ἴσον ἴσῳ δὲ Τιμοκλῆς ἐν Κονισάλῳ ῾II 461 K':'καὶ Ἄλεξις ἐν Δορκίδι ἢ Ποππυζούσῃ ῾II 317 K':'
πατάξω τ᾽ ἴσον ἴσῳ ποτηρίοις
μεγάλοις ἅπασαν τὴν ἀλήθειαν φράσαι.
τρεῖς φιλοτησίας ἐγὼκαὶ Ξέναρχος ἢ Τιμοκλῆς ἐν Πορφύρᾳ ῾II 471 K':'
μεστὰς προπίνω ἴσον ἴσῳ κεκραμένας.
μὰ τὸν Διόνυσον, <ὃν> σὺ λάπτεις ἴσον ἴσῳ.Σώφιλος δ᾽ ἐν Ἐγχειριδίῳ ῾II 445 K':'
συνεχὴς ἄκρατος ἐδίδοτ᾽ ἴσον ἴσῳ. πάλινἌλεξις Τοκιστῇ ἢ Καταψευδομένῳ ῾II 381 K':'
τὴν μείζον᾽ ᾔτουν.
μὴ παντελῶς αὐτῷ δίδουἐν δὲ Ὑποβολιμαίῳ ῾II 386 K':'
ὑδαρῆ, κατανοεῖς; ἴσον ἴσῳ μικροῦ. ΤΡ. καλῶς.
Β. ἡδύ γε τὸ πῶμα. ποταπὸς ὁ Βρόμιος, Τρύφη;
ΤΡ. Θάσιος. Β. ὅμοιον καὶ δίκαιον τοὺς ξένους
πίνειν ξενικόν, τοὺς δ᾽ ἐγγενεῖς ἐπιχώριον.
ἀπνευστί τ᾽ ἐκπιὼνΜένανδρος Ἀδελφοῖς:
ὡς ἄν τις ἥδιστ᾽ ἴσον ἴσῳ κεκραμένον.
ὀκτώ τις ὑποχεῖν ἀνεβόα καὶ δώδεκακατασείειν δὲ ἔλεγον ἐπὶ τῶν ἐν τοῖς πότοις προπινόντων, τὴν μεταφορὰν λαμβάνοντες ἀπὸ τῶν τοὺς καρποὺς κατασειόντων. Ἄλεξις δ᾽ ἐν Ἀποκοπτομένῃ ῾II 305 K':'
κυάθους, ἕως κατέσεισε φιλοτιμούμενος.
οὐ συμποσίαρχος ἦν γάρ, ἀλλὰ δήμιος
ὁ Χαιρέας, κυάθους προπίνων εἴκοσιν.