minor minus, ōris, adj. comp. (for posit. and sup. see parvus, minimus)
3 MAN-,
smaller, less
: navigia, Cs.: pecunia minor facta: inter ignīs Luna minores,
H.: Hibernia dimidio minor quam Britannia,
less by half
, Cs.: genibus minor, i. e.
kneeling
, H.: Neve minor sit quinto actu
Fabula,
shorter
, H.: luna,
waning
, H.—As subst
n.
: minus praedae quam speraverant fuit,
L.: sociis dimidio minus quam civibus datum,
less by half
, L.: minus opinione suā
efficere, Cs.—Of time,
less, shorter, briefer
: tempus, O.: dies sermone minor,
too short for
, O.—Of age,
younger, junior
: minor natu: filia minor regis,
Cs.: aetate minores, O.: minor uno mense, H.—Plur.
as subst,
posterity, descendants
: nostri minores, V.: Et fessae referunt se minores,
the young
, V.—Fig.,
inferior, less important
: res: sapiens uno minor est Iove,
H.: sunt notitiā multa minora
tuā,
unworthy of
, O.: in certamine,
beaten
, H.: tanto certare,
unfit to cope with
, H.: capitis minor, see
caput.—As subst
n. genit
., in expressions of value or price,
at a lower price, of less value
: minoris vendere: (suam fidem) non minoris quam publicam
ducere, S.: minores facere filium
quam, etc.,
care less for
.