I.joining, connecting with something, or hanging together, in space or time, uninterrupted, continuous.
I. Of space (so mostly Aug. and post-Aug.; cf., however, continue); with dat. or absol.
A. Lit.: “aër continuus terrae est,” Sen. Q. N. 2, 6, 1: Leucada continuam veteres habuere coloni; “nunc freta circuëunt,” joined to the mainland, Ov. M. 15, 289: “ignis proxima quaeque et deinceps continua amplexus,” Liv. 30, 5, 7; 30, 6, 5: montes, * Hor. Ep. 1, 16, 5; Plin. 6, 30, 35, § 189: “agri,” Suet. Caes. 38: “fluere continuo alveo (Euphraten),” Plin. 6, 26, 30, § 124; cf.: “Rhenus uno alveo continuus,” Tac. A. 2, 6: “mare,” id. Agr. 10 fin.: “aliqui vice dentium continuo osse gignuntur,” Plin. 7, 16, 15, § 69: “omnia continua et paria,” Plin. Pan. 51, 4: “serpens,” Stat. Th. 5, 517.—
b. Subst.: contĭnŭus , i, m., he who is always about one, an attendant: “Cocceius Nerva, continuus principis,” Tac. A. 6, 26 (32) Halm, Draeg. ad loc. (Nipperd. and Ritter, principi).—
B. Tron., of rhet. matters (most freq. in Quint.): cum fluxerunt plures continuae translationes (the figure derived from an uninterrupted, flowing stream; v. the preced.), Cic. Or. 27, 94: “expositio (opp. partita),” Quint. 7, 10, 11: “loci,” id. 11, 3, 84: “lumina,” id. 12, 10, 46: “ab exordio usque ad ultimam vocem continuus quidam gemitus,” id. 11, 1, 54: “oratio,” id. 6, 1, 46; 6, 4, 1 et saep.: “adfectus,” id. 6, 2, 10: “impetus,” id. 10 7, 14 et saep.—
II. Of time and objects relating to it, following one after another, successive, continuous (class. in all periods and species of composition): auferet ex oculis veniens Aurora Boöten; “continuāque die sidus Hyantis erit,” the next day, Ov. F. 5, 734; so, “continuā nocte,” the following night, id. ib. 6, 720: “triduum continuum, dies decem continuos,” Plaut. Mil. 3, 1, 146 sq.: “dies quinque ex eo die,” Caes. B. G. 1, 48: “annos prope quinquaginta,” Cic. Verr. 1, 13, 38: “duabus noctibus,” Suet. Aug. 94: “secutae sunt continuos complures dies tempestates,” Caes. B. G. 4, 34 Oud. N. cr. prioribus diebus, Liv. 42, 58, 3: “aliquot an nos continuos,” Cic. Imp. Pomp. 18, 54: “tot dies,” Cic. Verr. 2, 5, 36, § 94: “triennium,” Plaut. Stich. 1, 3, 61; Suet. Calig. 7: “biennio,” id. Tib. 38: “bella,” Liv. 10, 31, 10; cf.: “cursus proeliorum,” Tac. Agr. 27: “consulatus,” Suet. Caes. 76; Plin. Pan. 58: itinera, Lepid. ap. Cic. Fam. 10, 34, 1: “regna,” Liv. 1, 47, 6: “duo tri umphi ex Hispaniā acti,” id. 41, 7, 1: “labor,” Quint. 1, 3, 8: “amor,” Prop. 1, 20, 1: “incom moda,” Caes. B. G. 7, 14: messe senescit ager; Ov. A. A. 3, 82: “eos (patricios) ab Atto Clauso continuos duravisse,” Tac. A. 12, 25 fin. et saep.—With abl. resp.: “continuus inde et saevus accusandis reis Suilius,” incessant, Tac. A. 11, 5; cf.: “postulandis reis tam continuus annus fuit,” incessantly occupied, id. ib. 4, 36.—Hence the advv.,
1. contĭ-nŭē , continuously, without interruption; in space or time (very rare, perh. only anteand post-class. for continenter, assidue): “* flumen quod fluit continue,” Varr. L. L. 5, § 27 Müll.: “protinus jugiter et continue,” Non. p. 376, 26.—
2. contĭnŭō .
A. To designate an act that in time immediately follows something, immediately, forthwith, directly, without delay, = statim, αὐτίκα (very freq. in all periods and kinds of composition).
1. In gen.
(α).
Corresp. with the particles of time: ubi, ut, postquam, cum, etc.; with ubi: “ubi primum terram tetigimus, Continuo, etc.,” Plaut. Am. 1, 1, 49; so id. Cist. 2, 3, 35; Ter. Eun. 3, 1, 51 al.—With ut, etc.: “quae ut aspexi, me continuo contuli, etc.,” Plaut. Bacch. 3, 1, 7; so, “iste continuo ut vidit, non dubitavit, etc.,” Cic. Verr. 2, 4, 22, § 48: “ut quisque insanus ... latum demisit pectore clavum, Audit continuo, etc.,” Hor. S. 1, 6, 29: nam postquam audivi ... cominuo argentum dedi, Ut emeretur, Plaut. Ep. 4, 1, 37: “cum te summis laudibus ad caelum extulerunt, mihi continuo maximas gratias agant,” Cic. Fam. 9, 14, 1; 10, 12, 2: “ut vel continuo patuit, cum, etc.,” Hor. S. 2, 8, 29: “ne mora sit, si innuerim, quin pugnus continuo in malā haereat,” Ter. Ad. 2, 1, 17: si quid narrare occepi, continuo dari Tibi verba censes, forthwith you think, etc., id. And. 3, 2, 24; cf. id. Eun. 1, 2, 24; Lucr. 2, 1091; Hor. S. 2, 3, 160: “continuo consilium dimisit (Q. Maximus), simulac me fractum ac debilitatum metu viderit,” Cic. de Or. 1, 26, 121.—
(β).
Absol.: “continuo, ventis surgentibus, aut freta ponti Incipiunt agitata tumescere, etc.,” Verg. G. 1, 356: “continuo hic ero,” Plaut. Ep. 3, 3, 43: haud mora; “continuo matris praecepta facessit,” Verg. G. 4, 548; so Ov. M. 14, 362; cf. Quint. 12, 3, 3; “corresp. with statim,” Cic. Rosc. Com. 6, 17: “quod lubet, non lubet jam id continuo,” the next moment, immediately, Plaut. Cist. 2, 1, 10: “hos prius intro ducam et quae volo Simul inperabo: poste continuo exeo,” Ter. Eun. 3, 2, 40: hanc mihi in manum dat; “mors continuo ipsam occupat,” id. And. 1, 5, 62: “hercle ego te barbā continuo arripiam, et in ignem coniciam,” Plaut. Rud. 3, 4, 64: egomet continuo mecum; “certe captus est!” I immediately thought within myself, Ter. And. 1, 1, 55: “senatus est continuo convocatus,” Cic. Fam. 10, 12, 3: “hos continuo in itinere adorti,” Caes. B. G. 7, 42 fin.: “subitae necessitates continuo agendi,” on the spot, immediately, Quint. 10, 7, 2 et saep.: perturbationes, amplificatae certe, pestiferae sunt; “igitur etiam susceptae continuo in magnā pestis parte versantur,” even immediately on their inception, Cic. Tusc. 4, 18, 42; cf. id. Fin. 3, 9, 32.—
2. Of a point of time closely following a time named, speedily, without interval: “deinde absens factus aedilis, continuo praetor,” Cic. Ac. 2, 1, 1: “qui summam spem civium, quam de eo jam puero habuerant, continuo adulescens incredibili virtute superavit,” id. Lael. 3, 11.—
3. Esp., with the statement of a logical consequence from a fact; only in connection with a negative, or a question implying a negative, not by consequence, not necessarily, not as an immediate consequence, in questions; perhaps then? perhaps therefore? (very freq. in Cic.); with si: “non continuo, si me in gregem sicariorum contuli, sum sicarius,” Cic. Rosc. Am. 33, 94; so id. de Or. 2, 48, 199; Gai Inst. 2, 204.—With cum, Manil. 2, 345. —Absol.: “cum nec omnes, qui curari se passi sunt, continuo etiam convalescant,” Cic. Tusc. 3, 3, 5; so, “ego summum dolorem ... non continuo dico esse brevem,” id. ib. 2, 19, 45: aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint; “illud non continuo, ut aeque incontentae,” id. Fin. 4, 27, 75: “si malo careat, continuone fruitur summo bono?” id. Tusc. 3, 18, 40; so, “continuone si? etc.,” Quint. 9, 2, 84.—