,” deep sleep, Verg. A. 6, 522: “ire ad quietem,” to go to rest, go to sleep, Cic. Div. 1, 29, 60: “quieti se tradere,” id. ib. 1, 29, 61: “secundum quietem,” in sleep, id. ib. 2, 66, 135: “per quietem,” Suet. Caes. 81: “neque vigiliis neque quietibus,” Sall. C. 15, 4.—
4. The sleep of death, death: “olli dura quies oculos et ferreus urget Somnus,” Verg. A. 10, 745: “quod si forte tibi properarint fata quietem,” Prop. 2, 28 (3, 24), 25. —
II. Transf.
1. A dream: “vanae nec monstra quietis, Nec somno comperta loquor,” Stat. Th. 10, 205: “praesaga,” id. ib. 10, 324; Vell. 2, 70, 1: “ducem terruit dira quies, nam Varum cernere visus est, etc.,” Tac. A. 1, 65.—
2. A resting-place, lair of a wild beast (poet.): “intectae fronde quietes,” Lucr. 1, 405.—