plācābilis e, adj. with comp.
placo,
to be conciliated, easily pacified, placable
: omnia habere placabiliora quam animum praetoris: Irasci
celer, tamen ut placabilis essem, H.: placabilis irae, O.: ad iustas preces
ingenium, L.: sacris placabilis
ira, O.: ara Dianae,
placable
, V.—
Pacifying, appeasing, propitiating, acceptable
: Id nosmet indicare placabilius est,
more conciliatory
, T.