Hyperides, Against Demosthenes

¹ ... τὰς ἀποφάσεις. οὐκ ἔστι ταῦτα, ἀλλὰ πάντων φανήσονται μάλιστα δημοτικώτατα τῷ πράγματι κεχρημένοι: τοὺς μὲν γὰρ ἀδικοῦντας ἀπέφηναν, καὶ ταῦτ᾽ οὐχ ἑκόντες, ἀλλ᾽ ὑπὸ τοῦ δήμου πολλάκις ἀναγκαζόμενοι: τὸ δὲ κολάσαι τοὺς ἀδικοῦντας² οὐκ ἐφ᾽ αὑτοῖς ἐποίησαν, ἀλλ᾽ ὑμῖν ἀπέδοσαν τοῖς κυρίοις. δημοσθένης³ δ᾽ οὐ μόνον ἐπὶ τοῦ ⁴ αὑτοῦ ἀγῶνος οἴεται δεῖν ὑμᾶς παρακρούσασθαι διαβαλὼν τὴν ἀπόφασιν, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἄλλους ἀγῶνας ἅπαντας ἀφελέσθαι ζητεῖ τοὺς τῆς πόλεως: ὑπὲρ οὗ δεῖ ὑμᾶς νυνὶ βουλεύσασθαι προσέχοντας τὸν νοῦν, καὶ μὴ τῷ λόγῳ ὑπὸ τούτου ἐξαπατηθῆναι. τὰς γὰρ ἀποφάσεις ταύτας τὰς ὑπὲρ τῶν χρημάτων Ἁρπάλου πάσας ὁμοίως ἡ βουλὴ πεποίηται καὶ τὰς αὐτὰς κατὰ πάντων, καὶ οὐδεμιᾷ προσγέγραφεν διὰ τί ἕκαστον ἀποφαίνει, ἀλλὰ ἐπὶ κεφαλαίου γράψασα ὁπόσον ἕκαστος εἴληφεν χρυσίον, τοῦτ᾽ οὖν ὀφειλέτω.⁵ ἢ ἰσχύσει Δημοσθένης παρ᾽ ⁶ ὑμῖν τῆς κατ᾽ αὐτοῦ ἀποφάσεως⁷ μεῖζον;⁸ οὐκ ἐς ... ἀπογι ... ἀπόφα ... ἔλαβεν ... σι καὶ οἱ ἄλλοι πάντες: οὐ γὰρ δήπου Δημοσθένει μόνῳ τοῦτο ἰσχυρὸν⁹ ἔσται, τοῖς δ᾽ ἄλλοις οὔ. καὶ γὰρ οὐχ ὑπὲρ εἴκοσι¹⁰ ταλάντων δικάζετε, ἀλλὰ ὑπὲρ τετρακοσίων, οὐδ᾽ ὑπὲρ ἑνὸς ἀδικήματος,¹¹ ἀλλ᾽ ὑπὲρ ἁπάντων. ἡ γὰρ¹² σὴ ἀπόνοια, ὦ Δημόσθενες, ὑπὲρ ἁπάντων τῶν ἀδικούντων νῦν προκινδυνεύει καὶ προαναισχυντεῖ. ἐγὼ δ᾽ ὅτι μὲν ἔλαβες τὸ χρυσίον ἱκανὸν οἶμαι εἶναι σημεῖον τοῖς δικασταῖς τὸ τὴν βουλήν σου καταγνῶναι, ¹³ ᾗ σαυτὸν¹⁴ ἐπέτρεψας: τίνων δὲ ἕνεκα ἔλαβες, καὶ ἐπὶ¹⁵ τίσιν αἰτίαις πᾶσαν τὴν πόλιν κα ... ενος ... χρυσί ... τος τοὺς ... ὥσπερ εἰ ... φανερὸν ποιήσω.