Hide browse bar Your current position in the text is marked in blue. Click anywhere in the line to jump to another position:
letter:
C. Plinius Annio Severo suo s.
C. Plinius Calpurnio Flacco suo s.
C. Plinius Titio Aristoni suo s.
C. Plinius Iulio Valeriano suo s.
C. Plinius Novio Maximo suo s.
C. Plinius Domitio Apollinari suo s.
C. Plinius Calvisio Rufo suo s.
C. Plinius Titinio Capitoni suo s.
C. Plinius Sempronio Rufo suo s.
C. Plinius Suetonio Tranquillo suo s.
C. Plinius Calpurnio Fabato Prosocero suo s.
C. Plinius Terentio Scauro suo s.
C. Plinius
Iulio
Valeriano suo s.
C. Plinius Pontio Allifano suo s.
C. Plinius Arrio Antonino suo s.
C. Plinius Aefulano Marcellino suo s.
C. Plinius Vestricio Spurinnae suo s.
C. Plinius Calpurnio Macro suo s.
C. Plinius Valerio Paulino suo s.
C. Plinius Cornelio Urso suo s.
C. Plinius Pompeio Saturnino suo s.
This text is part of:
Table of Contents:
book 1
book 2
book 3
book 4
book 5
book 6
book 7
book 8
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
Secesseram in municipium, cum mihi nuntiatum est Cornutum Tertullum accepisse Aemiliae viae curam. [2] Exprimere non possum, quanto sim gaudio affectus, et ipsius et meo nomine: ipsius quod, sit licet - sicut est - ab omni ambitione longe remotus, debet tamen ei iucundus honor esse ultro datus, meo quod aliquanto magis me delectat mandatum mihi officium, postquam par Cornuto datum video. [3] Neque enim augeri dignitate quam aequari bonis gratius. Cornuto autem quid melius, quid sanctius, quid in omni genere laudis ad exemplar antiquitatis expressius? quod mihi cognitum est non fama, qua alioqui optima et meritissima fruitur, sed longis magnisque experimentis. [4] Una diligimus, una dileximus omnes fere quos aetas nostra in utroque sexu aemulandos tulit; quae societas amicitiarum artissima nos familiaritate coniunxit. [5] Accessit vinculum necessitudinis publicae; idem enim mihi, ut scis, collega quasi voto petitus in praefectura aerarii fuit, fuit et in consulatu. Tum ego qui vir et quantus esset altissime inspexi, cum sequerer ut magistrum, ut parentem vererer, quod non tam aetatis maturitate quam vitae merebatur. [6] His ex causis ut illi sic mihi gratulor, nec privatim magis quam publice, quod tandem homines non ad pericula ut prius verum ad honores virtute perveniunt. [7] In infinitum epistulam extendam, si gaudio meo indulgeam. Praevertor ad ea, quae me agentem hic nuntius deprehendit. [8] Eram cum prosocero meo, eram cum amita uxoris, eram cum amicis diu desideratis, circumibam agellos, audiebam multum rusticarum querellarum, rationes legebam invitus et cursim - aliis enim chartis, aliis sum litteris initiatus -, coeperam etiam itineri me praeparare. [8] Nam includor angustiis commeatus, eoque ipso, quod delegatum Cornuto audio officium, mei admoneor. Cupio te quoque sub idem tempus Campania tua remittat, ne quis cum in urbem rediero, contubernio nostro dies pereat. Vale.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.