Hide browse bar Your current position in the text is marked in blue. Click anywhere in the line to jump to another position:
book:
chapter:
Praefatio. De chirurgia, ejusque historia, et de optimi Chirurgi qualitatibus.
I De luxatis.
II De his, quae per se intumescunt, quomodo incidenda, et curanda sint.
III De bonis, malisve signis suppurationum.
IV De fistulis.
V De telis e corpore extrahendis.
VI De gangliis, de meliceride, et atheromate, et steatomate, capitis tuberculis.
VII De oculorum vitiis, quae scalpello et manu curantur.
VIII De aurium morbis qui manu et scalpello curantur.
IX Curta in auribus, labrisque, ac naribus, quomodo sarciri, et curari possint.
X De polypo.
XI De ozaena.
XII De oris vitiis, quae manu, et ferro curantur.
XIII De cervicis vitio.
XIV De umbilici vitiis.
XV Quomodo aqua hydropicis emittatur.
XVI De ventre ictu perforate, et intestinis vulneratis.
XVII De interiore membrana abdominis rupta.
XVIII De testiculorum morbis.
XIX De testiculorum curationibus, et primo de incisione, et curatione inguinis vel scroti.
XX De intestini in scrotum devoluti curatione.
XXI De omenti in scrotum prolapsi curatione.
XXII De ramicis curatione.
XXIII De carne quae inter tunicas testiculorum increvit, et de nervo indurato.
XXIV De rainice inguinis.
XXV Ad tegendam glandem colis, si nuda est.
XXVI De mingendi difficultate, et curatione.
XXVII De cancro qui excisa vesica nascitur.
XXVIII De naturalium feminarum concubitum non admittentium curatione.
XXIX Qua ratione partus emortuus ex utero excutiatur.
XXX De ani vitiis.
XXXI De varicibus.
XXXII De digitis cohaerentibus, et curvatis.
XXXIII De gangraena.
section:
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Table of Contents:
A. Cornelii Celsi Artium Liber Sextus Idem Medicinae Primus.
book 2
I Quae anni tempora, quae tempestatum genera, quae partes aetatis, qualia corpora vel tuta vel morbis et qualibus opportuna sint.
book 3
book 4
book 5
book 7
book 8
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
[3] At calculus arenosus, et ante manifestus est; quoniam urina quoque redditur arenosa: et in ipsa curatione; quoniam inter subjectos digitos neque aeque renititur, et insuper dilabitur. Item molles calculos, et ex pluribus minutisque, sed inter se parum adstrictis, compositos indicat urina, trahens quasdam quasi squamulas. Hos omnes, leniter permutatis subinde digitorum vicibus, sic oportet adducere, ne vesicam laedant, neve intus aliquae dissipatae reliquiae maneant, quae postmodum curationi difficultatem faciant. Quidquid autem ex his in conspectum venit, vel digitis, vel unco eximendum est. At si plures calculi sunt, singuli protrahi debent; sic tamen, ut si quis exiguus supererit, potius relinquatur: siquidem in vesica difficulter invenitur, inuentusque celeriter effugit. Ita longa inquisitione vesica laeditur, excitatque inflammationes mortiferas; adeo ut quidam secti, quum diu frustraque per digitos vesica esset agitata, decesserint. Quibus accedit etiam, quod exiguus calculus ad plagam urina postea promovetur, et excidit.
Celsus. A. Cornelii Celsi De medicina libri octo. Charles Victor Daremberg. Lipsiae. Teubner. 1891.
The Annenberg CPB/Project provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.