Forms of the subject.
Adjectives
[*] 26. The expressed subject of the finite verb may be in the form of a substantive, a pronoun, or some word or phrase used as a substantive. “Κόνων . . . ἐνίκησε,” DIN. 1.75 , Conon gained the victory. “πολλῶν χρημάτων τὸ χρηστὸν εἶναι λυσιτελέστερόν ἐστι,” DEM. 36.52. “οὗτος ἔγημε,” DEM. [46], 21 , This man got married. DEM.36.52(see above). [46], 21 (id.) LYS. 1.11 “τὸ παιδίον ἐβόα” , The baby was bawling. 13.85: “εἰ μὲν τὸ ἐπ᾽ αὐτοφώρῳ μὴ προσεγέγραπτο” . PLATO, Alc. I, 116 C. “τὰ ἀγαθὰ συμφέρει ἢ οὔ” , Rpb. 372 E: “ὄψα ἅπερ καὶ οἱ νῦν ἔχουσι” . Cf. Hell.4.2.21 “οὐκ ἀπέθανον αὐτῶν πλὴν εἴ τις κτἑ” . (Partitive genitive as subject) THUC. 1.126. 9: “οἱ . . . μετὰ τοῦ Κύλωνος” . 3.108.2: “οἱ κατἀ τὸ δεξιὸν κέρας ἐνίκων τὸ καθ᾽ ἑαυτούς” . 4.33.1: “οἱ δὲ περὶ τὸν Ἐπιτάδαν” . HDT. 1.62. “οἱ ἀμφὶ Πεισίστρατον” 3.76, 9.69. [*] 27. Even prepositional phrases like “εἰς ὀκτωκαίδεκα”, etc., without the article, may be treated as the subject. “εἰ κατασκαφείη τῶν τειχῶν τῶν μακρῶν ἐπὶ δέκα στάδια ἑκατέρου,” LYS. 13.8 . (Strictly speaking, “τῶν τειχῶν” is the partitive genitive dependent on “κατασκαφείη” and “ἐπὶ δέκα στάδια” is an adverbial modifier.) XEN. An. 3.4.5 “ζωοὶ ἐλήφθησαν εἰς ὀκτωκαίδεκα” , About 18 were taken alive. Ibid. 6.4.23: “εἰς δισχιλίους ἀνθρώπους” . Hell. 6.5.10: “ἔφυγον . . . περἰ ὀκτακοσίους” . THUC.3.20.2: “ἐς δὲ ἄνδρας διακοσίους καὶ εἴκοσι μάλιστα ἐνέμειναν τῇ ἐξόδῳ ἐθελονταί” . HDT. 5.64: “καί σφεων ἔπεσον ὑπὲρ τεσσεράκοντα ἄνδρας” , And of them there fell above 40 men. 6.117: “ἀπέθανον . . κατὰ ἑξακισχιλίους” . [*] 28. Adjectives used substantively. Masculine and feminine adjectives and participles are used as personal substantives freely with the article in both numbers, less freely without the article in standard prose. [*] 29. a. With the article: DEM.1.1: “τῶν βουλομένων” . 3.17: “τοὺς αἰτίους” . Ibid. 21: “τὸν ὁμώνυμον” . 4.44: “τῶν λεγόντων” . 20.74: “τοὺς κωλύσοντας” . 29.44: “οἱ δικάζοντες” . ISOC.5.24: “τοῖς ἐπιτηδείοις τοῖς ἐμοῖς” . ANT. 5.18: “τοῖς ἐμοῖς προσήκουσιν” PLAT. Alc. I, 113 A: “ὁ ἐρωτῶν . . . ὁ ἀποκρινόμενος” . 125 B: “τοὺς ἀγαθούς” . 134 B: “οἱ κακοί” . Conv. 178 E: “τὸν ἐρώμενον” . 181 B: “οἱ φαῦλοι” . 204 D: “ὁ ἐρῶν” . Lach. 180 D: “οἱ ἡλίκοι ἐγώ” . Legg. 868 A: “τῷ κεκτημένῳ” . Rpb. 409 C: “ὁ ἔχων” . Theaet. 147 D: “τῷ σῷ ὁμωνύμῳ” . XEN. Apol. 20: “τοῖς γειναμένοις” . 27: “τοῖς ἐμοῖς εὔνοις” . Hell. 5.2.33: “τοῖς ὑμετέροις δυσμενέσι” . Mem. 1.1.1: “οἱ γραψάμενοι” . THUC. 3.4.4: “τῶν . . . διαβαλλόντων” 5.32.1: “τοὺς ἡβῶντας” . HDT. 1.120: “τοὺς γειναμένους” , 3.65: “τῶν . . . οἰκηιοτάτων” . AR. Eccl. 1126: “τῆς ἐμῆς κεκτημένης” . Pl. 495: “τοὺς ἀγαθούς” . EUR. Alc. 167: “αὐτῶν ἡ τεκοῦσα” . El. 335: “ὅ τ᾽ ἐκείνου τεκών” . Hipp. 413: “τὰς σώφρονας” . Or. 510: “ὁ κείνου γενόμενος” . SOPH. Ai. 456: “χὠ κακὸς τὸν κρείσσονα” . Ant. 520: “οὐχ ὁ χρηστὸς τῷ κακῷ λαχεῖν ἴσος” . fr. 321 N2: “τὸν θνητόν”. AESCHYL. Suppl. 951: “τοῖς ἄρσεσιν” . THEOGN. 1026: “τῶν ἀγαθῶν” . HOM. Od. 15.324: “τοῖς ἀγαθοῖσι” . 17.218: “τὸν ὁμοῖον” (twice). 20.133: “τὸν . . . ἀρείονα” . 224: “τὸν δύστηνον” . Il. 3.255: “τῷ . . . νικήσαντι” . 6.435: “οἱ ἄριστοι” . 8.342=11.178: “τὸν ὀπίστατον” . 10.237: “τὸν ἀρείω” . 11.658: “οἱ ἄριστοι” . 13.279: “τοῦ . . . κακοῦ τρέπεται χρώς” . 16.53: “τὸν ὁμοῖον” . 21.207: “τὸν ἄριστον” . 23.663: “ὁ νικηθείς” . [*] 30. b. Without the article: DEM.18.70: “ὦ λέγων εὐχερῶς ὅ τι ἂν βουληθῇς” . ANTIPH. 3 b 12: “ἀθλιωτάτω δύο” (acc.). PLAT. Alc. I, 119 C: “ὦ ἄριστε” . Conv. 194 B: “νοῦν ἔχοντι ὀλίγοι ἔ μφρονες πολλῶν ἀφρόνων φοβερώτεροι” . Legg. 795 B: “διαφέρει . . . μαθὼν μὴ μαθόντος” . Phaedr. 239 A: “ἐρωμένῳ” . Tim. 29 E: “ἀγαθῷ” . XEN. Hell.5.1.19: “ἐπὶ πολλὰς ναῦς κεκτημένους” . AR. Nub. 518: “ὦ θεώμενοι” . Pax, 384: “ὦ πονηροί” . EUR. Hipp. 682: “ὦ παγκακίστη” . I. A.1244: “ἐν νηπίοις” . SOPH. O. R.334: “ὦ κακῶν κάκιστε” , Ibid. 1397: “κἀκ κακῶν” . O. C. 1384: “κακῶν κάκιστε” . Ph. 384: “κἀκ κακῶν” . Ibid. 984: “ὦ κακῶν κάκιστε καὶ τολμήστατε” . Ibid. 1371: “κακούς” . AESCHYL. Ag. 861 1231: “ἄρσενος” . Suppl. 393, 644: “ἀρσένων” . THEOGN. 1025: “δειλοί” . HOM. Od. 3.74: “ἀλλοδαποῖσι” . 4.822: “δυσμενέες . . . πολλοί” . 6.184: “δυσμενέεσσιν” . 17.217: “κακὸς κακόν” . Il. 3.48: “ἀλλοδαποῖσι” , 3.51: “δυσμενέσιν” . 10.238: “χείρονα” . [*] 31. Of course “ἀνήρ, γυνή”, and “ἄνθρωπος” are often expressed. “ἀνήρ” is at once more poetic and more homely than the article. DEM.15.23: “βάρβαρον ἄνθρωπον” (fem.). 19.196: “Ὀλυνθίαν γυναῖκα” . ANT. 1, 14: “ἀνὴρ καλός τε καὶ ἀγαθός” . 2 d 5: “θερμὸν καὶ ἀνδρεῖον ἄνθρωπον” . 5.72. “οὐ γὰρ ἔστιν ὅ τι ἂν ὀργιζόμενος ἄνθρωπος εὖ γνοίη” . PLATO, Alc. I, 125 B: “τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας” . Gorg. 470 C: “φίλον ἄνδρα” . Legg. 846 D. “ἀνδρὸς ἐπιχωρίου” . Menex. 247D: “θνητῷ ἀνδρί” . 335 E: “τοῦ δικαίου ἀνδρός” . Prot.316 C: “ξένον ἄνδρα” . 316 D: “τῶν παλαιῶν ἀνδρῶν” . Rpb. 331 C: “φίλου ἀνδρός” . PIND. P. 4.1. “παρ᾽ ἀνδρὶ φίλῳ” .. 43 and frequently. HOM. Il. 3.108: “ὁπλοτέρων ἀνδρῶν” . 9.320: “ὅ τ᾽ ἀεργὸς ἀνήρ” . 13.278: “ὁ . . . δειλὸς ἀνήρ” . 23.704: “ἀνδρὶ δὲ νικηθέντι” . [*] 32. Ellipsis of masculine substantives. When persons are not meant a substantive is understood. Ellipses of masculine substantives are rare but clear. “ὁ Κυζικηνός” (sc. “στατήρ”), The Cyzicene (a coin). LYS. 12.11: “τετρακοσίους κυζικηνούς” (sc. “στατῆρας”), but 32.6: “τριάκοντα στατῆρας Κυζικηνούς” . THUC.1.47.2, and elsewhere: “ὁ πεζός” (sc. “στρατός”) (but “ὁ πεζὸς στρατός,” 4.8.2 ). 3.107.1: “τὸν Ἀμπρακικόν” (sc. “κόλπον”). 6.30.1: “τὸν Ἰόνιον” (sc. “κόλπον”). 34.4: (similarly). HDT. 3.25: “τὸν πεζόν” . 4.128: “ὁ πεζός” and “τὸν πεζόν” (twice) (but 1.80: “τὸν πεζὸν στρατόν” ). AR. Ach. 1229: “ἄκρατον” (sc. “οἶνον”). Eq. 105: “ἄκρατον . . . πολύν” . Ibid. 1187: “ἔχε καὶ πιεῖν κεκραμένον τρία καὶ δύο” . COM. FR. Mein. 3.462.13-4. “ἐν ποτηρίῳ γλυκύν” (sc. “οἶνον”). 4.563: “ πρὸ τοῦ πιεῖν“ κακοῖσι δὲ μὴ προσομίλει
ἀνδράσιν ἀλλ᾽ αἰεὶ τῶν ἀγαθῶν ἔχεο
”THEOG. 31-2:
τὸν ἄκρατον ἡμῶν
