I.to pour back; to pour out, cause to overflow, etc. (mostly poet. and in post-Aug. prose).
I. Lit.: quibus (vaporibus) altae renovataeque stellae atque omnis aether refundunt eodem et rursum trahunt indidem, * Cic. N. D. 2, 46, 118: “aequor refundit in aequor,” Ov. M. 11, 488: “ponto refuso,” Verg. G. 2, 163: “sanguinem, v. B. infra: luna glaciem refundit,” melts, Plin. 2, 101, 104, § 223: “imis Stagna refusa vadis,” flowing back, Verg. A. 1, 126; cf.: “Acheronte refuso,” id. ib. 6, 107: “unda refunditur,” Stat. Th. 9, 465: “Tiberis refusus,” Tac. H. 1, 86: refusus Oceanus, i. e. flowing back into itself (the Homeric ἀψόρροος), Verg. A. 7, 225; Luc. 8, 797.—
B. Transf., of things not liquid: “refunditur alga,” is flung back, Verg. A. 7, 590: “intestina,” Cels. 7, 16: quam libenter tot spoliatis, tot trucidatis sanguinem et bona refudisses, i. e. hadst given back, restored, Plin. Pan. 40, 4; cf.: “refudimus Nilo suas copias,” id. ib. 31, 3: “quod accepit,” Dig. 12, 4, 5 fin.: “fructus venditori,” ib. 18, 2, 6: “invicem impensas,” ib. 19, 5, 5, § 4: huic dabis loricam, quam refundat, Val. Imp. ap. Treb. Pol. Claud. 14, 6; Veg. Mil. 1, 20. — Poet.: “refusa Conjugis in gremium,” stretched out, lying at length, Luc. 8, 105: “refusis in spatium immensum campis,” i.e. outspread, Sil. 13, 322.—