previous next
argūmentor , ātus, 1, v. dep. argumentum.
II. To adduce something as proof: “atque ego illa non argumentabor, quae sunt gravia vehementer, eum corrupisse, etc.,Cic. Clu. 24: “multa,Liv. 33, 28.—
III. To make a conclusion, to conclude: “de voluntate alicujus,Cic. Inv. 2, 44; cf. Auct. ad Her. 4, 35.!*? Pass.: omnia argumentata nomina πιστωθέντα, Aufusius ap. Prisc. p. 792 P.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Cicero, Letters to Atticus, 3.12
    • Cicero, Against Verres, 2.1.149
    • Cicero, For Aulus Cluentius, 24
    • Livy, The History of Rome, Book 33, 28
    • Livy, The History of Rome, Book 39, 36
    • Cicero, de Natura Deorum, 3.4
    • Cicero, Brutus, 80.277
    • Cicero, De Inventione, 2.44
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: