I.change, interchange, alternation, vicissitude (class.; used alike in sing. and plur.): “omnium rerum vicissitudo est,” Ter. Eun. 2, 2, 44: “ex alio in aliud vicissitudo atque mutatio,” Cic. Tusc. 5, 24, 69: “in sermone communi,” id. Off. 1, 37, 134: “nihil vicissitudine studiorum officiorumque jucundius,” id. Lael. 14, 49: “eorum (generum),” reciprocal influence, id. N. D. 2, 33, 84.—Plur.: “dierum noctiumque,” Cic. Leg. 2, 7, 16: “diurnae nocturnaeque,” id. Inv. 1, 34, 59: “fortunae (with temporum varietates),” id. Fam. 5, 12, 4: “alternae digitorum vicissitudines,” the interlocking of the fingers, App. M. 3 praef.
This text is part of:
View text chunked by:
vĭcissĭtūdo , ĭnis, f. vicis, I.,