Hide browse bar
Your current position in the text is marked in blue. Click anywhere in the
line to jump to another position:
Search the Perseus Catalog for:
Table of Contents:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
καίτοι πολλοὶ καὶ τὸ τοῦ Μενάνδρου 1
πεφρίκασιν οὐκ ἔστιν
εἰπεῖν ζῶντα ‘τοῦτ᾽ οὐ πείσομαι’,
ἀγνοοῦντες ὅσον ἐστὶ πρὸς
ἀλυπίαν ἀγαθὸν τὸ μελετᾶν
καὶ δύνασθαι πρὸς τὴν τύχην ἀνεῳγόσι τοῖς
ὄμμασιν ἀντιβλέπειν,
καὶ μὴ ποιεῖν ἐν
αὑτῷ τὰς
φαντασίας ἀτρίπτους καὶ ἁπαλὰς ὥσπερ
ἐνσκιατραφούμενον πολλαῖς ἐλπίσιν
ὑπεικούσαις ἀεὶ καὶ πρὸς μηδὲν
ἀντιτεινούσαις.
ἐκεῖνο μέντοι καὶ πρὸς τὸν
Μένανδρον ἔχομεν εἰπεῖν οὐκ ἔστιν εἰπεῖν ζῶντα
τοῦτ᾽ οὐ πείσομαι,
ἀλλ᾽ ἔστιν
εἰπεῖν ζῶντα ‘
τοῦτ᾽ οὐ ποιήσω,
οὐ
ψεύσομαι,
οὐ ῥᾳδιουργήσω,
οὐκ ἀποστερήσω,
οὐκ ἐπιβουλεύσω’
τοῦτο
γὰρ ἐφ᾽ ἡμῖν κείμενον οὐ μικρὸν ἀλλὰ
μέγα πρὸς εὐθυμίαν πάρεστιν.
ὥσπερ αὖ
τοὐναντίον ἡ
σύνεσις, ὅτι σύνοιδα δείν᾽ εἰργασμένος,
2 οἷον ἕλκος ἐν σαρκὶ τῇ ψυχῇ
τὴν μεταμέλειαν αἱμάσσουσαν ἀεὶ καὶ
νύσσουσαν ἐναπολείπει.
τὰς μὲν γὰρ ἄλλας
ἀναιρεῖ λύπας ὁ λόγος,
τὴν δὲ μετάνοιαν
[p. 239] αὐτὸς ἐνεργάζεται 3
δακνομένης σὺν αἰσχύνῃ τῆς ψυχῆς καὶ
κολαζομένης ὑφ᾽ αὑτῆς,
ὡς γὰρ οἱ
ῥιγοῦντες ἠπιάλοις καὶ
πυρετοῖς διακαόμενοι τῶν ταῦτα 4 πασχόντων
ἔξωθεν ὑπὸ καύματος ἢ κρύους;
μᾶλλον
ἐνοχλοῦνται καὶ
κάκιον ἔχουσιν,
οὕτως ἐλαφροτέρας ἔχει
τὰ τυχηρὰ τὰς λύπας ὥσπερ ἔξωθεν
ἐπιφερομένας:
τὸ δὲ
οὔ τις ἐμοὶ τῶν 5 ἄλλος ἐπαίτιος, ἀλλ᾽
ἐγὼ αὐτός
6 ἐπιθρηνούμενον τοῖς
ἁμαρτανομένοις ἔνδοθεν ἐξ αὐτοῦ,
βαρύτερον ποιεῖ τῷ
αἰσχρῷ τὸ ἀλγεινόν.
ὅθεν οὔτε οἰκία
πολυτελὴς οὔτε χρυσίου πλῆθος οὔτ᾽ ἀξίωμα
γένους οὔτε μέγεθος ἀρχῆς οὐ λόγου χάρις
οὐ δεινότης εὐδίαν παρέχει βίῳ καὶ
γαλήνην τοσαύτην,
ὅσην ψυχὴ
καθαρεύουσα πραγμάτων καὶ βουλευμάτων
πονηρῶν καὶ
τὴν τοῦ βίου πηγὴν τὸ ἦθος ἀτάραχον
ἔχουσα καὶ ἀμίαντον:
ἀφ᾽ ἧς αἱ καλαὶ
πράξεις ῥέουσαι καὶ τὴν ἐνέργειαν
ἐνθουσιώδη καὶ ἱλαρὰν μετὰ τοῦ μέγα
φρονεῖν ἔχουσι καὶ τὴν μνήμην ἡδίονα καὶ
βεβαιοτέραν τῆς Πινδαρικῆς 7 γηροτρόφου
ἐλπίδος.
οὐ
γάρ ‘
αἱ μὲν λιβανωτρίδες’
ὡς ἔλεγε
Καρνεάδης ‘
κἂν ἀποκενωθῶσι,
τὴν εὐωδίαν
ἐπὶ πολὺν χρόνον ἀναφέρουσιν’
ἐν δὲ
τῇ ψυχῇ τοῦ νοῦν ἔχοντος;
αἱ καλαὶ
πράξεις οὐκ ἀεὶ κεχαρισμένην καὶ πρόσφατον
ἐναπολείπουσι τὴν ἐπίνοιαν,
ὑφ᾽ ἧς τὸ
χαῖρον ἄρδεται
καὶ τέθηλε καὶ καταφρονεῖ τῶν ὀδυρομένων
[p. 240]
καὶ λοιδορούντων τὸν βίον,
ὥς
τινα κακῶν χώραν ἢ φυγαδικὸν τόπον ἐνταῦθα
ταῖς ψυχαῖς ἀποδεδειγμένον.