”. 4.352.420: “ὁ πολὺς ἄκρατος ὀλίγ᾽ ἀναγκάζει φρονεῖν”, Much makes your senses crooked, if you take it straight. EUR. Cycl. 569: “ὅστις ἂν πίῃ πολύν” (sc. “οἶνον”). Ibid. 573. HOM. Il. 9.203: “ζωρότερον ῾σξ. “οἶνον”̣̓ δὲ κέραιε” , Don't draw it too mild. [*] 33. Much more common are ellipses of feminine substantives, such as “ἄγκυρα, γῆ, γνώμη, δραχμή, ἡμέρα, λαβαί, μερίς, μοῖρα, ὁδός, οἰκία, πληγή, τέχνη, χείρ, χορδή, χώρα, ψῆφος”. DEM.18.281: “οὐκ ἐπὶ τῆς αὐτῆς ῾σξ. “ἀγκύρας”） ὁρμεῖ τοῖς πολλοῖς” , He does not ride at, depend on, the same anchor as the people. 21.84: “ἡ κυρία ῾σξ. “ἡμέρα”） … εἰς τὴν ὑστεραίαν” (sc. “ἡμέραν”). 24.7: “ὦφλε χιλίας” (sc. “δραχμάς”). 27.34: “τρία τάλαντα καὶ χιλίας ῾σξ. “δραχμάς”） εἰληφότα” , Three talents and a thousand drachmae. ISOC. [1], 43: “ἡ πεπρωμένη” (sc. “μοῖρα”). PLATO, Apol. 18C: “ἐρήμην ῾σξ. “δίκην”） κατηγοροῦντες” . Gorg. 465 B: “τῇ ἰατρικῇ ῾σξ. “τέχνῃ”᾿, ἡ ὀψοποιική, τῇ γυμναστικῇ, ἡ κομμωτική” . Ibid. 465 C: “σοφιστική, νομοθετική, ῥητορική” . Ibid. 512 E: “τὴν εἱμαρμένην” (sc. “μοῖραν”). Lach. 184 D: “τὴν ἐναντίαν ῾σξ. “ψῆφον”） … ἔθετο” . Legg. 862 A: “ἐὰν ἥ γ᾽ ἐμὴ ῾σξ. “γνώμη”） νικᾷ” . Phileb. 13 D: “ἀνιόντες εἰς τὰς ὁμοίας” (sc. “λαβάς”). Ibid. 41 B: “κατά γε τὴν ἐμήν” (sc. “γνώμην”). PLAT. Soph. 231C: “ὀρθὴ γὰρ ἡ παροιμία, τὸ τὰς ἁπάσας ῾σξ. “λαβάς”） μὴ ῥᾴδιον εἶναι διαφεύγειν” . XEN. An. 3.4.37: “τῇ ὑστεραίᾳ ῾σξ. ἡμέρᾳ） . . . τῇ τρἰτῃ . . . τῇ τετάρτῃ” . Ibid. 3.4.46: “τὴν λοιπὴν ῾σξ. “πορείαν”̣̓πορευσόμεθα” . Ibid. 4.6.12: “ἡ τραχεῖα ῾σξ. “γῆ” ορ “χώρα”）τοῖς ποσὶν ἀμαχεὶ ἰοῦσιν εὐμενεστέρα ἢ ἡ ὁμαλὴ ῾σξ. “γῆ” ορ “χώρα”）τὰς κεφαλὰς βαλλομένοις” . Ibid. 5.8.12: “τοῦτον . . . ἀνέκραγον ὡς ὀλίγας ῾σξ. “πληγάς”） παίσειεν” . Ibid. 7.8.20: “τῇ ὑστεραίᾳ” . Hell. 4.4.13: “ἦγε τὴν ἐπὶ Μέγαρα” (sc. “ὁδόν”) and “τὴν ἐπὶ Λακεδαίμονα ἀπεχώρει”. Ibid. 7.2.13: “τὴν σύντομον ῾σξ. “ὁδόν”） . . . ἀφικέσθαι” and “ἵεντο τὴν παρὰ τὸ τεῖχος”. Hiero, 2.8: “διὰ πολεμίας” (sc. “γῆς” or “χώρας”). THUC.5.26.5: “φεύγειν τὴν ἐμαυτοῦ” (sc. “γῆν”). Ibid. 6.54.5: “εἰκοστὴν ῾σξ. “μερίδα”） . . . πρασσόμενοι τῶν γιγνομένων” . HDT.3.64: “καιρίῃ ῾σξ. “πληγῇ”） ἔδοξε τετύφθαι” . Ibid. 5.17: “σύντομος” (sc. “ὁδός”). Ibid. 8.27: “ἡ δεκάτη” (sc. “μοῖρα”). AR. Ran. 685: “κἂν ἴσαι ῾σξ. “ψῆφοι”） γένωνται” . Ibid. 1096: “τυπτόμενος ταῖσι πλατείαις” (sc. “χερσίν”). EUR. Alc. 784: “τὴν αὔριον μέλλουσαν” (sc. “ἡμέραν”). SOPH. Ant. 1308-9: “ἀνταίαν ῾σξ. “πλαγάν”） ἔπαισεν” . O. T. 810: “οὐ μὴν ἴσην ῾σξ. “δίκην”̣̓ γ᾽ ἔτισεν” . Phil. 1398: “δεξιᾶς ῾σξ. “χειρός”） ἐμῆς θιγών” . AESCHYL. Cho. 639-640: “ξίφος διανταίαν ῾σξ. “πλαγάν”） . . . οὐτᾷ” . TYRT. 15.4 Bgk: “λαιᾷ ῾σξ. “χειρί”） μὲν ἴτυν προβάλεσθε” . HOM. Od. 4.588: “ἑνδεκάτη τε ῾σξ. “ἡμέρη”） δυωδεκάτη τε” . 9.42 (=549=Il. 11, [705]): “ἀτεμβόμενος . . . ἴσης” (sc. “μοίρης”?). 11.594: “ἀμφοτέρῃσιν” (sc. “χερσίν”). Il. 10.542: “δεξιῇ” (sc. “χειρί”). [*] 34. There is often no conscious, or at all events no definite, ellipsis (cf. Lobeck, Paralipp. pp. 329-388). So in the examples of the preceding sections the exact ellipsis is often doubtful. DEM.14.6: “ἀπ᾽ ἴσης” . XEN. Hiero, 6.8: “οὐ γὰρ ἐξ ἐναντίας μόνον ἀλλὰ καὶ πάντοθεν” . THUC. 1.15.2: “οὐδ᾽ . . . ἀπὸ τῆς ἴσης κοινὰς στρατείας ἐποιοῦντο” . 1.27.1: “ἐπὶ τῇ ἴσῃ καὶ ὁμοίᾳ” . 4.33.1 and 35.3: “ἐξ ἐναντίας” . 4.105.2: “τῆς ἴσης καὶ ὁμοίας μετέχοντα μένειν” . HDT. 1.109: “τὸ παιδίον κεκοσμημένον τὴν ἐπὶ θανάτῳ” . 3.119: “ἔδησε τὴν ἐπὶ θανάτῳ” . 5.72: “κατέδησαν τὴν ἐπὶ θανάτῳ” . 7.62: “τὴν αὐτὴν ταύτην ἐσταλμένοι” . 7.84: “τὴν αὐτὴν ἐσκευασμένοι” . 8.6: “ἐκ . . . τῆς ἀντίης προσπλέειν οὔ κώ σφι ἐδόκεε” . PIND. O.7.82: “ἄλλαν （“νίκαν”̣̓ ἐπ᾽ ἄλλᾳ” . HOM. Il. 2.379: “ἔς γε μίαν （“βουλήν”̣̓ βουλεύσομεν” . [*] 35. So the feminine adjective is often used adverbially for locality, distance, direction. Regularly in the case of “δημοσίᾳ, ἰδίᾳ, κοινῇ, πεζῇ”, for examples of which see the dictionaries. DEM. 4.23: “λῃστεύειν ἀνάγκη . . . τὴν πρώτην” 18.36: “τί οὖν συνέβη μετὰ ταῦτ᾽ εὐθύς, οὐκ εἰς μακράν;” Legg. 683 C: “μακρὰν ῾σξ. “ὁδόν”̣̓ ἂν ἔλθοιμι ἔγωγε” . Theaet. 200 A: “μακρὰν περιελθόντες” . XEN. An. 3.4.17: “ἱέντες μακράν” . Ibid. 7.8.20: “ὅπως ὅτι μακροτάτην ἔλθοι” . Hell. 4.5.8: “ἥκειν τὴν ταχίστην” . Mem. 3.6.10: “τὴν πρώτην” . THUC.6.98.3: “ἀποσκίδνασθαι μακροτέραν” . AR. R. 434: “μηδὲν μακρὰν ἀπέλθῃς” . EUR. Phoen.906: “οὐ μακρὰν ἄπεστι” . [*] 36. Neuter Adjectives and Participles are freely employed as substantives in almost any relations, but Homer's range is limited, and the boldness of Thucydides is to be noticed, nor is poetry ever very free. “τὸ παρεληλυθός . . . τὸ μέλλον . . . τὸ παρόν,” DEM. 18.192 ; The past . . . the future . . . the present. “ἂν ἓν ἢ δύ᾽ ἀστεῖ᾽ εἴπωσιν,” Ibid. 23.206 ; If they say one or two clever things. DEM. 18.192 (see above). 19.151: “δυοῖν χρησίμοιν” . 20.26: “εἰς δέον” . 23.51: “δύο δηλοῖ δίκαια” (sc. “ὁ νόμος”). The law sets forth two lines of legal procedure. 23.120: “πάντ᾽ ἦν Ἀλέξανδρος” . 23.206 (see above). [61], 6: “δυοῖν τοῖν καλλίστοιν” . AESCHIN.3.165: “τὸ δ᾽ ἐσόμενον” . 3.218: “ἀρκεῖ γάρ μοι μικρὰ καὶ μειζόνων αἰσχρῶς οὐκ ἐπιθυμῶ” . ISAE. 1.22: “δυοῖν τοῖν ἐναντιωτάτοιν” . ISOC. [1] 29: “τὸ μέλλον” . 31: “τὸ . . . ἄκαιρον” . 34: “τὸ . . . ἀφανὲς ἐκτοῦ φανεροῦ” . 40: “μέγιστον ἐν ἐλαχίστῳ” . 3.19: “ἐν τῷ δέοντι” . 4.42: “ἐν μέσῳ τῆς Ἑλλάδος” . 4.54: “πολὺ . . . πρὸ τῶν Τρωικῶν . . . καὶ μικρὸν πρὸ τούτων” . 4.189: “μεγάλα . . . μικρά” . 11.43: “δυοῖν τοῖν αἰσχίστοιν” . ANTIPHON, 6.31: “δύο τὼ μεγίστω καὶ ἰσχυροτάτω” . PLATO, Charm. 158A: “τὰ ὁρώμενα τῆς ἰδέας” . Conv. 186 D: “ἔστι δὲ ἔχθιστα τὰ ἐναντιώτατα, ψυχρὸν θερμῷ, πικρὸν γλυκεῖ, ξηρὸν ὑγρῷ” . Ibid. 195 B: “ὅμοιον ὁμοίῳ ἀεὶ πελάζει” . Ibid. 220 C: “ἐξ ἑωθινου” . Euthyd. 282C: “ἀπὸ ταὐτομάτου” . Ibid. 304 B: “τὸ σπάνιον” . Euthyph. 5D: “τὸ ὅσιον . . . καὶ τὸ ἀνόσιον . . . τοῦ μὲν ὁσίου παντός . . . τὸ ὅσιον καὶ τὸ ἀνόσιον . . . τὸ ὅσιον” . Ibid. 6 D: “τὸ ὅσιον . . . ἕν τι ἢ δύο . . . τῶν πολλῶν ὁσίων . . . πάντα τὰ ὅσια . . . τά τε ἀνόσια . . . καὶ τὰ ὅσια” . Ibid. 6 E: “τὸ μὲν τοῖς θεοῖς προσφιλές . . . τὸ δὲ μὴ προσφιλές” . Gorg. 449 C: “ἐν βραχυτέροις” . Ibid. 473 B: “τὸ ἀληθές” . Ibid. 488 D: “τὸ κρεῖττον καὶ τὸ βέλτιον καὶ τὸ ἰσχυρότερον” . Ibid. 488 E: “τὸ ἴσον ἔχειν” . Legg. 642 A: “περὶ σμικροῦ πολλά” . Ibid. 731 E: “τυφλοῦται περὶ τὸ φιλούμενον ὁ φιλῶν” . Ibid. 791 E: “πᾶν . . . τὸ γεννώμενον” . Ibid. 796 E: “εἰς κοινόν” . Ibid. 816 D-E: “ἄνευ γὰρ γελοίων τὰ σπουδαῖα καὶ πάντων τῶν ἐναντίων τὰ ἐναντία μαθεῖν . . . οὐ δυνατόν” . Ibid. 829 C: “νικητήρια” . Ibid. 875 A: “τὸ μὲν κοινὸν . . . τὸ δὲ ἴδιον” . Ibid. 885 A: “εἰς κοινόν” . Ibid. 932 A: “μέχρι τῶν ἐσχάτων τοῦ βίου” . Lys. 214 B: “τὸ ὅμοιον τῷ ὁμοίω:ι ἀνάγκη ἀεὶ φίλον εἶναι” . Ibid.: “περὶ . . . τοῦ ὅλου” . Meno, 89 A: “τὸ ὠφέλιμον” . Parm. 145B: “τό γε μέσον ἴσον τῶν ἐσχάτων ἀπέχει” . Ibid. 166 B: “πολλά” . Phaedo, 90 C: “πάντα τὰ ὄντα” . Ibid. 92 D: “διὰ τῶν εἰκότων” . Ibid. 100 D: “τῷ καλῷ πάντα τὰ καλὼ γίγνεται καλά” . Ibid. 112 B: “τὸ ὑγρὸν τοῦτο” . Phaedr. 