pulcher (pulcer) chra, chrum, adj.
with comp. pulchrior, and
sup. pulcherrimus,
beautiful, beauteous, fair, handsome
: homo, Enn. ap. C.: virgo, T.: iuvenis, Ph.: quo pulchrior alter Non
fuit, V.: formā pulcherrima, V.:
O matre pulchrā filia pulchrior, H.: o faciem pulchram! T.: tunicae, H.:
horti, O.: Ganges, V.:
quid potest esse aspectu pulchrius?: pulcherrimorum agrorum
iudex.—As subst n.: quid habet
pulchri acervus, beauty, H. —Fig., beautiful, fine, excellent,
noble, honorable, glorious, illustrious: res p. paulatim inmutata ex
pulcherrumā pessima facta est, S.: pulcherrimum exemplum, Cs.: pulcerrumum
facinus, S.: poëmata, H.: dies, fortunate, H.—Fortunate, prosperous: ne pulchrum se ac beatum putaret: dies, H. —In the
phrase, pulchrum est, it is beautiful, is grand, is glorious, is a fine thing: Cui pulchrum fuit in medios dormire dies, it seemed a fine
thing, H.—In compliment, worthy, excellent: propino hoc
pulchro Critiae, the perfect gentleman.
