I. Lit., wandering or roving alone; of animals that lead a solitary life: “earum (bestiarum) partim solivagas, partim congregatas,” Cic. Tusc. 5, 13, 38.—Of persons: “non est enim singulare nec solivagum genus hoc (hominum),” id. Rep. 1, 25, 39: “(elephanti) minume ex omnibus solivagi,” Plin. 8, 7, 7, § 23; v. solitarius.—
II. Transf., alone, by itself, single, solitary (rare): “caelo solivago et volubili et in orbem incitato,” Cic. Univ. 6, 18: “solivaga, cognitio et jejuna,” contracted, id. Off. 1, 44, 157: “virginitas,” standing alone, incomparable, Mart. Cap. 1, § 40.