ὁμοιότατος ἄνθρωπος οἴνῳ τὴν φύσινκατὰ δὲ τὸν Κυρηναῖον ποιητὴν ῾Eratosth. fr. 34 Hi':'
τρόπον τιν᾽ ἐστί. τὸν γὰρ οἶνον τὸν νέον
πολλή 'στ᾽ ἀνάγκη καὶ τὸν ἄνδρ᾽ ἀποζέσαι
πρώτιστον ἀφυβρίσαι τ᾽, ἀπανθήσαντα δὲ
σκληρὸν γενέσθαι, παρακμάσαντα δ᾽ ὧν λέγω
τούτων ἁπάντων, ἀπαρυθέντα τὴν ἄνω
ταύτην ἄνοιαν ἐπιπολάζουσαν, τότε
πότιμον γενέσθαι καὶ καταστῆναι πάλιν
ἡδύν θ᾽ ἅπασι τοὐπίλοιπον διατελεῖν.
οἶνός θ᾽ ὃς πυρὶ ἶσον ἔχει μένος, εὖτ᾽ ἂν ἐς ἄνδραςἀλλαχοῦ δὲ τοὐναντίον φησὶν Ἄλεξις ῾II 399 K':'
ἔλθῃ: κυμαίνει δ᾽ οἷα Λίβυσσαν ἅλα
βορρῆς ἠὲ νότος: τὰ δὲ <καὶ> κεκρυμμένα φαίνει
βυσσόθεν: ἐκ δ᾽ ἀνδρῶν πάντ᾽ ἐτίναξε νόον.
οὐδέν .. ἔοικ᾽ ἄνθρωπος οἴνῳ τὴν φύσιν.Πανύασις δὲ λέγει ῾fr. 12, 12 Ki':'
ὃ μὲν γὰρ ἀπογηρὰς ἀηδὴς γίνεται,
οἶνον δὲ τὸν παλαιότατον σπουδάζομεν.
ὃ μὲν δάκνει γάρ, ὃ δ᾽ ἱλαροὺς ἡμᾶς ποιεῖ.
οἶνος <γὰρ> πυρὶ ἶσον ἐπιχθονίοισιν ὄνειαρ,καὶ πάλιν ῾fr. 14':'
ἐσθλόν, ἀλεξίκακον, πάσῃ συνοπηδὸν ἀνίῃ.
ἐν μὲν γὰρ θαλίης ἐρατὸν μέρος ἀγλαίης τε,
ἐν δὲ χοροιτυπίης, ἐν δ᾽ ἱμερτῆς φιλότητος.
τῷ σε χρὴ παρὰ δαιτὶ δεδεγμένον εὔφρονι θυμῷ
πίνειν, μηδὲ βορῆς κεκορημένον ἠύτε παῖδα
ἧσθαι πλημμύροντα, λελησμένον εὐφροσυνάων.
.. οἶνος θνητοῖσι θεῶν πάρα δῶρον ἄριστον,
ἀγλαός: ᾧ πᾶσαι μὲν ἐφαρμόζουσιν ἀοιδαί,
πάντες δ᾽ ὀρχησμοί, πᾶσαι δ᾽ ἐραταὶ φιλότητες.
πάσας δ᾽ ἐκ κραδίας ἀνίας ἀνδρῶν ἀλαπάζει
πινόμενος κατὰ μέτρον: ὑπὲρ μέτρον δὲ χερείων.