previous next
con-certo , āvi, ātum, 1,
I.v. a., to contend with any one zealously or warmly (rare but class.; cf. aemulor).
I. In gen.: “te audio nescio quid concertasse cum ero,Ter. Ad. 2, 2, 3: pro explorato habebat, Ambiorigem proelio non esse concertaturum, * Caes. B. G. 6, 5: “de regno,Suet. Aug. 21: “aves nandi velocitate concertant,Col. 8, 15, 4.—Poet., with dat.: “triclinia templis concertant,Manil. 5, 507.—
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (7 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (7):
    • Cicero, Letters to Atticus, 3.12.2
    • Caesar, Gallic War, 6.5
    • Cicero, On Pompey's Command, 10.28
    • Suetonius, Divus Augustus, 21
    • Suetonius, Caligula, 22
    • Cicero, de Natura Deorum, 3.16
    • Columella, Res Rustica, 8.15.4
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: