μνημονεύει δὲ αὐτοῦ καὶ Νικόστρατος ἐν Σύρῳ:
Κηφισόδωρόν φασιν ἐπικαλούμενον
πλάνον τιν᾽ ἐν Ἀθήναις γενέσθαι, τὴν σχολὴν
εἰς τοῦτο τὸ μέρος τοῦ βίου καταχρώμενον.
τοῦτον ταχὺν ὄντα πρὸς τὸ σιμὸν ἀνατρέχειν,
ἥσυχα δὲ κατιέναι 'πὶ τῇ βακτηρίᾳ.
’”
Κηφισόδωρον οὐ κακῶς μὰ τὸν Δία
τὸν πλάνον φασὶ στενωπὸν εἰς μέσον στῆσαί τινας
ἀγκαλίδας ἔχοντας, ὥστε μὴ παρελθεῖν μηδένα.