Euripides, Andromache
David Kovacs, Ed.

Χορός
δέσποιν᾽, ὅσον σοι ῥᾳδίως παρίσταται,
τοσόνδε πείθου τῇδε συμβῆναι λόγοις.

Ἑρμιόνη
τί σεμνομυθεῖς κἀς ἀγῶν᾽ ἔρχῃ λόγων,
235ὡς δὴ σὺ σώφρων, τἀμὰ δ᾽ οὐχὶ σώφρονα;

Ἀνδρομάχη
οὔκουν ἐφ᾽ οἷς γε νῦν καθέστηκας λόγοις;

Ἑρμιόνη
ὁ νοῦς ὁ σός μοι μὴ ξυνοικοίη, γύναι.

Ἀνδρομάχη
νέα πέφυκας καὶ λέγεις αἰσχρῶν πέρι.

Ἑρμιόνη
σὺ δ᾽ οὐ λέγεις γε, δρᾷς δέ μ᾽ εἰς ὅσον δύνᾳ.

Ἀνδρομάχη
240οὐκ αὖ σιωπῇ Κύπριδος ἀλγήσεις πέρι;

Ἑρμιόνη
τί δ᾽; οὐ γυναιξὶ ταῦτα πρῶτα πανταχοῦ;

Ἀνδρομάχη
< >

Ἑρμιόνη
< >

Ἀνδρομάχη
καλῶς γε χρωμέναισιν: εἰ δὲ μή, οὐ καλά.

Ἑρμιόνη
οὐ βαρβάρων νόμοισιν οἰκοῦμεν πόλιν.

Ἀνδρομάχη
κἀκεῖ τά γ᾽ αἰσχρὰ κἀνθάδ᾽ αἰσχύνην ἔχει.

Ἑρμιόνη
245σοφὴ σοφὴ σύ: κατθανεῖν δ᾽ ὅμως σε δεῖ.

Ἀνδρομάχη
ὁρᾷς ἄγαλμα Θέτιδος εἰς σ᾽ ἀποβλέπον;

Ἑρμιόνη
μισοῦν γε πατρίδα σὴν Ἀχιλλέως φόνῳ.

Ἀνδρομάχη
Ἑλένη νιν ὤλεσ᾽, οὐκ ἐγώ, μήτηρ γε σή.

Ἑρμιόνη
ἦ καὶ πρόσω γὰρ τῶν ἐμῶν ψαύσεις κακῶν;

Ἀνδρομάχη
250ἰδοὺ σιωπῶ κἀπιλάζυμαι στόμα.

Ἑρμιόνη
ἐκεῖνο λέξον, οὗπερ εἵνεκ᾽ ἐστάλην.

Ἀνδρομάχη
λέγω σ᾽ ἐγὼ νοῦν οὐκ ἔχειν ὅσον σε δεῖ.

Ἑρμιόνη
λείψεις τόδ᾽ ἁγνὸν τέμενος ἐναλίας θεοῦ;

Ἀνδρομάχη
εἰ μὴ θανοῦμαί γ᾽: εἰ δὲ μή, οὐ λείψω ποτέ.

Ἑρμιόνη
255ὡς τοῦτ᾽ ἄραρε, κοὐ μενῶ πόσιν μολεῖν.

Ἀνδρομάχη
ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἐγὼ μὴν πρόσθεν ἐκδώσω μέ σοι.

Ἑρμιόνη
πῦρ σοι προσοίσω, κοὐ τὸ σὸν προσκέψομαι.

Ἀνδρομάχη
σὺ δ᾽ οὖν κάταιθε: θεοὶ γὰρ εἴσονται τάδε.

Ἑρμιόνη
καὶ χρωτὶ δεινῶν τραυμάτων ἀλγηδόνας.

Ἀνδρομάχη
260σφάζ᾽, αἱμάτου θεᾶς βωμόν, ἣ μέτεισί σε.

Ἑρμιόνη
ὦ βάρβαρον σὺ θρέμμα καὶ σκληρὸν θράσος,
ἐγκαρτερεῖς δὴ θάνατον; ἀλλ᾽ ἐγώ σ᾽ ἕδρας
ἐκ τῆσδ᾽ ἑκοῦσαν ἐξαναστήσω τάχα:
τοιόνδ᾽ ἔχω σου δέλεαρ. ἀλλὰ γὰρ λόγους
265κρύψω, τὸ δ᾽ ἔργον αὐτὸ σημανεῖ τάχα.
κάθησ᾽ ἑδραία: καὶ γὰρ εἰ πέριξ σ᾽ ἔχοι
τηκτὸς μόλυβδος, ἐξαναστήσω σ᾽ ἐγὼ
πρὶν ᾧ πέποιθας παῖδ᾽ Ἀχιλλέως μολεῖν.

Ἀνδρομάχη
πέποιθα. δεινὸν δ᾽ ἑρπετῶν μὲν ἀγρίων
270ἄκη βροτοῖσι θεῶν καταστῆσαί τινα:
ὃ δ᾽ ἔστ᾽ ἐχίδνης καὶ πυρὸς περαιτέρω
οὐδεὶς γυναικὸς φάρμακ᾽ ἐξηύρηκέ πω
[κακῆς: τοσοῦτόν ἐσμεν ἀνθρώποις κακόν].