230 C: “τὸ εὔπνουν τοῦ τόπου” . Phileb. 56 A: “τὸ μὴ σαφές . . . τὸ βέβαιον” . Rpb. 338 D: “τὸ ἄρχον” . Ibid. 410 E: “τὸ ἥμερον” . Ibid. 433 A: “διὰ παντός” . Ibid. C: “τὸ ὑπολειφθὲν ἐκείνων, εἰ τὰ τρία εὕροιμεν . . . περὶ δεινῶν τε καὶ μή” . Theaet. 184 B: “τὰ λευκὰ καὶ μέλανα . . . τὰ ὀξέα καὶ βαρέα” . Ibid. 187 E: “σμικρὸν εὖ . . . πολὺ μὴ ἱκανῶς περᾶναι” . XEN. Ag. 1.15: “ἱππικὸν οὐκ εἶχεν” . An. 2.5.38: “εἰς ἐπήκοον” . Ibid. 3.1.21: “ἐν μέσῳ” . Ibid. 3.3.9: “ἐκ πολλοῦ” . Ibid. 3.3.17: “ἐπὶ βραχύ” . Ibid. 4.7.3: “εἰς καλόν” . Ibid. 7.6.8: “ἐν ἐπηκόῳ” . Conv. 3.3: “εἰς μέσον” . Cyr. 1.3.18: “ἀντὶ τοῦ βασιλικοῦ τὸ τυραννικόν” . Ibid. 1.6.14: “τὰ τακτικά” . Ibid. 1.6.35: “ἐν ἐρυμνῷ” . Ibid. 1.6.38: “ἐν τοῖς μουσικοῖς” (neut.). Ibid. 2.3.8: “ἐν κοινῷ” . Ibid. 3.3.28: “ἐν περιτεταφρευμένῳ μέν, καταφανεῖ δέ . . . ἐν ἀφανεστάτῳ” . Cyr. 4.3.2: “τὰ πλείστου ἄξια” (including males and females) . . . “τὰ φίλτατα” (including males and females). Ibid. 5.3.37: “τοῦ βαρυτάτου . . . τὰ θᾶττον ἰόντα” . Ibid. 6.1.29: “τὰ πλατέα” . Ibid. 6.3.10: “πόσον . . . ἄπεστιν” . Ibid. 7.1.4: “ἐν ἴσῳ ἕπεσθαι” . Ibid. 8.1.31: “τὰ ἐν τῷ φανερῷ αἰσχρά . . . τὰ ἐν τῷ ἀφανεῖ” . Ibid. 8.1.34: “πολεμικῶν” . Ibid. 8.2.12: “μεγάλα . . . ἀντὶ μικρῶν” . Hell. 2.1.2: “ἐκ τοῦ ἐμφανοῦς” . Ibid. 2.1.25: “οὐκ ἐν καλῷ ἔφη αὐτοὺς ὁρμεῖν” . Ibid. 2.2.16: “τρεῖς μῆνας καὶ πλείω” . Ibid. 2.3.29: “τὸ ἀφανές” and “τοῦ φανεροῦ”. Ibid. 4.5.15: “εἰς τὰ γυμνά” . Ibid. 5.4.54: “πρὸς ἄναντες” . Ibid. 6.1.15: “τὰ μαλακά” . Ibid. 6.2.29: “ἐπὶ πλέον . . . ἐκ τοῦ ὁμαλοῦ, ἀφ᾽ ὑψηλοτέρου” . Ibid. 6.4.21: “τὰ δέοντα” . Ibid. 6.5.24: “ἐπὶ τοῖς εὐπροσοδωτάτοις” . Ibid. 7.1.29: “ἐπὶ στενὸν τῆς ὁδοῦ” . Hiero, 8.5: “τοῖς ἐκ τοῦ ἴσου ἡμῖν οὖσι” . Mem. 1.1.10: “ἐν τῷ φανερῷ” . Ibid. 2.1.6: “ἐν ὑπαίθρῳ” . Ibid. 2.6.16: “ἐξ ἑτοίμου” . Ibid. 2.6.23: “εἰς τὸ μεταμελησόμενον” . Ibid. 3.5.18: “ἐν τοῖς ναυτικοῖς” . Ibid. 3.10.5: “τὸ μεγαλοπρεπές τε καὶ ἐλευθέριον καὶ τὸ ταπεινόν τε καὶ ἀνελεύθερον καὶ τὸ σωφρονητικόν τε καὶ φρόνιμον καὶ τὸ ὑβριστικόν τε καὶ ἀπειρόκαλον” . Ibid. 3.10.9: “τὰ δεόμενα σκέπης” . Ibid. 4.5.6: “τὸ χεῖρον ἀντὶ τοῦ βελτίονος” . Ibid. 4.5.7: “ἀντὶ τῶν ὠφελούντων τὰ βλάπτοντα” . Ibid. 4.6.15: “διὰ τῶν μάλιστα ὁμολογουμένων ἐπορεύετο” . Ibid. 4.7.5: “πολλῶν καὶ ὠφελίμων” . Oec.7.8: “τῶν διδασκομένων” . Ibid. 14.2: “τῶν δεσποσύνων” . Hipparch. 4.17: “ἀεὶ μέντοι τῷ ἰσχυροτέρῳ τὸ ἀσθενέστερον ῾σξ. “χρή”） θηρᾶν” . R. Eq. 7.3: “ἐκ τῶν δεξιῶν . . . ἀναπηδᾶν . . . τοῖς δεξιοῖς τοῦ σώματος . . . τοῖς ἀριστεροῖς . . . τοῖς ἀριστεροῖς τοῖς δεξιοῖς” . THUC.1.3.3: “πολλῷ . . . ὕστερον . . . τῶν Τρωικῶν” . 1.4: “ναυτικὸν ἐκτήσατο” . 1.6.6: “τὸ παλαιὸν Ἑλληνικόν . . . τῷ νῦν βαρβαρικῷ” . 1.13.5: “τὸ λῃστικόν” . 1.18.1: “ἐπὶ πολύ” . 1.18.1: “ἐκ παλαιοτάτου” . 1.36.3: “τρία . . . ναυτικά” . 1.77.5: “τὸ παρόν” . 1.80.4: “ἐν κοινῷ” . 1.90.2: “τὸ βουλόμενον καὶ ὕποπτον τῆς γνώμης” . 1.142.9: “τὸ ναυτικόν” . 2.15.4: “τὰ ἀρχαιότερα Διονύσια” . 2.21.2: “ἐν τῷ ἐμφανεῖ” . 2.59.3: “τὸ ὀργιζόμενον τῆς γνώμης πρὸς τὸ ἠπιώτερον καὶ ἀδεέστερον” . 2.62.5: “ἐν τῷ ἀπόρῳ” . 2.63.3: “τὸ ἄπραγμον . . . μετὰ τοῦ δραστηρίου” . 2.64.5: “ἐν τῷ παρόντι . . . ἐπὶ πολύ” . 3.11.3: “τὰ κράτιστα” . 3.18.4: “ἐπὶ τῶν καρτερῶν” . 3.21.4: “δἰ ὀλίγου” . 3.40.1: “τὸ ἀκούσιον” . 3.43.3: “ἐκ τοῦ προφανοῦς” . 3.72.3: “τὰ μετέωρα” . 3.82.6: “τὸ ξυγγενὲς τοῦ ἑταιρικοῦ ἀλλοτριώτερον ἐγένετο” . 3.82.7: “ἀπὸ τοῦ προφανοῦς” . 3.83.1: “τὸ εὔηθες . . . τὸ γενναῖον” . 4.32.4: “ἐκ πολλοῦ” . 4.36.2: “τῷ ἀδοκήτῳ” . 4.61.5: “τὸ ἀνθρώπειον, διὰ παντός, τοῦ εἴκοντος, τὸ ἐπιόν” . 4.63.1: “τὸ ἐλλιπές, ἐς ἀΐδιον” . 4.63.2: “ἐξ ἴσου” . 5.16.1: “τὸ ἀκίνδυνον” . 5.66.3: “τὸ δέον” . 5.69.2: “ἐκ πολλοῦ, δἰ ὀλίγου” . 6.2.5: “τὰ μέσα” . 6.34.4: “διὰ τὸ ξύνηθες ἥσυχον ἥκιστ᾽ ἂν ὀξέως πείθοισθε” . 6.89.4: “πᾶν τὸ ἐναντιούμενον” . 6.92.4: “τὸ φιλόπολι” . 7.36.6: “ἐς ὀλίγον” . 7.75.7: “ὁπλιτικῷ προσέχοντας μᾶλλον ἢ ναυτικῷ” . 8.95.2: “Εὔβοια αὐτοῖς . . . πάντα ἦν” . HDT.1.8: “τὰ καλά” . 1.11: “τὰ λεγόμενα” . 1.13: “ἐς τὠυτό” . 1.18: “τὸ ὅμοιον” . 1.20: “πρὸς τὸ παρεόν” . 1.22: “ἐς τὸ ἔσχατον κακοῦ” . 1.30: “πάντα, τὰ πάντα” . 1.30: “τὸ λεχθέν” . 1.32: “τὸ θεῖον” . 2.2: “ἄλλα μάταια πολλά” . 3.2: “τὰ Περσέων νόμιμα” . 4.5: “ἐμοὶ οὐ πιστὰ λέγοντες” . 5.6: “τὸ δὲ ἄστικτον ἀγεννές” (“κέκριται”). 6.1: “ἐθώυμαζε . . . τὸ γεγονός” . 7.5: “πολλὰ κακά” . 8.3: “τὸ ναυτικόν” . 9.2: “τὰ σά” . AR. Eq. 187: “ὅσον πέπονθας ἀγαθόν” . Nub. 26: “τουτὶ τὸ κακὀν” . Vesp. 3: “κακὸν . . . μέγα” . Pax, 272: “ἐν δέοντι” . Thesm. 23: “πρὸς τοῖς ἀγαθοῖς τούτοισιν” . Av.382: “μάθοι γὰρ ἄν τις κἀπὸ τῶν ἐχθρῶν σοφόν” . Ran.1: “τῶν εἰωθότων” . Ibid. 421: “κἀστὶν ῾σξ. “Ἀρχέδημος”） τὰ πρῶτα τῆς ἐκεῖ μοχθηρίας” . Plut.2: “τὰ βέλτιστα” . COM. 2.3 (M): “οὐκ ἔστιν οἰκεῖν οἰκίαν ἄνευ κακοῦ”. 2.9: “τῶν κακῶν παροψίδες”. 4.13: “τὰ παρὰ τοῖς ἄλλοισιν . . . κακά”. 4.22: “λέγουσι πάντα μᾶλλον ἢ τί τἀγαθόν”. 4.39: “πάντων ἀφορμὴ τῶν καλῶν εὑρίσκεται”. 4.41: “τὸ πεπρωμένον . . . ἄφευκτόν έστιν”. 4.44: “τὸ λυποῦν πλεῖον ἢ τὸ σῷζον”. EUR. Alc. 199: “ἦ που στενάζει τοισίδ᾽ Ἄδμητος κακοῖς” . Andr. 184: “κακόν γε θνητοῖς τὸ νέον” . Bacch. 216: “νεοχμὰ . . . κακά” . El. 431: “ἴσον φέρει” . Hec. 120: “τὸ . . . σὸν . . . ἀγαθόν” . Hel. 271: “μεῖζον τῆς ἀληθείας κακόν” . Heracl. 570-1: “ τῆς τε σῆς εὐψυχίας
καὶ τοῦ δικαίου
” (“ἕκατι”). Herc. F. 509: “ὀνομαστὰ πράσσων”. Hipp. 379: “τὰ χρήστ᾽ ἐπιστάμεσθα”. I. A. 408: “ἐς κοινὸν ἀλγεῖν τοῖς φίλοισι χρὴ φίλους”. I. T. 559: “κακὸν δίκαιον εἰσεπράξατο”. Ion, 969: “τὰ θνητὰ τοιαῦτα” . Med. 330: “ἔρωτες . . . κακὸν μέγα”. Or. 397: “σοφόν τοι τὸ σαφές, οὐ τὸ μὴ σαφές” . Phoen. 597: “φιλόψυχον κακόν”. Suppl. 435: “νικᾷ δ᾽ ὁ μείων τὸν μέγαν δίκαἰ ἔχων”. Tro.489: “θριγκὸς ἀθλίων κακῶν”. fr. 21.3 N2: “οὐκ ἂν γένοιτο χωρὶς ἐσθλὰ καὶ κακά”. 80: “φεῦ φεῦ, τὰ μεγάλα μεγάλα καὶ πάσχει κακά”. 236: “σὺν μυρίοισι τὰ καλὰ γίγνεται πόνοις”. 275.4: “κἂν σμίκρ᾽ ἔχῃ τις, μεγάλ̓ ἔχειν νομιζέτω”. SOPH. Ai. 1003: “ἴθ᾽, ἐκκάλυψον, ὡς ἴδω τὸ πᾶν κακόν” . Antig. 77: “τὰ τῶν θεῶν ἔντιμα” . El. 333: “ἀλγῶ ᾿πὶ τοῖς παροῦσιν” . Ibid. 384: “ἐν καλῷ φρονεῖν” . O. C. 771: “τὸ συγγενὲς τοῦτο” .
