ἆμος δ᾽ Ὑπεριονίδας δέπας ἐσκατέβαινεκαὶ Ἀντίμαχος δ᾽ οὑτωσὶ λέγει ῾fr. 4 B':'
χρύσεον, ὄφρα δι᾽ Ὠκεανοῖο περάσας
ἀφίκοιθ᾽ ἱερᾶς ποτὶ βένθεα νυκτὸς ἐρεμνᾶς
ποτὶ ματέρα κουριδίαν τ᾽ ἄλοχον πάιδάς τε φίλους,
ὃ δ᾽ ἐς ἄλσος ἔβα δάφναισι κατάσκιον ποσὶν πάις Διός.
τότε δὴ χρυσέῳ ἐν δέπαικαὶ Αἰσχύλος ἐν Ἡλιάσιν ῾fr. 69 N':'
Ἠέλιον πόμπευεν ἀγακλυμένη Ἐρύθεια.
ἔνθ᾽ ἐπὶ δυσμαῖς
ισου πατρὸς Ἡφαιστοτευχὲς
δέπας, ἐν τῷ διαβάλλει
πολὺν οἰδματόεντα <πόντου>
φέρει δρόμου πόρον οὐθεις,
μελανίππου προφυγὼν
ἱερᾶς νυκτὸς ἀμολγόν.