īnstrūctus adj. with comp. and sup.
P. of instruo, furnished, provided, supplied: domicilia rebus iis, etc.: instructae ornataeque naves: decem vitiis instructior, H.—Fig., arranged, prepared, ready: in corde consilia, T.: res satis scite instructae: ad dicendum instructissimus. —Instructed, taught, versed: in iure civili: a iure civili, ab historiā instructior.