. Ibid. 800: “τἀληθὲς ἐξερῶ” . Ph. 446: “οὐδέν πω κακόν γ᾽ ἀπώλετο” . Ibid. 674-5: “τὸ . . . νοσοῦν” . Ibid. 919: “σῶσαι κακοῦ” . Tr. 196: “τὸ ποθοῦν” . Trach. 474: “πᾶν σοι φράσω τἀληθές” . fr. 100 N2: “τὸ καλῶς πεφυκός”. fr. 321 N2: “φρονεῖν . . . ἴσα”. fr. 326 N2: “τὰ ψευδῆ λέγειν”. AESCHYL. Ag. 79: “τό θ᾽ ὑπέργηρων” . Cho. 212: “εὔχου τὰ λοιπά” . Eum.276: “διδαχθεὶς ἐν κακοῖς”. Pers.228: “ἐκτελοῖτο δὴ τὰ χρηστά”. Aesch. P. V. 26: “τοῦ παρόντος ἀχθηδὼν κακοῦ” . S. c. Th. 1: “χρὴ λέγειν τὰ καίρια”. Suppl. 77: “τὸ δίκαιον ἰδόντες”. fr. 390 N2: “ὁ χρήσιμ᾽ εἰδώς, οὐχ ὁ πόλλ᾽ εἰδὼς σοφός”. 396 N2: “μανθάνειν σοφά”. TRAG. fr. adesp. 31 N2: “οὐκ ἀξιῶ μικρῶν σε, μεγάλα δ᾽ οὐκ ἔχω”. Ibid. 513.2 N2: “τἀμὰ γὰρ καλῶς ἔχει”. PIND. (not overcommon). PIND. O.1.31: “ἅπαντα . . . τὰ μείλιχα” . Ibid. 2.36: “ἀτειρεῖ σὺν ἀγαθῷ” . Ibid. 2.62: “οἶδεν τὸ μέλλον” . Ibid. 9.28: “ὤπασαν τὰ τερπνα” . Ibid. 9.94: “κάλλιστα . . . ῥέξαις” . Ibid. 10.55: “τὸ σαφανές” . Ibid. 12.9: “τῶν δὲ μελλόντων τετύφλωνται φραδαί” . Ibid. 13.103: “τά τ᾽ ἐσσόμενα τότ᾽ ἂν φαίην σαφές” . Ibid. 14.5-6: “σὺν γὰρ ὔμμιν . . . τὰ γλυκέ᾽ ἄνεται πάντα βροτοῖς” . P. 1.86: “μὴ παρίει καλά” . N. 11.42: “ἐν ἀμείβοντι” . BACCHYL. fr. 1.1: “μοῖραν . . . καλῶν”. SIMONID. C. fr. 37.13: “τό γε δεινόν”. SAPPH. fr. 51: “ ἀράσαντο δὲ πάμπαν ἔσλα“ τὸ δὲ ζητούμενον
ἁλωτόν, ἐκφεύγει δὲ τἀμελούμενον
”
τῷ γάμβρῳ
”. SOLON, fr. 4.32: “κακὰ πλεῖστα πόλει δυσνομία παρέχει”. ALCAE. fr. 35.1: “οὐ χρὴ κάκοισι θῦμον ἐπιτρέπην”. ARCH. fr. 20: “κλαίω τὰ Θασίων, οὐ τὰ Μαγνήτων κακά”. HYMN. HOM. 4.44: “κέδν᾽ εἰδυῖαν” . HES. O. et D. 40: “ὅσῳ πλέον ἥμισυ παντός” . Ibid. 91: “ἄτερ τε κακῶν καὶ ἄτερ χαλεποῖο πόνοιο” .
. Theog. 28: “ἀληθέα γηρύσασθαι” . HOM. Od. 1, [140]=4.56=7.176=10, [372]=15, [139]=17,95: “παρεόντων”. 1.274: “ἐπὶ σφέτερα σκίδνασθαι” . 1.428: “κεδνὰ ἰδυῖα” . 2.231: “αἴσιμα εἰδώς” . 2.369: “ἐπὶ σοῖσι καθήμενος” . 3.115: “πεντάετές γε καὶ ἑξάετες” . 3.118: “εἰνάετες” . 3.247: “ἀληθές” . 3.277: “φίλα εἰδότες” . 4.460: “ὀλοφώια εἰδώς” . 4.695=22.319: “ἐυεργέων” . 4.696 and 711: “πεπνυμένα εἰδώς” . 4.837: “ἀνεμώλια βάζειν” . 5.182: “οὐκ ἀποφώλια εἰδώς” . 5.476: “ἐν περιφαινομένῳ” . 7.166: “ἔνδον ἐόντων” . 7.310: “αἴσιμα πάντα” . 8.66=473: “μέσσῳ” . 8.262: “ἐς μέσον” . 8.405: “πολέος” . 8.584: “κεχαρισμένα εἰδώς” . 9.189: “ἀθεμίστια ᾔδει” . 9.474: “κερτομίοισιν” . 11.432: “λυγρὰ ἰδυῖα” . 13.405: “ἤπια οἶδεν” . 14.12: “τὸ μέλαν δρυός” . 14.91: “νέεσθαι ἐπὶ σφέτερα” 14.125: “ἀληθέα” . 14.288: “ἀπατήλια εἰδώς” . 14.433: “αἴσιμα ᾔδει” . 15.77: “ἔνδον ἐόντων” . 15.88: “νεῖσθαι ἐφ᾽ ἡμέτερα” . 17.452: “ἀλλοτρίων” . 17.456: “ἀλλοτρίοις” . 18.404: “τὰ χερείονα” . 18.414: “ἐπὶ ῥηθέντι δικαίῳ” . 19.248: “ἄρτια ᾔδει” . 19.329: “ὃς . . . ἀπηνέα εἰδῇ” . 20.177: “κερτομίοισιν” . 21.85: “ἐφημέρια φρονέοντες” . HOM. Il. 1.70: “τά τ᾽ ἐόντα τά τ᾽ ἐσσόμενα πρό τ᾽ ἐόντα” . 1.106: “τὸ κρήγυον” . 1.107: “τὰ κάκ᾽” . 1.539: “κερτομίοισι” . 1.542: “κρυπτάδια φρονέοντα” . 1.576: “τὰ χερείονα” . 2.213: “ἄκοσμά τε πολλά τε ᾔδει” . 3.69: “ἐν μέσσῳ” . 4.161: “σύν τε μεγάλῳ ἀπέτισαν” . 4.185: “ἐν καιρίῳ” . 4.256: “μειλιχίοισιν” . 4.541: “κατὰ μέσσον” . 6.162: “ἀγαθὰ φρονέοντα” . 6.376: “νημερτέα μυθήσασθε” . 6.382: “ἀληθέα” . 7.238: “ἐπὶ δεξιά . . . ἐπ᾽ ἀριστερά” . 7.277: “μέσσῳ” . 8.491=10.199: “ἐν καθαρῷ” . 9.579: “τὸ . . . ἥμισυ” . 10.357: “δουρηνεκές” . 11.336: “κατὰ ἶσα” . 12.436: “ἐπὶ ἶσα” . 13.824: “ποῖον ἔειπες” . 17.431: “μειλιχίοισι” . 21.214: “περὶ δ᾽ αἴσυλα ῥέζεις” . 22.497: “ὀνειδείοισιν” . 23.275 and 538: “τὰ πρῶτα” , first prize. 23.538: “δεύτερα” , second prize. 23.562: “πολέος” . 23.570: “ποῖον ἔρεξας” . 23.751: “λοισθήια” , last prize. 24.531: “τῶν λυγρῶν” . For “ξείνιον, ξείνια, ξεινήιον, ξεινήια”, see Hom. Dict.. [*] 37. Neuter plural of adjectives and verbals in -tos and -te/os. Especially to be noticed in this connection is the use of the neuter plural of adjectives and of verbals for the singular. This use is not a standard prose use. See Bishop, A. P. xx (1899), 1-21 and 121-138. “πλοϊμώτερα ἐγένετο,” THUC. 1.8.2 ; Greater facilities of navigation ensued. ORATORES ATTICI: No occurrence according to E. R. Schulze, Quaestiunculae grammaticae ad oratores Atticos spectantes, Bautzen, 1889. PLATO: In Rpb. 416 E, Krüger suggests “ὁσία” for “ὅσια”, and Ibid. 562 A, cited by Matth. § 443, is not an example. XEN. An. 3.4.49: “ἕως μὲν βάσιμα ἦν, ἐπὶ τοῦ ἵππου ἦγεν, ἐπεὶ δὲ ἄβατα ἦν, καταλιπὼν τὸν ἵππον ἔσπευδε πεζῇ” . Ibid. 4.6.17: “ἐάνπερ ἅπαξ λάβωμέν τι τοῦ ὄρους, βατὰ καὶ τοῖς ὑποζυγίοιςι ἔσται” . THUC.1.8.2: “καταστάντος δὲ τοῦ Μίνω ναυτικοῦ πλοϊμώτερα ἐγένετο παρ᾽ ἀλλήλους” . 1.72.1: “παριτητέα” . 1.79.2: “πολεμητέα” . 1.86.3: “παραδοτέα, διακριτέα, τιμωρητέα” . 1.88: “πολεμητέα” . 1.93.4: “ἀνθεκτέα” . 2.3.3: “ἐδόκει οὖν ἐπιχειρητέα εἶναι” . 2.10.2, and 56.1: “ἑτοῖμα”. 3.16.2: “ἄπορα” . 4.1.3 and 5.14.4: “ἀδύνατα”. 6.25.2: “πλευστέα” . 6.50.5: “πολεμητέα” . HDT.1.4: “δῆλα . . . ὅτι” . 1.91: “τὴν πεπρωμένην μοῖραν ἀδύνατά ἐστι ἀποφυγεῖν καὶ θεῷ” . 1.112: “βεβουλευμένα ἔσται” . 1.194: “οἷά τε” , and frequently. 1.207: “δῆλα” , and frequently. 3.61: “ἀκουστέα” . 3.109: “βιώσιμα” . 5.124 and 6.13: “ἀδύνατα” . 6.106: same. 7.185: “προσλογιστέα” . 9.2: “χαλεπά” . AR. Ach. 770: “οὐ δεινά;” Ibid. 1079: “οὐ δεινὰ μὴ ᾿ξεῖναί με μηδ᾽ ἑορτάσαι;” Eq. 30: “κράτιστα” . Ibid. 609: “δεινά” . Av. 1033: “οὐ δεινά;” Lys. 626: “δεινά” . COM. 4.661: “ἀνόητά γ᾽ εἰ τοῦτ᾽ ἦλθες ἐπιτάξων ἐμοί”. EUR. Alc. 218: “δῆλα” (twice). Bacch. 1039: “συγγνωστά” . Hec. 1107: same. H. F.583: “δίκαια τοὺς τεκόντας” (subj.) “ὠφελεῖν τέκνα” (obj.). Hipp. 269: “ἄσημα”. Med. 703: “συγγνωστά” . Or. 413: “οὐ δεινά” . Phoen. 994: “συγγνωστά”. SOPH. Ai. 887: “σχέτλια” . Ibid. 1126: “δίκαια” . Ant. 576: “δεδογμένα” . Ibid. 677: “ἀμυντέα” . Ibid. 678: “ἡσσητέα” . Ph. 524: “αἰσχρά” . Tr. 495, 1116: “δίκαια”. AESCHYL. Pr. V. 216: “κράτιστα” . PIND. O. 1.53: “ἄπορα” . P. 1.34: “ἐοικότα” . 2.81: “ἀδύνατα” . 4.247: “μακρά” . N. 8.4: “ἀγαπατά” . HOM. Od. 8.299: “οὐκέτι φυκτὰ πέλοντο” , but Od. 5.359: “ὅθι μοι φάτο φύξιμον εἶναι” . 11, [456]: “ἐπεὶ οὐκέτι πιστὰ γυναιξίν” . 14.489: “οὐκέτι φυκτὰ πέλονται” . 20.223: “οὐκέτ᾽ ἀνεκτὰ πέλονται” . Il. 14.97-8: “ὄφρα. . . Τρωσὶ μὲν εὐκτὰ γένηται” . 16.128: “μὴ δὴ νῆας ἕλωσι καὶ οὐκέτι φυκτὰ πέλωνται” . [*] 38. Ellipsis of neuter substantives. Definite ellipses of neuter substantives are rare. “θερμῷ （ ὕδατι ） . . . λοῦσθαι,” AR. Nub. 1044 ; To bathe in hot water. HDT.2.37: “λοῦνται δὲ δὶς τῆς ἡμέρης ἑκάστης ψυχρῷ” (sc. “ὕδατι”). AR. Eccl. 216: “βάπτουσι θερμῷ” . COM. 3.445: “τὸ θερμόν”. THEOGN. 263: “ψυχρόν μοι παρὰ τῇδε φίλοι πίνουσι τοκῆες”. [*] 39. Possessive pronoun or possessive genitive with adjectives and participles used substantively. Unless an adjective or participle is fully substantivized it does not take a possessive pronoun, and seldom the possessive genitive in attributive position. “τὰ τοῦ δήμου συμφέροντα,” DIN.1.107 ; The commons' interests. “τὸν ὁμώνυμον τὸν ἐμαυτοῦ,” DEM. 3.21 ; That namesake of mine. “τῷ σῷ ὁμωνύμῳ,” PLATO, Theaet. 147D ; Your namesake. DIN.1.107(see above). DEM.3.21(see above). 18.47: “τὸ τοῦ προδιδόντος συμφέρον” . 18.138: “τὸ τῆς πόλεως συμφέρον”. 18.139: “τὸ τῶν ἐχθρῶν συμφέρον”, but ibid.: “περὶ τῶν συμφερόντων τῇ πόλει”. 37.1: “τοῦ δικαίου τούτου”. [56]DEM., 28: “μετὰ τοῦ συμφέροντος τοῦ τῶν δανειστῶν”. AESCHIN.3.80: “τοῦ ὑμετέρου συμφέροντος”. ISOC.5.24: “τοῖς ἐπιτηδείοις τοῖς ἐμοῖς”. LYS. [2] 71: “τοὺς προσήκοντας αὐτῶν ἐλεεῖν” , but LYS. [2], 76: “τοὺς τούτοις προσήκοντας” , and 12.72: “τὰ τῇ πόλει συμφέροντα” . 12.79: “παρὰ . . . τῶν τουτουῒ συναρχόντων” . 12.87: “τοὺς συνάρχοντας αὐτοῦ” . AND.2.9: “τῷ ἐμῷ αἰσχρῷ”. ANT. 5.7: “τῷ ὑμετέρῳ δικαίῳ” . 5.18: “τοῖς ἐμοῖς προσήκουσιν” , but 5.59: “τῶν ἐμοὶ προσηκόντων” . 5.59: “τῶν ἐκείνου ἀναγκαίων” . PLATO, Apol. 34B: “οἱ τούτων προσήκοντες”. Cf. Legg. 868 B: “τῶν προσηκόντων τῷ τελευτήσαντι”, but just below: “τοὺς προσήκοντας τοῦ τελευτήσαντος”. Cf. ibid. 868 C: “τοῖς προσήκουσι τοῦ τελευτήσαντος”, and ibid. 947 C: “οἱ προσήκοντες τοῦ τελευτήσαντος”. Phaedr. 240 A: “τὸ αὑτοῦ γλυκύ”. Rpb. 338 C: “τὸ τοῦ κρείττονος . . . ξυμφέρον”, and similarly often. Theaet. 147 D (see above). XEN. Apol. 27: “τοῖς ἐμοῖς εὔνοις” . Hell. 5.2.33: “τοῖς . . . ὑμετέροις δυσμενέσι” . THUC.2.61.2: “ἐν τῷ ὑμετέρῳ ἀσθενεῖ τῆς γνώμης”. 5.46.1: “ἐν μὲν τῷ σφετέρῳ καλῷ, ἐν δὲ τῷ ἐκείνων ἀπρεπεῖ” . 6.11.6: “τὸ σφέτερον ἀπρεπές” . HDT.3.65: “ὑπὸ τῶν ἑωυτοῦ οἰκηιοτάτων”. AR. Eq. 845: “ἁπαξάπαντας τοὺς ἐμοὺς ἐχθροὺς ἐπιστομίζειν” . Pl. 631: “ὦ βέλτιστε τῶν σαυτοῦ φίλων” . EUR. Alc. 167: “ὥσπερ αὐτῶν ἡ τεκοῦσ᾽ ἀπόλλυμαι”. El. 335: “ὅ τ᾽ ἐκείνου τεκών”. Hipp. 1007: “τὸ σῶφρον τοὐμόν”. I. A. 1270: “οὐδ᾽ ἐπὶ τὸ κείνου βουλόμενον ἐλήλυθα”. On the use of a Neuter Adjective as the Predicate of a Masculine or Feminine Subject, see under Concord, 126. [*] 40. xrh=ma and pra=gma. χρῆμα and “πρᾶγμα” are often used to make a substantive of an adjective. The use of “χρῆμα” and “πρᾶγμα” resembles that of “ἀνήρ”. “κοῦφον γὰρ χρῆμα ποιητής ἐστι,” PLATO, Ion 534B ; A poet is a light and airy thing. ORATORES ATTICI: “χρῆμα” not in DEM., LYS., and ANTIPHON. DEM. [35]. 15-6: “Λάκριτος μέγα πρᾶγμα, Ἰσοκράτους μαθητής”. PLATO, Gorg. 485B: “πικρόν τί μοι δοκεῖ χρῆμα εἶναι”. Ion, 534 B (see above). XEN. Cyr. 1.4.8: “καταβάλλει τὴν ἔλαφον, καλόν τι χρῆμα καὶ μέγα” . HDT.3.53: “τυραννὶς χρῆμα σφαλερόν”. 5.96: “πᾶν χρῆμα ἐκίνεε” , and “χρῆμα” elsewhere in Herodotus. AR. Nub. 816: “τί χρῆμα πάσχεις;” and similarly elsewhere in comedy and tragedy. Lys. 511: “μέγα πρᾶγμα” . Ibid. 677: “ἱππικώτατον . . . χρῆμα” . Pl. 856: “σχέτλια . . . πράγματα” . COM. 4.4: “δημοτικὸν . . . πρᾶγμα καὶ σωτήριον”. EUR. Or.70: “ἄπορον χρῆμα δυστυχῶν δόμος” . SOPH. Ai. 288: “τί χρῆμα δρᾷς;” AESCHYL. Cho. 10: “τί χρῆμα λεύσσω;” PIND. O. 9.104: “χρῆμ᾽ ἕκαστον” .
Abstract nouns
[*] 41. Abstract noun used as a concrete. Akin to the use of an adjective as a substantive is the employment of an abstract as a concrete. So- “ἁγεμόνευμα” = “ἡγεμών”
- “ἀκολουθία”, train
- “ἄλημα”
- “ἄτη”
- “βίοͅς”, livelihood
- “βόσκημα”
- “γέλως”, laughing-stock
- “γενεά”, kindred for kinsman
- “γενέθλη”
- “γένεσις”
- “γένος”
- “γόνος”
- “δουλεία”
- “ἐλέγχεα”
- “ἔρις”
- “ἑταιρία”
- “ζηλώματα”
- “ἡλικία”
- “θεραπεία”
- “κάλλος”
- “κάθαρμα”, offscouring, outcast
- “κατάπαυμα”
- “κατηφείη”
- “κήδευμα”
- “κρότημα”
- “κώκυμα”
- “λῆρος”
- “λόχευμα”
- “μέγεθος”
- “μέλημα”
- “μήνιμα”
- “μῆνις”
- “μῆτις”
- “μίασμα”
- “νεότης”
- “νόσος”, plague
- “νύμφευμα”
- “ὄλεθρος”
- “ὀμηλικίη”
- “ξυγγένεια”
- “παίδευσις”
- “παιπάλημα”
- “περίτριμμα”
- “πη_μα”
- “πόθος”
- “ποίμνη”
- “πόνος”
- “πρεσβεία”
- “πρεσβεύματα”
- “στύγος”
- “συγγένεια”
- “συμμαχία”
- “τιμαί”
- “τρῖμμα”
- “τροφή”
- “ὕβρισμα”
- “ὑπηρεσία”
- “φθόρος”
- “φιλότης”
- “φλόξ”
- “φόνος”
- “φυγή”
- “φυλακή”
- “χάρμα”
μαστοῖς ὑφεῖτο
”. [Rhes.] 498-9: “ ἔστι δ᾽ αἱμυλώτατον
κρότημ᾽ Ὀδυσσεύς
”. fr. 530: “Κύπριδος δὲ μίσημ”（“α”), Cf. “She is my pet aversion.” SOPH. Ant. 650: “ψυχρὸν παραγκάλισμα” , Hugging-piece (wife).
. fr. 827: “κρότημα”. AESCHYL. Cho. 1027-8: “ κτανεῖν τέ φημι μητέρ᾽ οὐκ ἄνευ δίκης
”, | “πατροκτόνον μίασμα καὶ θεῶν στύγος”. PIND. P.4.135-6: “ τῶν δ᾽ ἀκούσαις αὐτὸς ὑπαντίασεν
Τυροῦς ἐρασιπλοκάμου γενεά
”. Ibid. 250: “φόνον”, murderess. HOM. Il. 2.235: “κάκ᾽ ἐλέγχεα” . Ibid. 9.538: “δῖον γένος” . The Greeks had no terms for our abstract and concrete, which are imperfectly represented, the one by “πρᾶγμα”, the other by “σῶμα”. What we call abstract formations are largely feminine and neuter, feminine collectives, neuter collectives: the feminine goes back to personification (the mother gender), the neuter to result (fruit), mass. [*] 42. Plural of abstract substantives used distributively. In Greek, the plural of abstract substantives is used distributively with far more freedom than in modern English. In Old English compare “Lete us two preue oure strengthes,” Morte d'Arthur, 193.22, and similarly elsewhere. “οὐδ̀ ἀπέβλεψεν” (sc. “ὁ δῆμος”) “εἰς τὰς οὐσίας τὰς τούτων”, DEM.21.2: The commons had no regard to their substance (property). “πολλῶν γὰρ τὰ μέρη τὸν ἀδελφὸν ἀποστερεῖ”, 36.36; He deprives his brother of his share(s) in many things. DEM.21.2(see above). 30.21: “ἀδελφῶν καὶ θυγατέρων βίους ἐγχειρίζομεν, ὑπὲρ ὧν τὰς ἀσφαλείας μάλιστα σκοποῦμεν”. 36.36 (see above). ISOC.2.46: “τὰς ἀληθείας τῶν πραγμάτων”. 3.15: “τὰς ἰσότητας τοῖς μετέχουσι τῶν πολιτειῶν ζητοῦσι”. 3.20: “τὰς εὐνοίας ἔχουσιν”. 4.151: “τὰ . . . σώματα διὰ τοὺς πλούτους τρυφῶντες”. (In Isocrates the plural is so marked a mannerism, and is so often suggested by the avoidance of hiatus, that it is not necessary to insist on sharp distinctions in that author.) ANT.1.28: “οὐ . . . μαρτύρων γ᾽ ἐναντίον οἱ ἐπιβουλεύοντες τοὺς θανάτους τοῖς πέλας μηχανῶνται”. PLATO, Legg. 625B-C: “κυπαρίττων τε ἐν τοῖς ἄλσεσιν ὕψη καὶ κάλλη”, The height and beauty of the cypresses in the groves. Rpb. 425 A: “σιγάς τε τῶν νεωτέρων παρὰ πρεσβυτέροις”, Silence of the juniors in the presence of seniors. XEN. Cyr. 3.3.19: “ῥώμαις” . Hell. 6.1.5: “ταῖς ἡλικίαις” . THUC.7.55.2: “πόλεσι . . . καὶ ναῦς καὶ ἵππους καὶ μεγέθη ἐχούσαις”. HDT.1.202; 2.10: “μεγάθεα” . 3.102: “μύρμηκες μεγάθεα ἔχοντες κυνῶν μὲν ἐλάσσονα, ἀλωπέκων δὲ μέζονα” . 3.107: “μεγάθεα” . 6.58: “τῶν γὰρ ὦν βαρβάρων οἱ πλεῦνες τῷ αὐτῷ νόμῳ χρέωνται κατὰ τοὺς θανάτους τῶν βασιλέων”, At the death of their kings. 7.103: “μεγάθεα”. AR. Pl.530: “ἱματίων βαπτῶν δαπάναις” . EUR. Phoen. 870: “αἵ θ᾽ αἱματωποὶ δεργμάτων διαφθοραί” . SOPH. O. C. 552: “τὰς αἱματηρὰς ὀμμάτων διαφθοράς” . Ph. 304: “οὐκ ἐνθάδ᾽ οἱ πλοῖ τοῖσι σώφροσιν βροτῶν” . AESCHYL. Ag. 404-5: “λιποῦσα δ᾽ ἀστοῖσιν . . . ναυβάτας ὁπλισμούς”. PIND. O. 4.12: “τροφαῖς ἑτοῖμον ἵππων” (= “ἱπποτροφίαις”). Ibid. 9.19: “στεφάνων ἄωτοι”. Ibid. 12.9: “τῶν . . . μελλόντων . . . φραδαί”. P. 1.4: “προοιμίων ἀμβολάς”. Ibid. 10.72: “πολίων κυβερνάσιες”. I. 3 [4], 48: “τῶν ἀπειράτων γὰρ ἄγνωστοι σιωπαί”. [*] 43. The distributive singular. The distributive singular of abstract nouns is less common in Greek than the plural, and the distributive singular of concrete nouns is rare. “κακοὶ τὴν ψυχήν”, AESCHIN.3.47; Base of soul. AESCHIN.3.47(see above). PLATO, Rpb. 452B: “μὴ ἡδεῖς τὴν ὄψιν”. XEN. An. 2.3.15: “θαυμάσιαι τοῦ κάλλους καὶ μεγέθους” . THUC.2.70.3: “ἐξελθεῖν αὐτοὺς . . . ξὺν ἑνὶ ἱματίῳ, γυναῖκας δὲ ξὺν δυοῖν” . 3.22.2: “τὸν ἀριστερὸν πόδα μόνον ὑποδεδεμένοι” . 3.22.3: “ψιλοὶ δώδεκα ξὺν ξιφιδίῳ καὶ θώρακι ἀνέβαινον” , but ibid. just below: “ψιλοὶ ἄλλοι . . . ξὺν δορατίοις ἐχώρουν”. 4.4.2: “τὸν πηλὸν . . . ἐπὶ τοῦ νώτου ἔφερον” , They carried the clay upon their backs. 6.44.2: “ἀγορᾷ οὐδὲ ἄστει, ὕδατι δὲ καὶ ὅρμῳ” . 8.96.5: “διάφοροι . . . τὸν τρόπον” . HDT.1.31: “τούτοισι . . . ὑπῆν . . . ῥώμη σώματος”. AR. Pax, 607: “τὰς φύσεις ὑμῶν δεδοικὼς καὶ τὸν αὐτοδὰξ τρόπον” . Av. 643: “καὶ τοὔνομ᾽ ἡμῖν φράσατον” . EUR. Cycl. 225: “σῶμα συμπεπλεγμένους”. H. F. 703: “κοσμεῖσθε σῶμα”. SOPH. O.T. 1375: “ἀλλ᾽ ἡ τέκνων δῆτ᾽ ὄψις ἦν ἐφίμερος” . AESCHYL. Pers. 441-2: “ ἀκμαῖοι φύσιν
ψυχήν τ᾽ ἄριστοι κεὐγένειαν ἐκπρεπεῖς
”.
Plurals
[*] 44. Plural abstract nouns used concretely.—plural of proper nouns. Pluralizing abstract nouns makes them concrete; pluralizing proper nouns makes them common. So “μανίαι”, attacks of madness; “θάνατοι”, executions, cases of death. “τὰς Ἀλκμήνας,” AR. Av. 558 ; Your Alcmenas (women like Alcmena). [*] 45. Plural of Abstract Nouns: DEM. [26]DEM., 19: “διὰ τὰς τούτων ἀπονοίας”. 38.21: “φόνοι καὶ ὕβρεις”, Murders and outrages. [42]DEM., 8: “περὶ τῶν ἄλλων ἀκούσεσθε πάσας τὰς ἀληθείας”. ISOC.7.4: “τοῖς πλούτοις, ταῖς δυναστείαις, ταῖς ἐνδείαις, ταῖς ταπεινότησι”. 7.44: “εἰδότες τὰς ἀπορίας μὲν διὰ τὰς ἀργίας γιγνομένας, τὰς δὲ κακουργίας διὰ τὰς ἀπορίας”. 8.90: “ἐν σιτοδείαις καὶ πολιορκίαις”. (See note on Isocrates above, 42.) PLATO, Phaed. 84C: “πολλἄς γὰρ δὴ ἔτι ἔχει” (sc. “τὰ λεχθέντα”) “ὑποψίας καὶ ἀντιλαβάς”. XEN. Hell. 6.3.8: “ἐοίκατε τυραννίσι μᾶλλον ἢ πολιτείαις ἡδόμενοι” . THUC.6.77.1: “Λεοντίνων τε ξυγγενῶν κατοικίσεις καὶ Ἐγεσταίων ξυμμάχων ἐπικουρίας”. HDT.3.40: “ἐμοὶ δὲ αἱ σαὶ μεγάλαι εὐτυχίαι οὐκ ἀρέσκουσι”.. 1075: “τὰς τῆς φύσεως ἀνάγκας” . EUR. H. F. 835: “μανίας”. SOPH. El. 873: “φέρω γὰρ ἡδονάς” . PIND. O. 1.14: “ἀρετᾶν”. So forms of “ἀρεταί”, ibid. 92; 2.12; 4.9; 5.1; 15, etc. Ibid. 9.39: “μανίαισιν”. Ibid. 9.99 and N. 9.31: “ἀγλαΐαισιν”. N. 11.48: “μανίαι”. HOM. Od. 1.297: “νηπιάας” . 12.341: “πάντες μὲν στυγεροὶ θάνατοι δειλοῖσι βροτοῖσι” . 17.244: “ἀγλαΐας” . Il. 4.107: “ἐν προδοκῇσι”. 9.115: “ἐμὰς ἄτας κατέλεξας” (metre would admit of sing.). 10.391: “πολλῇσιν . . . ἄτῃσι”. Not so clearly concrete is the Homeric use of many other abstract plurals, chiefly datives in -“ῃσι”, and forms of nouns in -“σύνη”. Metre may have had its influence. See also Stein on HDT.3.52. [*] 46. Plural of Proper Nouns: PLATO, Conv. 218A and B: “ὁρῶν αὖ Φαίδρους, Ἀγάθωνας, Ἐρυξιμάχους, Παυσανίας, Ἀριστοδήμους τε καὶ Ἀριστοφάνας”. Crat.432C: “δύο Κρατύλοι”. Menex. 245 D: “Πέλοπες . . . Κάδμοι . . . Αἴγυπτοι . . . Δαναοί”. Theaet. 169 B: “Ἡρακλέες τε καὶ Θησέες”. XEN. An. 3.2.31: “μυρίους ὄψονται ἀνθ᾽ ἑνὸς Κλεάρχους” . THUC.6.27.1: “ὅσοι Ἑρμαῖ ἦσαν λίθινοι ἐν τῇ πόλει”, Statues of Hermes. HDT.3.160: “Βαβυλῶνας . . . εἴκοσι πρὸς τῇ ἐούσῃ”. AR. Av. 558-9: “τὰς Ἀλκμήνας . . . τὰς Ἀλόπας καὶ τὰς Σεμέλας” . AESCHYL. Ag. 1439: “Χρυσηΐδων μείλιγμα τῶν ὑπ᾽ Ἰλίῳ”. TRAG. fr. adesp. 289 N2: “ἐξῆλθον Ἕκτορές τε καὶ Σαρπηδόνες”. HOM. Il. 18.157: “δύ᾽ Αἴαντες” . Cf. ibid. 163: “δύω Αἴαντε” . [*] 47. Divergent plural expressions. Plural expressions that diverge from English proceed from different concep tions. “πυροί”, wheat (grains), “κριθαί”, barley (corns), “κρέα” (pieces of) meat, “ἅλες” (grains of) salt. “ξύλα, πυρούς”, DEM.19.145; Wood, wheat. DEM.19.145(see above). 19.189: “ποῦ δ᾽ ἅλες”; 19.191: “τοὺς ἅλας”. PLATO, Conv. 217D: “διελεγόμην πόρρω τῶν νυκτῶν” , Till late in the night (watches). Prot. 318 E: “λογισμούς” (computations） “τε καὶ ἀστρονομίαν . . . διδάσκοντες”. Rpb. 372 C: “ἅλας”. Ibid. 621 B: “μέσας νύκτας γενέσθαι” (so regularly “μέσαι νύκτες”). XEN. An. 6.4.6: “κριθὰς καὶ πυροὺς . . . καὶ μελίνας καὶ σήσαμα κτἑ” . Cyr. 2.2.2: “κρέα . . . τρία” . Hell. 3.3.7: “ξύλα” . THUC.4.16.1: “δύο χοίνικας . . . ἀλφίτων”. 4.6.22: “πυροὺς καὶ πεφρυγμένας κριθάς” . 7.87.1: “οἱ . . . ἥλιοι” (Heat of the sun on successive days). HDT.4.8: “ἀπὸ ἡλίου ἀνατολέων”, and so “ἀνατολαί” elsewhere. 7.30: “λίμνην ἐκ τῆς ἅλες γίνονται”. AR. Pax, 192: “τὰ κρέα ταυτί” , and “κρέα” very often in Aristophanes. Av. 622: “κριθάς, πυρούς” . Ibid. 626: “πυροὺς ὀλίγους” . EUR. Cycl. 122: “γάλακτι καὶ τυροῖσι” (sc. “ζῶσι”). El. 652: “ἡλίους”, days.“ σκέψαι . . . ἡδονῶν . . . ὅσων μέλλεις ἀποστερεῖσθαι
παίδων, γυναικῶν, κτἑ
”
. AESCHYL. Eum.254: “ὀσμὴ βροτείων αἱμάτων”. PIND. fr. 168 Bgk.4: “σαρκῶν . . . ἐνοπάν”. HOM. Od. 4.604: “πυροί”, and forms of “πυροί” elsewhere. 9.219 and 225: “τυρῶν”. 11.123 and 23.270: “ἅλεσσι”, but 17.455: “σύ γ᾽ ἂν . . . οὐδ᾽ ἅλα δοίης” . 18.77: “σάρκες” , and forms of “σάρκες” elsewhere. 22.21: “κρέα” , and so forms of “κρέα” often in Iliad and Odyssey. Il. 5.588: “κονίῃσι”（“ν”), and so regularly, but 23.732 and elsewhere: “κονίῃ”. 23.15: “δεύοντο ψάμαθοι”, and forms of “ψάμαθοι” often in Iliad and Odyssey. [*] 48. Plural of feminine names of towns and of parts of the human body. Feminine names of towns in the plural are dualistic. So also symmetrical parts of the human body, not a common prose usage. “Ἀθῆναι”, Athens (upper and lower towns1); “Θῆβαι”, Thebes; “νῶτα”, back; “στέρνα, στήθη”, breast; “πρόσωπα”, countenance; “μέτωπα”, forehead. [*] 49. Names of Towns: DEM.9.27: “πλησίον Θηβῶν καὶ Ἀθηνῶν”. 16.25: “τὰς . . . Θεσπιὰς . . . καὶ τὰς Πλαταιάς”. 18.48: “ἀπώλεσε Θήβας”. 19.158: “εἰς Φεράς”. [56]DEM., 5: “εἰς Ἀθήνας”, etc. PLATO, Legg. 753A: “μέγα . . . φρονοῦσιν αἱ Ἀθῆναι”. XEN. Vect. 1.6: “τὰς Ἀθήνας” . THUC.1.31.3: “ἐς τὰς Ἀθήνας”. 2.8.1: “ἐν ταῖς Ἀθήναις” . HDT.1.60: “Ἀθήνας”. AR. Nub. 207: “αἵδε μὲν Ἀθῆναι” . I. T. 1087: “εἰς τὰς Ἀθήνας”. SOPH. O. C. 107-8: “ὦ . . . Ἀθῆναι” . AESCHYL. Pers. 231: “τὰς Ἀθήνας”. PIND. P. 7.1: “αἱ μεγαλοπόλιες Ἀθᾶναι”. HES. fr. 129: “Ἀθηνάων ἱεράων”. HOM. Od. 11.323: “Ἀθηνάων ἱεράων”. Il. 2.546: “Ἀθήνας εἶχον”. [*] 50. Parts of the Human Body: PLATO, Prot. 352A: “ἴθι δή μοι ἀποκαλύψας καὶ τὰ στήθη καὶ τὸ μετάφρενον ἐπίδειξον”, and forms of “στήθη” of a single individual elsewhere. XEN. An. 2.6.11: “αὐτοῦ ἐν τοῖς προσώποις” , if the reading is correct. Cyr. 4.6.4: “παίσας εἰς τὰ στέρνα τὸν . . . παῖδα” , and so forms of “στέρνα” elsewhere, but An. 1.8.26: “παίει κατὰ τὸ στέρνον” . THUC.2.49.3: “ἐς τὰ στήθη”. AR. Lys. 810: “τὰ πρόσωπα” , if the reading is correct. Thesm. 1067: “ἀστεροειδέα νῶτα” . EUR. El.1321: “περί μοι στέρνοις στέρνα πρόσαψον”, and so forms of “στέρνα” elsewhere. Hel. 1568: “μέτωπα” (sc. “ταύρου”). Tr. 763: “ἐμοῖς νώτοισι”, and so forms of “νῶτα” elsewhere. SOPH. El. 1277: “τῶν σῶν προσώπων” , and so forms of “πρὀσωπα” elsewhere. Tr. 1090: “ὦ νῶτα καὶ στέρν”（“α”), and so forms of “νῶτα” and “στέρνα” elsewhere. AESCHYL. P.V. 65: “στέρνων διαμπάξ” , and so forms of “στέρνα” elsewhere; sing. not in Aeschylus. Ibid. 430: “νώτοις” (of Atlas). PIND. P. 1.19: “στέρνα λαχνάεντα” . N. 9.26: “νῶτα” . HOM. Od. 6.107: “μέτωπα” (the only instance of the plural of this word in Iliad and Odyssey). 6.225: “νῶτα”, and so forms of “νῶτα” often. 8.85: “πρόσωπα”, and so elsewhere. 18.69: “στήθεα”, and so forms of “στήθεα” often. “στέρνα” not found in sing. sense in Il. 8.94: “νῶτα”. 13.290: “στέρνων”. 18.414: “πρόσωπα”, and so forms of “πρόσωπα” elsewhere. 18.415: “στήθεα”, and so forms of “στήθεα” elsewhere. [*] 51. Name of the inhabitants as the name of the city. The name of the inhabitants is sometimes used instead of the city: (“οἱ”) “Δελφοί”, Delphi, (“οἱ”) “Λεοντῖνοι”. “καὶ κρατήσαντες τοῦ ἐν Δελφοῖς ἱεροῦ παρέδοσαν Δελφοῖς”, Thuc.1.112.5; And having made themselves masters of the sancturary at Delphi (among the Delphians), they handed it over to the Delphians. DEM.19.65: “εἰς Δελφούς”. 21.51: “ἐκ Δελφῶν καὶ ἐκ Δωδώνης”. 25.34: “ἐν Δελφοῖς”, and similarly often in ISOC.9.27: “σωθεὶς εἰς Σόλους τῆς Κιλικίας” . PLATO, Legg. 738C: “ἐκ Δελφῶν ἢ Δωδώνης”, and similarly forms of “Δελφοί” often. XEN. An. 1.2.24: “ἐν Σόλοις καὶ ἐν Ἰσσοῖς” . 1.2.26: “τήν τε πόλιν τοὺς Ταρσοὺς διήρπασαν” . 3.1.5: “ἐλθόντα εἰς Δελφούς” , and similarly forms of “Δελφοί” elsewhere. THUC.1.112.5(see above). 6.3.3: “Λεοντίνους”. HDT.1.14: “ἐς Δελφούς”, and similarly often. [*] 52. Pluralis maiestatis. The use of the plural often gives the idea of fulness (“ὄγκος”); cf. AR. Rhet. 3.6, Ps.- Longin. § 23; hence it is often used in poetry, e. g. “δόμοι”, apartments; “μέγαρα”, halls; “γάμοι”, nuptial rites; “ταφαί”, sepulchre (burial-grounds). Compare also the poetical use of “τεχνήματα, τεχνάσματα”, handiwork, “παιδεύματα”, nursling, etc., and the prose expression “παιδικά”, favorite, which is used only in the plural form. ISOC.9.16: “μόνου τούτου” (sc. “Πηλέως”) “φασὶ τὧν προγεγενημένων ὑπὸ θεῶν ἐν τοῖς γάμοις ὑμέναιον ᾀσθῆναι”. PLATO, Protag. 315E: “παιδικὰ Παυσανίου τυγχάνει ὤν”, and so “παιδικά” elsewhere. Rpb. 383 B: “ἐν τοῖς αὑτῆς” (sc. “Θέτιδος”) “γάμοις”. XEN. Ven. 1.7: “τῶν . . . μεγίστων γάμων μόνος ἔτυχεν ῾σξ. “Μελανίων”） Ἀταλάντης” . THUC.1.132.5: “ἀνὴρ Ἀργίλιος, παιδικά ποτε ὢν αὐτοῦ”. HDT.3.10: “ἐτάφη ἐν τῇσι ταφη?σι . . . τὰς αὐτὸς οἰκοδομήσατο”. 5.63: “ταφαί”. AR. Ach. 450: “ἀπωθοῦμαι δόμων” (parod.). 456: “δόμων” (parod.). Vesp. 1026: “παιδίχ᾽ ἑαυτοῦ” . Pax, 1206: “σοι . . . εἰς τοὺς γάμους” . Av. 132: “ἑστιᾶν γάμους” . Ran. 423: “ἐν ταῖς ταφαῖσι” (parod.). EUR. Hipp. 11: “Ἱππόλυτος, ἁγνοῦ Πιτθέως παιδεύματα”. Ion, 192: “χρυσέαις ἅρπαις” . Or. 1053: “μνῆμα . . . κέδρου τεχνἀσματα” . SOPH. Ai. 231: “κελαινοῖς ξίφεσιν” . Ibid. 1090 and 1109: “εἰς ταφάς” , tomb. O. R.825: “γάμοις”, and sim. elsewhere. Ibid. 861: “ἴωμεν ἐς δόμους”. Ibid. 1006: “σοῦ πρὸς δόμους ἐλθόντος”. So “δόμοι” and forms very often. Ph. 35-6: “ ἔκπωμα
” . . . | “τεχνήματ”（“α”). AESCHYL. Ag. 1265: “σκῆπτρα”. P. V. 909-10: “ἐκ τυραννίδος θρόνων τε” . PIND. O. 3.28: “ἀγγελίαις Εὐρυσθέος”. Ibid. 7.29: “ἐκ θαλάμων Μιδέας”. P. 3.26: “λέκτροισιν”. Ibid. 4.242: “Φρίξου μάχαιραι”. Ibid. 9.29: “ἐκ μεγάρων”. N. 3.43: “Φιλύρας ἐν δόμοις”. HOM. Od. 3.476: “ἅρματ”（“α”). 5.6: “ἐν δώμασι νύμφης”. 8.268: “ἐν Ἡφαίστοιο δόμοισιν”. 21.424-5: “ἐνὶ μεγάροισιν” . . . | “ἥμενος”. Il. 3.17: “καμπύλα τόξα”, bow; “τ.” also bow and arrows. 5.745: “ὄχεα” (always in plural in Homer). 14.238: “δω_ρα δέ τοι δώσω καλὸν θρόνον”, and so “δῶρα” elsewhere. 18.141: “δώματα πατρός”. 22.503: “εὕδεσκ᾽ ἐν λέκτροισιν”. 24.455: “κληῖδα θυράων”, but v. 453: “θύρην”. However, “θύραι” is usually to be translated as folding-doors. “πύλαι”, gate, is always plural in Homer. [*] 53. Plural of courtliness and reserve. The plural is sometimes used for the singular as a more courtly or reserved mode of expression. EUR. Andr. 403: “φονεῦσιν Ἕκτορος νυμφεύομαι”. Hec. 402-3: “καὶ σὺ παῖ Λαερτίου”, | “χάλα τοκεῦσιν” (sc. “Ἑκάβῃ”） “εἰκότως θυμουμένοις”. I. A. 1015: “ἱκέτεὐ ἐκεῖνον πρῶτα μὴ κτείνειν τέκνα” (sc. “Ἰφιγένειαν”). SOPH. O. T. 1184-5: “πέφασμαι . . . ξὺν οἷς” (sc. “τῇ μητρί”) “ τ᾽
οὐ χρῆν ὁμιλῶν οὕς
” (sc. “τὸν πατέρα”) “τέ μ᾽ οὐκ ἔδει κτανών”. PIND. P. 3.66: “ἐσλοῖσι παρασχεῖν ἀνδράσιν” (sc. “Ἱέρωνι”). [*] 54. First person plural for the first person singular. The use of the first person plural for the first person singular is due to modesty, which readily becomes affectation. The particular is sunk in the generic, the individual in the class, the woman in her male kindred. It occurs less frequently in Greek than in the more rhetorical Latin. ISOC. [1]ISOC., 11: “ἐπιλίποι δ᾽ ἂν ἡμᾶς ὁ πᾶς χρόνος, εἰ πάσας τὰς ἐκείνου πράξεις καταριθμησαίμεθα . . . δηλώσομεν . . . ἐξενηνόχαμεν”. 5.105: “φοβοῦμαι μή τινες ἐπιτιμήσωσιν ἡμῖν εἰ . . . τολμῴην σοὶ παραινεῖν”, and so often to avoid hiatus. 12.42: “τοὺς μὲν οὖν παλαιοὺς ἀγῶνας . . . ὕστερον ἐροῦμεν” (no hiatus), “νῦν δὲ ποιήσομαι . . . τοὺς λόγους”. XEN. Cyr. 1.1: “ἔννοιά ποθ᾽ ἡμῖν ἐγένετο” , etc. (15 times without change to singular). Mem. 1.2.46. EUR. Alc. 383 (see 55). Andr. 355-61 (see 55). H. F. 858: “ἥλιον μαρτυρόμεσθα δρῶσ᾽ ἃ δρᾶν οὐ βούλομαι”. Ion, 391: “κωλυόμεσθα μὴ μαθεῖν ἃ βούλομαι.” Ibid. 1250-1: “διωκόμεσθα” . . . | “Πυθίᾳ ψήφῳ κρατηθεῖς᾿, ἔκδοτος δὲ γίγνομαι”. I. A. 823-4 (see 55). Ibid. 1025-6: “ἢν δ᾽ αὖ τι μὴ πράσσωμεν ὧν ἐγὼ θέλω” (Klytaemestra), | “ποῦ σ᾽ αὖθις ὀψόμεσθα;” (to Achilles). Med. 314-315 (see 55). SOPH. Ant. 926 (see 55). El. 399 (ibid.). Tr. 491-2 (ibid.). See comm. on P. 4.27. HOM. Od. 16.44-5: “ ἧσο, ξεῖν̓: ἡμεῖς δὲ καὶ ἄλλοθι δήομεν ἕδρην
σταθμῷ ἐν ἡμετέρῳ
”. Il. 3.440. Ibid. 13.257-8: “τό νυ γὰρ κατεάξαμεν, ὃ πρὶν ἔχεσκον”, | “ἀσπίδα Δηιφόβοιο βαλών” (Meriones speaks). Ibid. 21.60-1. [*] 55. Gender of the first person plural for the singular. The gender of the plural attribute in examples of the foregoing section is the masculine. The masculine is the generic. EUR. Alc. 383: “ἀρκοῦμεν ἡμεῖς” (Alkestis) “οἱ προθνῄσκοντες σέθεν”. Andr. 355-361: “ἡμεῖς” (Andromache) “ γὰρ εἰ σὴν παῖδα φαρμακεύομεν
καὶ νηδὺν ἐξαμβλοῦμεν, ὡς αὐτὴ λέγει,
ἑκόντες οὐκ ἄκοντες οὐδὲ βώμιοι
πίτνοντες αὐτοὶ τὴν δίκην ὑφέξομεν
ἐν σοῖσι γαμβροῖς, οἷσιν οὐκ ἐλάσσονα
βλάβην ὀφείλω προστιθεῖσ᾽ ἀπαιδίαν.
ἡμεῖς μὲν οὖν τοιοίδε:
” (Notice change to sing. and fem. sing. attribute.) Cf. I, A. 823-4: “ οὐ θαῦμά σ᾽ ἡμᾶς ῾κλψταεμεστρἀ ἀγνοεῖν, οἷς μὴ πάρος
προσῆκες
”. Med. 314-5: “καὶ γὰρ ἠδικημένοι” (sc. Medea) | “σιγησόμεσθα, κρεισσόνων νικώμενοι”. SOPH. Ant. 926: “παθόντες ἂν ξυγγνοῖμεν ῾σξ. αντιγονἐ ἡμαρτηκότες” , (Only) when I have met my doom, shall I awake to consciousness of sin. El. 399: “πεσούμεθ᾽ ῾σξ. ελεξτρἀ, εἰ χρή, πατρὶ τιμωρούμενοι” , I'll fall, if fall I must, avenger to my father.
(sc. Deïaneira). [*] 56. Singular in a collective sense. The singular is sometimes used in a collective sense. “ἄμπελος”, vine(yard); “ἄργυρος”, silver(plate); “ἡ ἵππος”, cavalry; “ἡ κάμηλος” (HDT. ), camelry, etc. LYCURG.79: “τρία γάρ ἐστιν ἐξ ὧν ἡ πολιτεία συνέστηκεν, ὁ ἄρχων, ὁ δικαστής, ὁ ἰδιώτης”. XEN. An. 1.7.10: “ἀριθμὸς ἐγένετο τῶν μὲν Ἑλλήνων ἀσπὶς μυρία καὶ τετρακοσία” . Oec. 21.8: “μεγάλῃ χειρί” . THUC.2.4.2: “λίθοις τε καὶ κεράμῳ”. 3.89.4: “κύματος ἐπαναχώρησις” . 3.96.3: “πολλῇ χειρί” . 4.10.3: “τὸν πολέμιον δεινότερον ἕξομεν” . 4.90.2: “ἄμπελον κόπτοντες . . . καὶ λίθους ἅμα καὶ πλίνθον . . . καθαιροῦντες” . 5.10.9: “ἡ Χαλκιδικὴ ἵππος” . 6.24.3: “ὁ δὲ πολὺς ὅμιλος καὶ στρατιώτης” . HDT.1.80: “τῇ δὲ καμήλῳ ἕπεσθαι”. 1.174: “πολλῇ χειρί” (sim. elsewhere). 5.30: “ὀκτακισχιλίην ἀς πίδα”. 7.193: “τὸ κῦμα”. 8.113: “τὴν ἵππον τὴν χιλίην . . . τὴν ἄλλην ἵππον”. AR. Ran. 1466: “ὁ δικαστής” . EUR. Heracl. 275-6: “πολλὴν . . . αλχμήν”. Ibid. 337: “πολλῇ . . . χειρί”. Ibid. 1035: “χερί”. Med. 86: “πᾶς τις αὑτὸν τοῦ πέλας” (his neighbor) “μᾶλλον φιλεῖ” (as in English). Phoen. 78: “πολλὴν . . . ἀσπίδ”（“α”). Ibid. 441-2: “ μυρίαν ἄγων
λόγχην
”. fr. 243 N2: “ὀλίγον ἄλκιμον δόρυ”. SOPH. O. C. 1251: “δάκρυον” . AESCHYL. fr. 304.7 N2: “στάχυς” (sim. elsewhere in tragedy). PIND. O. 7.19: “Ἀργείᾳ σὺν αἰχμᾷ”. HOM. Od. 1.162: “κῦμα” . Il. 4.422: “κῦμα”, and sim. elsewhere. In 5.490: “νύκτας τε καὶ ἦμαρ”, and elsewhere, “ἦμαρ” is an adverbial expression. 16.11: “δάκρυον” (more than one tear is shed, as is shown by “δάκρυα θερμὰ χέων ὥς τε κρήνη μελάνυδρος”, v. 3), and sim. “δάκρυον” elsewhere in Il. and Od. [*] 57. Those Nations whose names are thus used are chiefly barbaric despotisms (“as one man”): “ὁ Πέρσης”, the Persian; “ὁ Λυδός”, the Lydian (“the Hivite and the Hittite”); “ὁ Μακεδών” ( DEM. in contempt). Thucydides, however, “ὁ Ἀθηναῖος”, the Athenian; “ὁ Συρακόσιος”, the Syracusan. DEM. 1.23: “τόν γε Παίονα καὶ τὸν Ἰλλυριόν” . THUC.1.69.5: “τόν τε γὰρ Μῆδον”, and elsewhere. 6.78.1: “τὸν μὲν Συρακόσιον . . . τῷ Ἀθηναίῳ” . 6.84.3: “ὁ Χαλκιδεύς” . HDT.1.69: “τὸν Ἕλληνα”. 8.2: “ὁ Λάκων”(?) 8.136: “τὸν Ἀθηναῖον”. 9.12: “τὸν Σπαρτιήτην”. AR. Pax, 214: “νῦν ὡττικίων δωσεῖ δίκαν” . [*] 58. But the National Appellative with the article is often used of the king, the ruler, the general, and in some instances it is doubtful whether the nation en masse or its representatives are meant. AESCHIN.2.74: “τῆς ἐν Σαλαμῖνι πρὸς τὸν Πέρσην” (“Ξέρξην”) “ναυμαχίας”, to be compared with § 75: “τὴν . . . ἐν Πλαταιαῖς πρὸς τοὺς Πέρσας πεζομαχίαν”. DEM. [7]DEM., 6: “παρὰ τοῦ Μακεδόνος”, Philip. [17]DEM., 10 sqq.: “ὁ Μακεδών”, Alexander. XEN. An. 1.2.12 sqq.: “ἡ Κίλισσα” , The Cilician queen. Cyr. 1.1.4: “ὁ Σκύθης . . . ὁ Θρᾷξ . . . ὁ Ἰλλυριός” . Ibid. 2.1.5: “ὁ Ἀσσύριος” , and elsewhere. Ibid. 3.3.2: “ἡ γυνὴ τοῦ Ἀρμενίου” , and so “ὁ Ἀρμένιος” and forms often in Xenophon's Cyropaedia. HDT.1.141 and elsewhere: “ὁ Λυδός”=Croesus. 7.173: “ὁ Μακεδών”. 8.108: “ὁ Πέρσης” and “τὸν Πέρσην”, and so elsewhere. On the distributive use of the singular, see 43. [*] 59. ei)pe/, fe/re, a)/ge, etc., used in addressing more than one. “εἰπέ”, say, is often used in fervid or familiar address when several are spoken to; the eye of the speaker shifts. Compare also the interjectional use of “φέρε, ἄγε”, with a plural verb. “ἢ βούλεσθ̓, εἰπέ μοι, περιιόντες αὑτῶν πυνθάνεσθαι, λέγεταί τι καινόν”; DEM.4.10(and similarly elsewhere). DEM.4.10(see above). 20.21: “ὅρα δ᾽ οὑτωσί” (addressed to the judges). 25.73: “φέρε δὴ πρὸς θεῶν κἀκεῖνο σκέψασθε”, and sim. “φέρε” elsewhere in DEM. and other orators. PLATO, Theaet. 151E: “ἀλλὰ φέρε δὴ αὐτὸ κοινῇ σκεψώμεθα”, and similarly elsewhere. Prot. 311 D: “εἰπέ μοι, ὦ Σώκρατές τε καὶ Ἱππόκρατες”, and similarly elsewhere XEN. Apol. 14: “ἄγε δὴ ἀκούσατε καὶ ἄλλα” , and similarly elsewhere. HDT.1.97: “φέρε στήσωμεν”, but 4.127: “φέρετε . . . πειρᾶσθε”. AR. Ach. 319: “εἰπέ μοι, τί φειδόμεσθα τῶν λίθων, ὦ δημόται;” and similarly elsewhere. Pax, 1115: “ἄγε δή, θεαταί, δεῦρο συσπλαγχνεύετε” , similarly elsewhere. Ran. 1417: “φέρε, πύθεσθέ μου ταδί” , similarly elsewhere. EUR. Cycl. 590-1: “ἄγε δή, Διονύσου παῖδες” . . . | “ἔνδον μὲν ἁνήρ”. SOPH. Tr. 1255: “ἄγ᾽ ἐγκονεῖτ᾽, αἴρεσθε”. AESCHYL. Pers. 140 sqq.: “ἀλλ᾽ ἄγε, Πέρσαι . . . θώμεθα”, et sim. alib.; but Cho. 803-4: “ἄγετε” . . . | “λύσασθ”（“ε”). PIND. P. 1.60: “ἄγ᾽ . . . ἐξεύρωμεν”. HOM. Od. 2.212=4.669: “ἀλλ᾽ ἄγε μοι δότε” , similarly elsewhere; but 22.252: “ἄγεθ᾽ . . . ἀκοντίσατ᾽” , similarly elsewhere. Il. 2.331: “ἀλλ᾽ ἄγε μίμνετε” , similarly elsewhere.
