dis-solvō solvī, solūtus, ere,
to take apart, disunite, part, destroy: opus suum natura dissolvit: pontem, N.: navem, Ph.: animus, si est harmonia, dissolvetur. — To take to
pieces, analyze: Quem (versum), H.—To pay,
discharge: aes alienum dissolutum: omne quod debuit: pecuniam pro iis
rebus, Cs.: poenam: damna. — To
free from debt: dissolvi nullo modo
possunt.—Fig., to dissolve, abolish, abrogate, annul, destroy:
amicitias: societatem: religiones, L.: leges Caesaris: iudicia publica: regiā potestate
dissolutā, N.: rem p., L.: frigus, H.: mortalium mala, S.:
plerosque senectus dissolvit, S.—To refute,
reply to, answer: criminatio tota dissoluta est: (crimina)
iudicio. — To release, disengage: Dissolvi me,
ut, etc., T.