I.to dismember, to rend limb by limb; hence, trop., to ruin: "quasi per artus concidere," Non. 95, 17 (only in the foll. passages): “fallaciis opes,” Plaut. Capt. 3, 5, 14: “deartuatus sum hujus technis,” id. ib. 3, 4, 108; cf. Non. l. l.
dĕ-artŭo , āvi, ātum, l, v. a. artus; cf. artuatus and artuatim. Lit.,