previous next
-ăcesco , ăcŭi, 3,
I.v. inch. n., to become acid or sour (rare but in good prose).
I. Prop.: “genus uvae,Varr. R. R. 1, 65, 2; cf.: “ut non omne vinum, sic non omnis aetas vetustate coacescit,Cic. Sen. 18, 65; Dig. 33, 6, 9 pr.: “secunda mensa in imbecillo stomacho coacescit,Cels. 1, 2: “si coacuit intus cibus aut computruit,id. 4, 5 fin.
II. Trop (the fig. drawn from wine): quare cum integri nihil fuerit in hac gente plenā, quam valde eam putamus tot transfusionibus coacuisse? to deteriorate or become corrupt, Cic. Scaur. 22, 43 B. and K.; cf. id. Sen. 18, 65 supra.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (4 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (4):
    • Cicero, For Aemilius Scaurus, 22.43
    • A. Cornelius Celsus, De Medicina, 4.5
    • Cicero, De Senectute, 18
    • A. Cornelius Celsus, De Medicina, 1.2
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: