καὶ ὁ Ποσειδῶν
ἦλθε δ᾽ Ἀθήνη
ἱρῶν ἀντήσουσα.
καὶ ὁ Ζεὺς
Αἰθίοπας μετεκίαθε τηλόθ᾽ ἐόντας,
ἀντιόων ταύρων τε καὶ ἀρνειῶν ἑκατόμβης.
κἂν ἄνθρωπος δέ που παρῇ πρεσβύτερος καὶ τῇ προαιρέσει σπουδαῖος, αἰδοῦνται λέγειν τι τῶν ἀσχημόνων ἢ καὶ πράττειν, ὡς καὶ Ἐπίχαρμός που φησιν
χθιζὸς ἒβη μετὰ δαῖτα, θεοὶ δ᾽ ἅμα πάντες ἕποντο.
ὑπολαμβάνοντες οὖν τοὺς θεοὺς πλησίον αὑτῶν εἶναι τὰς ἑορτὰς κοσμίως καὶ .. σωφρόνως διῆγον. ὅθεν οὔτε κατακλίνεσθαι παρὰ τοῖς ἀρχαίοις ἔθος, ἀλλὰ : δαίνυνθ᾽ ἑζόμενοι οὔτ᾽ εἰς μέθην πίνειν, ἀλλ᾽ ` ἐπεὶ ἔσπεισὰν τ᾽ ἔπιὸν θ᾽ ὅσον ἤθελε θυμός, ἔβαν οἶκόνδε ἕκαστος.'”
ἀλλὰ καὶ σιγῆν ἀγαθὸν ὅκκα παρέωντι κάρρονες.