I.“HOC TITVLVM,” Inscr. Fabr. 8, 47; Inscr. Cardin. Dipl. 22), m. root ti- of τίνω, τιμάω, a superscription, inscription, label, litle; a ticket, bill, placard, notice that a thing is to be sold or let (syn. index).
I. Lit. (esp. freq. after the Aug. per.): “aram condidit dedicavitque cum ingenti rerum ab se gestarum titulo,” Liv. 28, 46, 16: “virtutes in aevum Per titulos memoresque fastos Aeternet,” Hor. C. 4, 14, 4: dant munera templis; “Addunt et titulum: titulus breve carmen habebat,” Ov. M. 9, 793: “cumque ducum titulis oppida capta legat,” id. Tr. 4, 2, 20: titulus nomenque libelli. Ov. R. Am. 1: “librorum,” Quint. 2, 14, 4: “titulum scribere,” Col. 9, praef. § “2: quorum titulus per barbara colla pependit,” i. e. of slaves put up for sale, Prop. 4, 5, 51: paterae, quas cum titulo nominis Camilli ante Capitolium constat positas esse, Liv. 6, 4, 3: “signa cum titulo lamnae aëneae inscripto,” id. 23, 19, 18: “patrem familias canibus objecit, cum hoc titulo,” Suet. Dom. 10: “cras bibet aliquid, cujus patriam titulumque senectus delevit,” Juv. 5, 34: “sepulcri,” epitaph, id. 6, 230; cf.: “cinerem sine titulo, sine nomine jacere,” Plin. Ep. 6, 10, 3; so of an epitaph, id. ib. 9, 19, 3: “domus proscribebatur, si quis emere, si quis conducere vellet: venit Athenodorus, legit titulum auditoque pretio, etc.,” the bill, the notice of sale, Plin. Ep. 7, 27, 7; cf. poet.: “ite sub titulum lares,” Tib. 2, 4, 54: “sub titulum nostros misit lares,” Ov. R. Am. 302.—
II. Transf.
A. Like our title for an honorable appellation, title of honor, glory: “sustinere titulum consulatus,” Cic. Pis. 9, 19: “quos si titulus hic (sapientis) delectat,” id. Tusc. 5, 10, 30: “servatae pubis Achivae,” Ov. M. 7, 56: “qui stupet in titulis et imaginibus,” Hor. S. 1, 6, 17; id. C. 4, 14, 4; id. S. 2, 3, 212: “et domus est titulis utraque fulta suis,” Prop. 4 (5), 11, 32. Ov. F. 2, 16; 1, 602; id. M. 7, 448; 12, 334.—
B. Repute, renown, fame: “par titulo tantae gloriae fuit,” Liv. 7, 1, 10; Stat. S. 2, 7, 62: “prioris perpetrati belli titulus,” Liv. 28, 41, 3; cf.: “quid in purpurā istā aliud quam victoriarum mearum titulos geris?” Just. 18, 7, 13: “titulo Spartanae victoriae inflatus,” Curt. 10, 10, 14: “captae urbis titulo cedens,” id. 6, 6, 33.—
D. A cause or reason alleged, a pretence, pretext (so perh. not ante-Aug.; cf.: “causa, nomen): non vos pro Graeciae libertate tantum dimicare: quamquam is quoque egregius titulus esset, etc.,” Liv. 36, 17, 13: “praetendere titulum belli,” id. 37, 54, 13: “honestiorem causam libertatis quam servitutis praetexi titulo,” id. 34, 59, 1 Weissenb. ad loc.: “sub titulo aequandarum legum nostra jura oppressa,” id. 3, 67, 9: “sub honorificentissimo ministerii titulo,” Vell. 2, 45, 4: “ipse (probabatur) accepisse HS. decem milia foedissimo quidem titulo,” Plin. Ep. 2, 11, 23: “transfugae titulo Babyloniam proficiscitur,” Just. 1, 10, 16: “erat hic quidem titulus cum Graecis coëundi,” id. 5, 1, 8; 11, 10, 10; 15, 4, 13: “titulum sollemnis officii occulto sceleri praeferentes,” Curt. 5, 10, 12: “titulus facinori speciosus praeferebatur,” id. 7, 5, 20. —