hodiē adv.
* ho (i. e. hoc)+die,
to-day
: negat hodie: cras mane putat: hodie mane,
this morning
: Nonae sunt hodie Sextiles: hodie tricesima
sabbata, H.: faciam hodie, ut, etc.,
Cs.—
Today, at the present day, at this time, now, in these times
: quā (sententiā) hodie usus
es,
to this day
: rem p. hodie teneremus?: ut est hodie,
Iu.—With
-que, and still, and to this day
: hoc facere coeperunt hodieque
faciunt.—With
etiam or quoque, even to this day, even now
: leges quibus hodie quoque utuntur: ei studio
etiam hodie praesunt: hodieque for hodie quoque (late), Ta.—
To-day, now, at once, immediately
: hodie itura,
on the point of going
, T.: Non dices hodie, quorsum? etc.,
will you be all day coming to the point?
H.: si hodie postulem, etc.—With
numquam, never in the world, never at all
: numquamne hodie concedes mihi?
T.: numquam omnes hodie moriemur inulti,
V.
