previous next
āversor , ātus, 1,
I.v. dep. freq. [id.], to turn one's self from, to turn away (from displeasure, contempt, loathing, shame, etc.).
I. In gen.: nulla vis tormentorum acerrimorum praetermittitur; “aversari advocati et jam vix ferre posse,Cic. Clu. 63, 177: “haerere homo, aversari, rubere,Cic. Verr. 2, 2, 76 fin.
II. Esp.: aliquem or aliquid, to turn away a person or thing from one's self, to send away, repulse, reject, refuse, decline, shun, avoid: “filium (consul) aversatus,” i. e. not permitting his presence, Liv. 8, 7, 14 Drak.: “afflictum non aversatus amicum,Ov. P. 2, 3, 5: “principes Syracusanorum,Liv. 26, 31, 4: “aversatur [dicentem],Tac. Or. 20 Halm: “petentes,Ov. M. 14, 672; 1, 478; 10, 394 al.: “preces,Liv. 3, 12, 9: “effeminatas artes,Plin. Pan. 46, 4 Schwarz; so, “crimina,Ov. Am. 3, 11, 38: “honorem,id. F. 1, 5: “sermonem,Tac. A. 6, 26: “adulationes,Suet. Tib. 27 Oud.: “latum clavum,id. Vesp. 2: “imperium,Curt. 3, 10: “scelus,id. 6, 7.—With inf.: aversati sunt proelium facere, declined, Auct. B. Hisp. 14.!*? Pass.: “vultu notare aversato,Aur. Vict. Epit. 28.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (13 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (13):
    • Cicero, Against Verres, 2.2.186
    • Cicero, For Aulus Cluentius, 63.177
    • Livy, The History of Rome, Book 8, 7
    • Ovid, Metamorphoses, 14.672
    • Tacitus, Annales, 6.26
    • Suetonius, Tiberius, 27
    • Suetonius, Divus Vespasianus, 2
    • Livy, The History of Rome, Book 3, 12.9
    • Livy, The History of Rome, Book 26, 31.4
    • Ovid, Ex Ponto, 2.3
    • Curtius, Historiarum Alexandri Magni, 3.10
    • Curtius, Historiarum Alexandri Magni, 6.7
    • Ovid, Fasti, 1
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: