ruīna ae, f
RV-,
a rushing down, tumbling, falling down, fall
: iumentorum, L.: primique ruinam Dant sonitu ingenti,
fall upon each other
, V.: graves aulaea ruinas In patinam
fecere,
fell down
, H.—Of buildings,
a tumbling, falling down, downfall, ruin
(only sing.): repentinā ruinā pars eius turris
concidit, Cs.: ferunt eā ruinā ipsum
cum cognatis suis oppressum interiisse: iam Deiphobi dedit ampla ruinam
domus, i. e.
fell in
, V. —Fig.,
a downfall, fall, ruin, catastrophe, calamity, disaster, overthrow,
destruction
: vis illa fuit et ruina quaedam,
a catastrophe
: incendium meum ruinā restinguam,
with the fall
(of the State), S.: patriae,
L.: strage ac ruinā fudere Gallos,
utter defeat
, L.: ille dies utramque Ducet ruinam,
i. e.
death
, H.: ruinae fortunarum tuarum: pectora Quantis
fatigaret ruinis, H.: ruinas videres:
caeli, i. e.
a storm
, V.—Plur,
a fallen building, ruin, ruins
: veteres tantummodo Troia ruinas ostendit,
O.: Sagunti ruinae nostris capitibus incident,
L.: fumantes Thebarum, L.:
Si fractus inlabatur orbis, Impavidum ferient ruinae,
H.—
A cause of ruin, destroyer
: rei p.: publicanorum.