incessus ūs, m
1 in+1 CAD-, a going, walking, pace, gait: Seplasiā dignus: citus, tardus, S.: vera incessu patuit dea, V.: incessum fingere: Turbonis in armis, H.: morbum incessu fateri, Iu.: tot hominum iumentorumque incessu dilapsa est (nix), tread, L.: incessu tacito progressus, step, V.: Exprimit incessūs, peculiarities of gait, O.— An advance, approach: sacerdotes incessu furiali militem turbaverunt, L.: incessūs hostis claudere, Ta.—An attack, hostile approach: Parthorum, Ta.