Σωσικράτης Φιλαδέλφοις ῾III 391 K':'Φρύνιχος Κωμασταῖς ῾I 374 K':'
λεπτὴ δὲ κυρτοῖς ἐγγελῶσα κύμασιν
αὔρα, κόρη Σκείρωνος, ἡσύχῳ ποδὶ
προσῆγε πρᾴως καὶ καλῶς τὸν κάνθαρον.
εἶτα κεραμεύων ἂν οἴκοι σωφρόνως ΧαιρέστρατοςΝικόστρατος Διαβόλῳ ῾II 222 K':'
ἑκατὸν <ἂν> τῆς ἡμέρας ἔκλαιεν οἴνου κανθάρους.
ἡ ναῦς δὲ πότερον εἰκόσορός ἐστ᾽ ἢ κύκνοςΜένανδρος δὲ Ναυκλήρῳ ῾fr. 348 K':'
ἢ κάνθαρος; τουτὶ γὰρ ἂν πύθωμ᾽ ἔτι,
αὐτὸς περανῶ τὰ πάντ᾽. Β. ἀμέλει κυκνοκάνθαρος:
[ἐξ ἀμφοτέρων τούτων κεκεραμευμένος]
ἥκει λιπὼν Αἰγαῖον ἁλμυρὸν βάθος ῾Eur. Tro. 1'[καὶ μετ᾽ ὀλίγα:]
Θεόφιλος ἡμῖν, ὦ Στράτων. ὡς ἐς καλὸν
τὸν υἱὸν εὐτυχοῦντα καὶ σεσωσμένον
πρῶτος λέγω σοι τόν τε χρυσοῦν κάνθαρον.
ΣΤΡ. ποῖον; τὸ πλοῖον; <Α. οὐδὲν οἶσθας, ἄθλιε.>
ΣΤΡ. τὴν ναῦν σεσῶσθαί μοι λέγεις; Α. ἔγωγε μὴνΠολέμων δ᾽ ἐν τοῖς πρὸς Ἀντίγονον περὶ Ζωγράφων φησίν ῾fr. 63 Pr':' ‘Ἀθήνησιν ἐν τῷ τοῦ Πειρίθου γάμῳ πεποίηκεν Ἵππυς τὴν μὲν οἰνοχόην καὶ τὸ κύπελλον λίθινα, χρυσῷ τὰ χείλη περιτεραμνίσας, τὰς δὲ κλισίας ἐλατίνας χαμᾶζε ποικίλοις στρώμασι κεκοσμημένας, ἐκπώματα δὲ κεραμέους κανθάρους, καὶ τὸν λύχνον ὁμοίως <τὸν> ἐκ τῆς ὀροφῆς ἐξηρτημένον, ἀνακεχυμένας ἔχοντα τὰς φλόγας.' ὅτι δὲ καὶ ἀπὸ Κανθάρου κεραμέως ὠνομάσθη τὸ ἔκπωμα Φιλέταιρός φησιν ἐν Ἀχιλλεῖ ῾II 231 K':'
κείνην ναῦν Καλλικλῆς ἐποίησε
τὸν καλούμενον, Εὐφράνωρ <δ᾽> ἐκυβέρνα Θούριος.
Πηλεύς: ὁ Πηλεὺς δ᾽ ἐστὶν ὄνομα κεραμέως ῾Eur. Iph. A. 701','ὅτι δὲ καὶ γυναικεῖον κοσμάριόν ἐστιν κάνθαρος Ἀντιφάνης εἴρηκεν ἐν Βοιωτίᾳ ῾ib. 36'.'
ξηροῦ λυχνοποιοῦ, Κανθάρου, πενιχροῦ πάνυ,
ἀλλ᾽ οὐ τυράννου, νὴ Δί᾽.