Byblis.
Haec ubi faticano venturi praescia dixitore Themis, vario superi sermone fremebant,
420et “cur non aliis eadem dare dona liceret”
murmur erat: queritur veteres Pallantias annos
coniugis esse sui, queritur canescere mitis
Iasiona Ceres, repetitum Mulciber aevum
poscit Erichthonio. Venerem quoque cura futuri
425tangit et Anchisae renovare paciscitur annos.
Cui studeat, deus omnis habet, crescitque favore
turbida seditio, donec sua Iuppiter ora
solvit et “o nostri siqua est reverentia,” dixit
“quo ruitis? Tantumne aliquis sibi posse videtur,
430fata quoque ut superet? Fatis Iolaus in annos,
quos egit, rediit, fatis iuvenescere debent
Callirhoe geniti, non ambitione nec armis.
Vos etiam, quoque hoc animo meliore feratis,
me quoque fata regunt. Quae si mutare valerem,
435nec nostrum seri curvarent Aeacon anni,
perpetuumque aevi florem Rhadamanthus haberet
cum Minoe meo, qui propter amara senectae
pondera despicitur nec quo prius ordine regnat.”
Dicta Iovis movere deos, nec sustinet ullus,
440cum videat fessos Rhadamanthon et Aeacon annis
et Minoa, queri. Qui, dum fuit integer aevi,
terruerat magnas ipso quoque nomine gentes.
Tunc erat invalidus Deionidenque iuventae
robore Miletum Phoeboque parente superbum
445pertimuit credensque suis insurgere regnis,
haud tamen est patriis arcere penatibus ausus.
Sponte fugis, Milete, tua, celerique carina
Aegaeas metiris aquas et in Aside terra
moenia constituis positoris habentia nomen.
BYBLIS AND CAUNUS
450Hic tibi, dum sequitur patriae curvamina ripae,filia Maeandri totiens redeuntis eodem
cognita Cyanee, praestantia corpora forma,
Byblida cum Cauno, prolem est enixa gemellam.
Byblis in exemplo est, ut ament concessa puellae:
455Byblis Apollinei correpta cupidine fratris:
non soror ut fratrem, nec qua debebat, amabat.
Illa quidem primo nullos intellegit ignes
nec peccare putat, quod saepius oscula iungat,
quod sua fraterno circumdet bracchia collo,
460mendacique diu pietatis fallitur umbra.
Paulatim declinat amor, visuraque fratrem
culta venit nimiumque cupit formosa videri
et siqua est illic formosior, invidet illi.
Sed nondum manifesta sibi est nullumque sub illo
465igne facit votum: verumtamen aestuat intus.
Iam dominum appellat, iam nomina sanguinis odit:
Byblida iam mavult, quam se vocet ille sororem.
Spes tamen obscenas animo demittere non est
ausa suo vigilans: placida resoluta quiete
470saepe videt, quod amat; visa est quoque iungere fratri
corpus et erubuit, quamvis sopita iacebat.
Somnus abit: silet illa diu repetitque quietis
ipsa suae speciem dubiaque ita mente profatur:
“Me miseram! tacitae quid vult sibi noctis imago?
475Quam nolim rata sit! cur haec ego somnia vidi?
Ille quidem est oculis quamvis formosus iniquis
et placet, et possim, si non sit frater, amare,
et me dignus erat. Verum nocet esse sororem.—
Dummodo tale nihil vigilans committere temptem,
480saepe licet simili redeat sub imagine somnus!
testis abest somno, nec abest imitata voluptas.
Pro! Venus et tenera volucer cum matre Cupido,
gaudia quanta tuli! quam me manifesta libido
contigit! ut iacui totis resoluta medullis!
485ut meminisse iuvat! quamvis brevis illa voluptas
noxque fuit praeceps et coeptis invida nostris.
O ego, si liceat mutato nomine iungi,
quam bene, Caune, tuo poteram nurus esse parenti!
quam bene, Caune, meo poteras gener esse parenti!
490Omnia, di facerent, essent communia nobis,
praeter avos: tu me vellem generosior esses!
Nescioquam facies igitur, pulcherrime, matrem:
at mihi, quae male sum quos tu sortita parentes,
nil nisi frater eris. Quod obest, id habebimus unum.
495Quid mihi significant ergo mea visa?—quod autem
somnia pondus habent?—an habent et somnia pondus?
Di melius!—di nempe suas habuere sorores:
Sic Saturnus Opem iunctam sibi sanguine duxit,
Oceanus Tethyn, Iunonem rector Olympi.
500Sunt superis sua iura! Quid ad caelestia ritus
exigere humanos diversaque foedera tempto?
Aut nostro vetitus de corde fugabitur ardor,
aut hoc si nequeo, peream, precor, ante toroque
mortua conponar, positaeque det oscula frater.—
505Et tamen arbitrium quaerit res ista duorum.
Finge placere mihi: scelus esse videbitur illi!
At non Aeolidae thalamos timuere sororum!
Unde sed hos novi? Cur haec exempla paravi?
Quo feror? Obscenae procul hinc discedite flammae,
510nec, nisi qua fas est germanae, frater ametur!—
Si tamen ipse mei captus prior esset amore,
forsitan illius possem indulgere furori.
Ergo ego, quae fueram non reiectura petentem,
ipsa petam! Poterisne loqui? poterisne fateri?
515Coget amor: potero! vel, si pudor ora tenebit,
littera celatos arcana fatebitur ignis:
hoc placet, haec dubiam vicit sententia mentem.”