¹⁶ ἐπειδὴ γὰρ ἦλθεν, ὦ ἄνδρες δικασταί, Ἅρπαλος εἰς τὴν Ἀττικήν, καὶ οἱ παρὰ Φιλοξένου ἐξαιτοῦντες αὐτὸν ἅμα προσήχθησαν πρὸς τὸν δῆμον, τότε παρελθὼν¹⁷ Δημοσθένης διεξῆλθεν μακρὸν λόγον, φάσκων¹⁸ οὔτε τοῖς παρὰ Φιλοξένου ἐλθοῦσι καλῶς ἔχειν τὸν Ἅρπαλον ἐκδοῦναι¹⁹ τὴν πόλιν, οὔτε δεῖν αἰτίαν οὐδεμίαν τῷ δήμῳ δι᾽ ἐκεῖνον παρ᾽ Ἀλεξάνδρου ²⁰ καταλείπεσθαι, ἀσφαλέστατον δ᾽ εἶναι τῇ πόλει²¹ τά τε χρήματα καὶ τὸν ἄνδρα φυλάττειν, καὶ ἀναφέρειν τὰ χρήματα ἅπαντα εἰς τὴν ἀκρόπολιν, ἃ ἦλθεν ἔχων Ἅρπαλος εἰς τὴν Ἀττικήν, ἐν τῇ αὔριον ἡμέρᾳ: Ἅρπαλον δ᾽ ἤδη²² ἀποδεῖξαι τὰ χρήματα, ὁπόσα ἐστίν: οὐχ ὅπως πύθοιτο τὸν ἀριθμὸν αὐτῶν, ὡς ἔοικεν, ὁπόσα ἦν, ἀλλ᾽ ἵνα εἰδῇ ἀφ᾽ ὅσων αὐτὸν δεῖ τὸν μισθὸν πράττεσθαι. καὶ καθήμενος κάτω ὑπὸ τῇ κατατομῇ, οὗπερ εἴωθε καθῆσθαι, ἐκέλευε Μνησίθεον²³ τὸν χορευτὴν ἐρωτῆσαι τὸν Ἅρπαλον, ὁπόσα εἴη τὰ χρήματα τὰ ἀνοισθησόμενα εἰς τὴν ἀκρόπολιν. ὁ δ᾽ ἀπεκρίνατο ὅτι ²⁴ ἑπτακόσια τάλαντα ²⁵ τὰ χρήματα εἶναι τηλικαῦτα²⁶ αὐτὸς ἐν τῷ δήμῳ πρὸς ὑμᾶς εἰπών, ἀναφερομένων τριακοσίων ταλάντων καὶ πεντήκοντα ἀνθ᾽ ἑπτακοσίων, λαβὼν τὰ εἴκοσι τάλαντα οὐδένα λόγον ἐποιήσατο ²⁷ ἐν τῷ δήμῳ ἑπτακόσια φήσας εἶναι τάλαντα, νῦν τὰ ²⁸ ἡμίση ἀναφέρεις, καὶ ... ω ὅτι²⁹ τοῦ ... ἀνενεχθῆναι ... εἰς ἀκρόπολιν ... ταῦτα τὰ πράγματα ³⁰ ... ονλι ... ἔκρινον τὸν ... οὔτ᾽ ἂν ἐπρίατο Ἅρπαλος τὰς φε ... οὔτ᾽ ἂν ἡ πόλις ἐν αἰτίαις καὶ διαβολαῖς ἦν. ἀλλὰ πάντων τούτων, ὦ Δημόσθενες ... ἐστίν ... μως ἐγ ... στους ... αἰσχυν ... νει ... χρυσίον ... γὰρ ὅτι ... νοιω ... του ... πεν ... ³¹ στατῆρας ἔλαβε: σὺ δ᾽ ὁ τῷ ψηφίσματι τοῦ σώματος αὐτοῦ τὴν φυλακὴν καταστήσας καὶ οὔτ᾽ ἐκλειπομένην ἐπανορθῶν οὔτε καταλυθείσης τοὺς αἰτίους κρίνας, προῖκα δηλονότι τὸν καιρὸν τοῦτον τεταμίευσαι; καὶ τοῖς μὲν ἐλάττοσι ῥήτορσιν ἀπέτινεν ὁ Ἅρπαλος χρυσίον, τοῖς θορύβου μόνον καὶ κραυγῆς κυρίοις, σὲ δὲ τὸν τῶν ὅλων πραγμάτων ἐπιστάτην παρεῖδεν; καὶ τῷ τοῦτο πιστόν; τοσοῦτον δ᾽, ὦ ἄνδρες δικασταί, τοῦ πράγματος καταπεφρόνηκεν Δημοσθένης, μᾶλλον δέ, εἰ δεῖ μετὰ παρρησίας εἰπεῖν, ὑμῶν καὶ τῶν νόμων, ὥστε τὸ μὲν πρῶτον, ὡς ἔοικεν, ³² ὁμολογεῖν³³ μὲν εἰληφέναι³⁴ τὰ χρήματα, ἀλλὰ κατακεχρῆσθαι αὐτὰ ὑμῖν προδεδανεισμένος δεδανεισμένος εἰς τὸ θεωρικόν: καὶ περιὼν Κνωσίων καὶ οἱ ἄλλοι φίλοι αὐτοῦ ἔλεγον ὅτι ἀναγκάσουσι τὸν ἄνθρωπον οἱ αἰτιώμενοι εἰς τὸ φανερὸν ἐνεγκεῖν ἃ οὐ βούλεται, καὶ εἰπεῖν ὅτι τῷ δήμῳ προδεδάνεισται τὰ χρήματα εἰς τὴν διοίκησιν. ἐπειδὴ δ᾽ ὑμῶν οἱ ἀκούσαντες πολλῷ μᾶλλον ἠγανάκτουν ἐπὶ τοῖς κατὰ τοῦ πλήθους τοῦ ὑμετέρου λόγοις, εἰ μὴ μόνον ἱκανὸν εἴη αὐτῷ ἰδίᾳ δεδωροδοκηκέναι, ἀλλὰ καὶ τὸν δῆμον οἴοιτο δεῖν ἀναπιμπλάναι ^{35 36} λέγων καὶ αἰτιώμενος,³⁷ ὅτι Ἀλεξάνδρῳ χαριζομένη ἡ βουλὴ ἀνελεῖν αὐτὸν βούλεται: ὥσπερ οὐ πάντας ὑμᾶς εἰδότας, ὅτι οὐδεὶς τὸν τοιοῦτον ἀναιρεῖ, ὃν ἔστιν πρίασθαι, ἀλλ᾽ ὅντινα μήτε πεῖσαι ἔστιν μήτε χρήμασιν διαφθεῖραι, τοῦτον δὴ σκοποῦσιν ὅπως ἐκ παντὸς τρόπου ἐκποδὼν ποιήσουσιν. κίνδυνος δ᾽ ὡς ἔοικεν ἐστίν, μὴ σύ, ὦ Δημόσθενες, ἀπαραίτητος καὶ ἄπειστος εἶ πρὸς δωροδοκίαν;^{38 39} μὴ νομίζετε δὲ⁴⁰ διὰ τῆς τούτων δωροδοκίας τὰ τυχόντα τῶν⁴¹ πραγμάτων ἁλίσκεσθαι.⁴² οὐ γὰρ ἄδηλόν⁴³ ἐστιν ὅτι πάντες⁴⁴ οἱ ἐπιβουλεύοντες τοῖς Ἑλληνικοῖς πράγμασιν τὰς μὲν μικρὰς πόλεις τοῖς ὅπλοις συσκευάζονται, τὰς δὲ μεγάλας τοὺς δυναμένους ἐν αὐταῖς ὠνούμενοι, οὐδ᾽ ὅτι Φίλιππος τηλικοῦτος⁴⁵ ἐγένετο ἐξ ἀρχῆς⁴⁶ χρήματα διαπέμψας⁴⁷ εἰς Πελοπόννησον καὶ Θετταλίαν καὶ τὴν ἄλλην Ἐλλάδα, καὶ τοὺς ἐν δυνάμει ὄντας ἐν ταῖς πόλεσιν καὶ προεστῶτας^{48 49}