ἐγὼ δ᾽ ἑλὼνΕὔβουλος δ᾽ ἐν Ἀγκυλίωνι ὡς περὶ ἄρτου αὐτοῦ ὄντος οὑτωσὶ λέγει ῾II 165 K':'
πέμψω πλακοῦντ᾽ <ἐς> ἑσπέραν χαρίσιον.
ἐξεπήδησ᾽ ἀρτίως πέττουσα τὸν χαρίσιον.ἐσθιόμενον, ὥς φησι Φιλήμων ἐν τῷ περὶ Ἀττικῶν Ὀνομάτων. ΝΑΝΟΣ ἄρτος πλακουντώδης διὰ τυροῦ καὶ ἐλαίου σκευαζόμενος. ΨΩΘΙΑ τὰ ψαθύρια. Φερεκράτης Κραπατάλλοις ῾I 168 K':'
ΕΠΙΔΑΙΤΡΟΝ πλακουντῶδες μάζιον ἐπὶ τῷ δείπνῳ
λήψει δ᾽ ἐν Ἅιδου κραπάταλον [τριωβόλου] καὶ ψωθία.Ἀπολλόδωρος δ᾽ ὁ Ἀθηναῖος καὶ Θεόδωρος δ᾽ ἐν Ἀττικαῖς Γλώσσαις τοῦ ἄρτου τὰ ἀποθραυόμενα ψωθία καλεῖσθαι, ἃ τινὰς ὀνομάζειν ἀτταράγους. ΙΤΡΙΟΝ πεμμάτιον λεπτὸν διὰ σησάμου καὶ μέλιτος γινόμενον. μνημονεύει αὐτοῦ Ἀνακρέων οὕτως ῾fr. 17 B':'
ἠρίστησα μὲν ἰτρίου λεπτοῦ <μικρὸν> ἀποκλάς,Ἀριστοφάνης Ἀχαρνεῦσιν ῾1092':'
οἴνου δ᾽ ἐξέπιον κάδον.
πλακοῦντες, σησαμοῦντες, ἴτρια.Σοφοκλῆς Ἔριδι ῾fr. 189 N':'
ἐγὼ δὲ πεινῶσ᾽ αὖ πρὸς ἴτρια βλέπω.ἀμόρας φησὶν καλεῖσθαι. μελιτώματα δ᾽ ἐστὶν πεπεμμένα. ΤΑΓΗΝΙΤΗΣ πλακοῦς ἐν ἐλαίῳ τετηγανισμένος. μνημονεύει Μάγνης <ἢ> ὁ ποιήσας τὰς εἰς αὐτὸν ἀναφερομένας κωμῳδίας ἐν Διονύσῳ δευτέρῳ ῾I 7 K':'
ΑΜΟΡΑΙ. τὰ μελιτώματα Φιλητᾶς ἐν Ἀτάκτοις ῾fr. 34 B'
ταγηνίας ἤδη τεθέασαι χλιαροὺςκαὶ Κρατῖνος ἐν Νόμοις ῾ib. 52':'
σίζοντας, ὅταν αὐτοῖσιν ἐπιχέῃς μέλι;
καὶ δρόσον βάλλων ἕωθεν χλιαρὸς ταγηνίας.ΕΛΑΦΟΣ πλακοῦς ὁ τοῖς Ἐλαφηβολίοις ἀναπλασσόμενος διὰ σταιτὸς καὶ μέλιτος καὶ σησάμου. ΝΑΣΤΟΣ πλακοῦντος εἶδος, ἔχων ἔνδον καρυκκείας.