I.v. inch. n., to become a boy again.
I. Lit.: quia repuerascis, Novat. ap. Non. 165, 25 (Com. Rel. p. 215 Rib.): “si quis mihi deus largiatur, ut ex hac aetate repuerascam et in cunis vagiam,” Cic. Sen. 23, 83.—
II. Trop., to become childish; also, to play or frolic like a child, Plaut. Merc. 2, 2, 25: “Laelium semper fere cum Scipione solitum rusticari, eosque incredibiliter repuerascere esse solitos,” Cic. de Or. 2, 6, 22.