<καὶ> χελιδόνες τε μύρμαι τοί τε κολιᾶν μέζονεςΔωρίων δ᾽ ἐν τῷ περὶ ἰχθύων μορμύλους αὐτοὺς καλεῖ. Λυγκεὺς δ᾽ ὁ Σάμιος ἐν τῇ ὀψωνητικῇ τέχνῃ, ἣν προσεφώνησέ τινι τῶν ἑταίρων δυσώνῃ, φησίν: ‘οὐκ ἄχρηστον δὲ πρὸς τοὺς ἀτενίζοντας καὶ μὴ συγκαθιέντας τῇ τιμῇ καὶ τὸ κακῶς λέγειν παρεστηκότα τοὺς ἰχθύας, ἐπαγόμενον Ἀρχέστρατον τὸν γράψαντα τὴν Ἡδυπάθειαν ἢ τῶν ἄλλων τινὰ ποιητῶν καὶ λέγοντα τὸ μέτρον ῾Arch. fr. 31 R':'
ἐντί.
μόρμυρος αἰγιαλεὺς κακὸς ἰχθὺς οὐδέ ποτ᾽ ἐσθλός.καὶ ῾Arch. fr. 7 R' '‘τὴν ἀμίαν ὠνοῦ φθινοπώρου,' νῦν δ᾽ ἐστὶν ἔαρ. καὶ ῾Arch. fr. 26 R':'
κεστρέα τὸν θαυμαστόν, ὅταν χειμὼν ἀφίκηται,νῦν δ᾽ ἐστὶ θέρος: καὶ πολλὰ τῶν τοιούτων. ἀποσοβήσεις γὰρ πολλοὺς τῶν ὠνουμένων καὶ προσεστηκότων. τοῦτο δὲ ποιῶν ἀναγκάσεις τὸ σοὶ δοκοῦν λαβεῖν αὐτόν.'