previous next
cōmis , e, adj. etym. dub.; cf. concinnus,
I.courteous, affable, kind, obliging, friendly, loving (class. in prose and poetry; on account of similarity of meaning, in MSS. very freq. interchanged with communis; hence the readings vary in the best edd.; cf. Liv. 25, 12, 9 Drak.; Suet. 2, p. 241 Wolf; Cic. Fin. 2, 25, 80 Madv.).
A. Of persons: comes, benigni, faciles, suaves homines esse dicuntur qui erranti comiter monstrant viam (Enn.; cf. under adv.), Cic. Balb. 16, 36: illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse, etc., id. Fin. 2, 25, 80: “ego illo usa sum benigno et lepido et comi,Ter. Hec. 5, 3, 39 (cf. id. Heaut. 5, 1, 39 Bentl. N. cr.): “comis et humanus,Cic. Fin. 2, 25, 80; cf. Quint. 6, 2, 18; Hor. S. 2, 8, 76: “quis Laelio comior? quis jucundior?Cic. Mur. 31, 66: “dum illis comis est,Plaut. Trin. 2, 1, 23; so, “bonis (opp. adversus malos injucundus),Tac. Agr. 22 fin.: “comis erga aliquem,Cic. Sen. 17, 59 (al. communis, but comp. id. Fin. l. l. Madv.): “comis in amicitiis tuendis,id. Fin. 2, 25, 80 fin.: “in uxorem,Hor. Ep. 2, 2, 133: “senex comissimus,App. M. 11, p. 268.—
B. Of subjects not personal: “comi animo,Ter. Heaut. 5, 1, 39: “ingenium,Tac. A. 6, 41 fin.: “hospitio,Liv. 9, 36, 8, cf.: “vinclum inter hospites comitas,Tac. G. 21 fin. Halm: “sermone et congressu,id. A. 15, 48: “viā (i. e. more),id. ib. 4, 7: “oculis alliciendus amor,Ov. A. A. 3, 510.—Adv.: cōmĭter , courteously, affably, etc. (very freq.): homo, qui erranti comiter monstrat viam, etc., Enn. ap. Cic. Off. 1, 16, 51; id. ap. Varr. L. L. 7, § 89 Müll.: “facere aliquid,Plaut. Poen. 3, 6, 10; id. Rud. 1, 5, 28: “appellare unumquemque,Cic. Phil. 13, 2, 4: “munera missa legatis,Liv. 9, 43, 26; cf. id. 42, 24, 10; 45, 20, 8: “accipere,id. 23, 33, 7; Ov. F. 2, 788; Tac. A. 12, 51: “invitare regios juvenes,Liv. 1, 57, 10: “celebrare regis convivium,id. 1, 22, 5 (al. leg. comi fronte): “administrare provinciam,Tac. H. 1, 13 et saep.; majestatem populi Romani comiter conservato, i. e. willingly, in an obliging, kind manner, a (mildly expressed) formula in treaties of peace, Cic. Balb. 16, 36, cf. Dig. 49, 15, 7; for which, in Liv. 38, 11, 2. imperium majestatemque populi Romani gens Aetolorum conservato sine dolo malo.—Sup., Plaut. Mil. 3, 3, 66 dub. (Ritschl, comptissume).—Comp. apparently not in use.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (28 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (28):
    • Cicero, Philippics, 13.2.4
    • Cicero, For Lucius Murena, 31.66
    • Cicero, For Cornelius Balbus, 16.36
    • Plautus, Poenulus, 3.6
    • Plautus, Rudens, 1.5
    • Plautus, Trinummus, 2.1
    • Horace, Satires, 2.8.76
    • Tacitus, Annales, 15.48
    • Tacitus, Annales, 6.41
    • Tacitus, Annales, 12.51
    • Tacitus, Historiae, 1.13
    • Tacitus, Germania, 21
    • Tacitus, Agricola, 22
    • Plautus, Miles Gloriosus, 3.3
    • Livy, The History of Rome, Book 9, 43
    • Livy, The History of Rome, Book 23, 33
    • Livy, The History of Rome, Book 42, 24
    • Livy, The History of Rome, Book 45, 20.8
    • Livy, The History of Rome, Book 1, 22.5
    • Livy, The History of Rome, Book 1, 57.10
    • Livy, The History of Rome, Book 9, 36
    • Livy, The History of Rome, Book 25, 12
    • Livy, The History of Rome, Book 38, 11
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 2.25
    • Cicero, De Senectute, 17
    • Cicero, De Officiis, 1.16
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 6, 2.18
    • Ovid, Fasti, 2
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: