[237δ]
Ξένος
καὶ τοῦτο ἡμῖν που φανερόν, ὡς καὶ τὸ ‘τὶ’ τοῦτο ῥῆμα ἐπ᾽ ὄντι λέγομεν ἑκάστοτε: μόνον γὰρ αὐτὸ λέγειν, ὥσπερ γυμνὸν καὶ ἀπηρημωμένον ἀπὸ τῶν ὄντων ἁπάντων, ἀδύνατον: ἦ γάρ;Θεαίτητος
ἀδύνατον.Ξένος
ἆρα τῇδε σκοπῶν σύμφης, ὡς ἀνάγκη τόν τι λέγοντα ἕν γέ τι λέγειν;Θεαίτητος
οὕτως.Ξένος
ἑνὸς γὰρ δὴ τό γε ‘τὶ’ φήσεις σημεῖον εἶναι, τὸ δὲ ‘τινὲ’ δυοῖν, τὸ δὲ ‘τινὲς’ πολλῶν.Θεαίτητος
πῶς γὰρ οὔ;
καὶ τοῦτο ἡμῖν που φανερόν, ὡς καὶ τὸ ‘τὶ’ τοῦτο ῥῆμα ἐπ᾽ ὄντι λέγομεν ἑκάστοτε: μόνον γὰρ αὐτὸ λέγειν, ὥσπερ γυμνὸν καὶ ἀπηρημωμένον ἀπὸ τῶν ὄντων ἁπάντων, ἀδύνατον: ἦ γάρ;Θεαίτητος
ἀδύνατον.Ξένος
ἆρα τῇδε σκοπῶν σύμφης, ὡς ἀνάγκη τόν τι λέγοντα ἕν γέ τι λέγειν;Θεαίτητος
οὕτως.Ξένος
ἑνὸς γὰρ δὴ τό γε ‘τὶ’ φήσεις σημεῖον εἶναι, τὸ δὲ ‘τινὲ’ δυοῖν, τὸ δὲ ‘τινὲς’ πολλῶν.Θεαίτητος
πῶς γὰρ οὔ;