καὶ ἐν Ἰκαρίοις δὲ ὁ αὐτὸς ποιητής φησι:
α. Δημοσθένης τάλαντα πεντήκοντ᾽ ἔχει,
β. μακάριος, εἴπερ μεταδίδωσι μηδενί.
α. καὶ Μοιροκλῆς εἴληφε χρυσίον πολύ.
β. ἀνόητος ὁ διδούς, εὐτυχὴς δ᾽ ὁ λαμβάνων,
α. εἴληφε καὶ Δήμων τι καὶ Καλλισθένης.
β. πένητες ἦσαν, ὥστε συγγνώμην ἔχω.
α. ὅ τ᾽ ἐν λόγοισι δεινὸς Ὑπερείδης ἔχει.
β. τοὺς ἰχθυοπώλας οὗτος ἡμῶν πλουτιεῖ: '
ὀψοφάγος γάρ, ὥστε τοὺς λάρους εἶναι Σύρους. [p. 50]
Φιλέταιρος δ᾽ ἐν Ἀσκληπιῷ πρὸς τῷ ὀψοφαγεῖν καὶ κυβεύειν αὐτόν φησι, καθάπερ καὶ Καλλίαν τὸν ῥήτορα Ἀξιόνικος ἐν Φιλευριπίδῃ:
τόν τ᾽ ἰχθυόρρουν ποταμὸν Ὑπερείδην περᾷς,
ὃς ἠπίαις φωναῖσιν, ἔμφρονος λόγου
κόμποις παφλάζων, ὑπτίοις πυκνώμασι
πρὸς πᾶν ἀπαντῶν κλῇθρ᾽ ὅταν λύσας ἔχῃ,
μισθωτὸς ἄρδει πεδία τοῦ δεδωκότος.
τὰ μὲν σῦκα, ὡς ἂν συκοφάντην λοιδορῶν, τὰ δὲ ταρίχη, μήποτε καὶ ὡς αἰσχροποιοῦντος. καὶ Ἕρμιππος δέ φησιν ἐν τρίτῳ περὶ τῶν Ἰσοκράτους μαθητῶν ἑωθινὸν τὸν Ὑπερείδην ποιεῖσθαι ἀεὶ τοὺς περιπάτους ἐν τοῖς ἰχθύσι. ”
ἄλλον δ᾽ ἰχθὺν
μεγέθει πίσυνόν τινα τοῖσδε τόποις
ἥκει κομίσας
Γλαῦκός τις ἐν πόντῳ γ᾽ ἁλούς,
ὁ σῖτον ὀψοφάγων,
καὶ λίχνων ἀνδρῶν ἀγάπημα φέρων κατ᾽ ὤμων.
τίνα τῷδ᾽ ἐνέπω τὴν σκευασίαν;
πότερον χλωρῷ τρίμματι βρέξας
ἢ τῆς ἀγρίας
ἅλμης πάσμασι σῶμα λιπάνας
πυρὶ παμφλέκτῳ παραδώσω;
ἔφα τις, ὡς ἐν ἅλμῃ
θερμῇ τοῦτο φάγοι γ᾽ ἑφθὸν ἀνὴρ
Μοσχίων φίλαυλος.
βοᾷ δ᾽ ὄνειδος 'ἴδιον, ὦ Καλλία.
ἦ σὺ μὲν ἀμφί τε σῦκα καὶ ἀμφὶ ταρίχι᾽ ἀγάλλῃ,
τοῦ δ᾽ ἐν ἅλμῃ παρατεθέντος
ου᾽ γεύῃ χαρίεντος ὄψου, [p. 52]
