Diximus, attractis causa brevitatis habenis
Quantum vix tenui convenit ingenio:
Maxima pars restat laudum, Leonarde, tuarum:
Ex alia super est horula parte brevis.
5Membra quis enumeret cunctarum singula rerum
Limitibus clausus temporis exigui?
Quare ego constitui celeri michi querere portum
Remigio et lento subdere calcar equo.
Sed michi Pegasei tribui vel fluminis haustum
10Optarem aut viridi tempora fronde tegi,
Quo te faticino possem super ethera cantu
Tollere et astra super stema locare tuum:
Dicere quo veterum titulos et avita tuorum
Nomina et a Priami tempore regis avos
15Troianoque tuam deductam sanguine gentem
Romanas tandem nobilitasse domos
Adriacumque suis decorasse nepotibus orbem
Temporibus, Cesar Valeriane, tuis.
Victores canerem Crassos terraque fretoque,
20Facundo nactos cum Cicerone locum;
Crassorum auderem Cressi componere gazis
Divicias, quibus haud Ermus habundat aquis;
Exprimerem fuerit que forti in pectore virtus,
Quanta viris celebri cum probitate fides,
25Totque tuos claris proavos cecidisse sub armis
Pro Veneto fortes fortiter imperio,
Quorum pars terra, pars expiravit in undis,
Quos Nereus sedes misit ad Elisias.
Plurima preterea (modo dexter adesset Apollo)
30Afferrem in laudes, vir venerande, tuas.
Colligerem ex omni Francisci prelia fratris
Parte tui Hectorea nunc celebranda manu:
Qualis in adversos audax irruperit hostes,
Quam vigili hostiles fregerit arte dolos.
35Nec Bernardini facunde munera lingue
Leteos paterer segnis adire lacus.
Qualiter effusus famam sibi censibus auget!
Munificus quantas quotque <dat> unus opes!
Agredererque, tui iuvenum decus ordinis ingens,
40Carminibus partes, Lazere Crasse, tuas:
Quanta tibi in cunctis adsit sapientia rebus,
Quale in ferventi pectore consilium.
Inde tibi afflueret laudum speciosius agmen,
Preses et Antonii dux, Leonarde, gregis.
45In te conflarem celebres per compita versus,
Serta darem capiti non moritura tuo.
Hectoreum equarem cantu bellaria nimbum
E censu Patavi per fora sparso tuo,
Cum plebs, implentes gremium sinumque, sonarent:
50"Crasse, diu, Crasse, o vivito, Crasse, diu".
Ille forem quo non cecinisse fidelius ullum
Constaret vatem carmine amabilius.
Antiqui, duce me, generis decus omne referres,
Crassorum splendor, sol specimenque domus.
55Sed michi Castalie numquam arrisere sorores,
Nec sedet in nostris frons generosa comis:
Hinc puduit stipulam genus immortale palustrem
Stridendo altisone munus obire tube.
En, quis ego ut crociger nubes attingere agressu
60Nitar et enervi facta decora pede?
Ausus inexperto celum penetrare volatu
Icarus imposuit nomina mersus aquis;
Artis inops Phaeton nimio temerarius ausu
A male dirrectis excidit ustus equis.
65Ah, michi sic, vereor, plectro nisi Delius adsit,
Inter opus cadent mens animusque michi.
Sit satis ergo levi venerabile carmine numen
Crassorum, aut facili preteriisse pede,
Atque humili tantum Superos orasse rogatu
70Nostra diu, ut cepit, cum duce pupis eat.
Interea tacitum sedeat sub pectore murmur:
"Crasse, diu, Crasse, o vivito, Crasse, diu".
This text is part of:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
carmen ad Leonardum ex cod. Genav. Bibl. lat. 86, ff. 181v-183r (A. Canova, 2001).
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.