previous next
cēnĭto (caen- and coen- ), āre,
I.v. freq. [ceno], to dine often or much, to be accustomed to dine, to dine (rare but class.).
(α). Absol.: “si foris cenitarem,Cic. Fam. 7, 16, 2: “apud aliquem,id. ib. 7, 9, 7; 9, 16, 7; Plin. 33, 11, 50, § 143; Suet. Aug. 76: “in superiore parte aedium,Varr. L. L. 5, § 162 Müll.: “nonnunquam et in publico,Suet. Ner. 27: “cum aliquo,Val. Max. 2, 1, 2 al.Pass. impers.: cenitatur, one dines: “patentibus januis,Macr. S. 2, 13, 1.—
(β). To dine upon; with acc.: “epulas sacrificialis cum aliquo,App. M. 9, 1, p. 217.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (4 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (4):
    • Cicero, Letters to his Friends, 7.16.2
    • Suetonius, Divus Augustus, 76
    • Suetonius, Nero, 27
    • Valerius Maximus, Facta et Dicta Memorabilia, 2.1.2
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: