This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
[117]
Sed, quod caput est, cur isto
modo iam oracla Delphis non eduntur non modo
nostra aetate, sed iam diu, iam ut nihil possit esse
contemptius? Hoc loco cum urguentur, evanuisse aiunt
vetustate vim loci eius, unde anhelitus ille terrae fieret,
quo Pythia mente incitata oracla ederet. De vino aut salsamento putes loqui, quae evanescunt vetustate; de vi
loci agitur, neque solum naturali, sed etiam divina; quae
quo tandem modo evanuit? Vetustate, inquies. Quae
vetustas est, quae vim divinam conficere possit? quid
tam divinum autem quam adflatus e terra mentem ita
movens, ut eam providam rerum futurarum efficiat? ut
ea non modo cernat multo ante, sed etiam numero versuque pronuntiet. Quando ista vis autem evanuit? an
postquam homines minus creduli esse coeperunt?
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.