previous next
bājŭlus , i, m. kindr. with φέρω, fero; Engl. bear; and with Germ. Bahre, Bürde; cf. Doed. Syn. I. p. 151, and bajulo,
I.he who bears burdens (for pay), a porter, carrier, day-laborer, βαστακτής: quod genus Graeci ἀχθοφόρους vocant, Latine bajulos appellamus, Gell. 5, 3, 1: bajulos dicebant antiqui, quos nunc dicimus operarios, Paul. ex Fest. p. 35 Müll.; Plaut. Poen. 5, 6, 17; Caecil. ap. Cic. de Or. 2, 10, 40: “utrum de bonis est quaerendum, quid bajuli atque operarii, an quid homines doctissimi senserint?Cic. Par. 3, 2; so id. Brut. 73, 257: “litterarum bajulus,Symm. Ep. 5, 7; Hier. Ep. 15 ad Damas. 5: stercorum, Firm. Math. 8, 20.—
II. Esp., in late Lat.,
A. A bearer at a funeral, Amm. 14, 7, 17; Sid. Ep. 3, 12; Aug. Ep. 19 ad Hier. 2; cf.: “vespillones dicti sunt bajuli,Fulg. Expos. Serm. p. 558. —
B. A letter-carrier, Hier. Ep. 6 ad Julian. 1; Cod. Th. 2, 27, 1, § 2; cf.: “boni nuntii,Vulg. 2 Reg. 18, 22.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (7 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (7):
    • Plautus, Poenulus, 5.6
    • Old Testament, 2 Samuel, 18.22
    • Cicero, On Oratory, 2.10
    • Cicero, Paradoxa Stoicorum, 3
    • Gellius, Noctes Atticae, 5.3.1
    • Cicero, Brutus, 73.257
    • Augustine, Epistualae, 19
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: