I.v. dep., to attend, accompany (late Lat., except in part. perf., v. infra): “concomitando tuos, Ven. Carm. 8, 7, 183: Astris Caesario concomitante suo,” id. ib. 8, 6, 157.—Part. perf. in pass. sense: * concŏmĭtātus , a, um, accompanied: “quibus concomitata,” Plaut. Mil. 4, 3, 10 Brix ad loc.
con-cŏmĭtor , ātus, āri, 1,