[7] Illud quoque alio in loco animadvertimus caute omissum, quod est in Graeco versu dulcissimum
τίτυρ᾽, ἐμὶν τὸ καλὸν πεφιλημένε, βόσκε τὰς αἶγας[p. 178] Quo enim pacto diceret:
καὶ ποτὶ τὰν κράναν ἄγε, τίτυρε: καὶ τὸν ἐνόρχαν
τὸν λιβυκὸν κνάκωνα φυλάσσεο, μή τυ κορύξῃ.