I.imper.: “deduc,” Cic. Rep. 1, 21, 34; “old form, deduce,” Ter. Eun. 3, 3, 32), 3, v. a., to lead or bring away, to lead, fetch, bring or draw down (for syn. cf.: duco, comitor, prosequor, persequor, stipo, sequor, consequor—freq. and class.).
I. Lit.
A. In gen.
a. Not designating a limit: “atomos de via,” to turn from a straight course, Cic. Fat. 9, 18: “eum concionari conantem de rostris,” Caes. B. C. 3, 21, 3: “pedes de lecto,” Plaut. Curc. 2, 3, 82: “suos clam ex agris,” Caes. B. G. 4, 30 fin.; so, “aliquem ex ultimis gentibus,” Cic. Phil. 13, 13: “lunam e curru,” Tib. 1, 8, 21; cf. “the foll.: summā vestem deduxit ab orā,” Ov. M. 3, 480: “cantando rigidas deducere montibus ornos,” Verg. E. 6, 71: lunam caelo id. ib. 8, 69; cf.: “lunam cursu,” Ov. H. 6, 85: “hunc caelo,” id. F. 3, 317: “dominam Ditis thalamo,” Verg. A. 6, 397: “tota carbasa malo,” i. e. to spread, unfurl, by letting down, Ov. M. 11, 477; cf. “the foll.: febres corpore,” Hor. Ep. 1, 2, 48: “inde boves,” Ov. M. 6, 322: “transfuga duci se ad consules jubet deductusque traditurum urbem promittit,” Liv. 9, 24: “Ubiis imperat, ut pecora deducant suaque omnia ex agris in oppida conferant,” Caes. B. G. 6, 10, 2; cf. Liv. 21, 37: rivos, i. e. to clear out, cleanse ( = detergere, Macr. Sat. 3, 3; Col. 2, 22, 3), Verg. G. 1, 269 Heyne ad loc.; cf.: “aqua Albana deducta ad utilitatem agri suburbani,” conducted off, Cic. Div. 2, 32, 69, and v. the foll.: “lunam,” Prop. 1, 1, 19; cf. “Jovem,” the sun, Hor. Epod. 13, 2: “crines pectine,” to comb, Ov. M. 4, 311; cf.: “caesariem barbae dextrā,” id. ib. 15, 656: “vela,” id. ib. 3, 663: “sive aliquis molli deducit candida gestu Brachia,” moves, Prop. 2, 22 (3, 15), 5 (al. diducit); imitated by Stat. Silv. 3, 5, 66 (al. diducit) et saep.—
b. Stating the limit: “cito hunc deduc ad militem,” Ter. Eun. 3, 3, 32: “aliquem ad aliquem,” id. ib. 4, 4, 10; Cic. Lael. 1; Caes. B. G. 7, 28 fin.; id. B. C. 1, 18, 3; Sall. J. 113 fin. et saep.: “juvenem ad altos currus,” Ov. M. 2, 106: “suas vestes humero ad pectora,” Ov. M. 6, 405; cf.: “manum ad imum ventrem,” Quint. 11, 3, 112 et saep.: “impedimenta in proximum collem,” Caes. B. G. 7, 68, 2: “aquam in vias,” Cato R. R. 155; Ov. M. 1, 582: “aliquem in conspectum (Caesaris),” Caes. B. C. 1, 22, 2: “aliquem in arcem,” Liv. 1, 18; id. 1, 58: “aliquem in carcerem,” Sall. C. 55: “in arenam,” Suet. Calig. 35: levis deducet pondere fratres, will bring down (the scale), Grat. Cyn. 292. —
B. In partic.
I. Milit. t. t., to draw off, lead off, withdraw troops from a place; to lead, conduct, bring to a place: praesidia de locis, Sisenna ap. Non. 289, 15; so with de, Plaut. Am. 1, 1, 60; Caes. B. G. 5, 51, 2; Cic. Att. 7, 14 al.: “exercitum ex his regionibus,” Caes. B. G. 1, 44, 19; so with ex, id. ib. 7, 87, 4 fin.; 7, 81 fin.; id. B. C. 1, 12, 3 al.: “legionem ab opere,” id. ib. 3, 69; so with ab, id. ib. 2, 26, 3; Liv. 34, 35 al.: “deducta Orico legione,” Caes. B. C. 3, 34: “exercitum finibus Attali,” Liv. 32, 27: deducto exercitu, Caes. B. G. 6, 43, 3; 7, 20, 11; id. B. C. 3, 39 al.; cf. Oud. ad Caes. B. G. 2, 33, 2: “milites ad Ciceronem,” Caes. B. G. 5, 27, 9: “tres in arcem cohortes praesidio,” id. B. C. 3, 19, 5: “a Flacco inter ceteros, quos virtutis causa secum ex provincia ad triumphum deducebat, deductus sum,” Liv. 42, 34: “copias ex locis superioribus in campum deducit,” Caes. B. C. 2, 40 fin.: “legionibus in hiberna deductis,” id. B. G. 2, 35, 3; so, “in hiberna,” Liv. 26, 20; 43, 9: “in interiorem Galliam,” Caes. B. G. 2, 2; cf. “in Menapios,” id. ib. 4, 22, 5: “in proxima municipia,” id. B. C. 1, 32: “in hiberna in Sequanos,” id. B. G. 1, 54, 2: “in aciem,” Liv. 3, 62: “praesidia eo,” Caes. B. C. 2, 18, 5: “neque more militari vigiliae deducebantur,” Sall. Jug. 44, 5; id. C. 59, 1. —
2. Pub. law t. t., to lead forth, conduct a colony to a place: “coloni, qui lege Julia Capuam deducti erant,” Caes. B. C. 1, 14, 4; cf. Suet. Caes. 81: “colonos in aliquem locum,” id. ib. 28: “coloniam in aliquem locum,” Cic. Rep. 2, 3; 2, 4; Liv. 10, 1; 10, 13; 34, 45 (repeatedly); Suet. Tib. 4 al.: “Aquileia colonia Latina eo anno in agro Gallorum est deducta,” Liv. 40, 34; cf.: “in colonia Capua deducti,” Suet. Caes. 81: “ut emantur agri a privatis, quo plebs publice deducatur,” Cic. Agr. 2, 25; cf. id. ib. 2, 26; “2, 34, 92: triumvir coloniis deducendis,” Sall. J. 42; cf. Liv. 9, 46; 9, 28; Suet. Aug. 46 al.— Absol.: “deductis olim et nobiscum per conubium sociatis, haec patria est,” Tac. H. 4, 65. —
3. Nautical t. t.
a. To draw out a ship from the docks: “ex navalibus eorum unam (navem) deducit,” Caes. B. C. 2, 3, 2: “deducunt socii naves,” Verg. A. 3, 71.—Hence far more freq. meton., like the Gr. καθέλκειν, to draw down a ship from the stocks into the sea; to launch, Liv. 21, 17; 41, 9; Caes. B. G. 7, 60: “neque multum abesse (naves) ab eo, quin paucis diebus deduci possent,” id. ib. 5, 2, 2: “naves,” id. ib. 5, 23, 2: “classem,” Liv. 36, 41 al.: “naves litore,” Verg. A. 4, 398: “carinas,” Ov. M. 6, 144; 8, 104 et saep.—
b. Rarely for subducere and the Gr. κατάγειν, to draw a ship into port: “onerarias naves in portum deducunt,” Caes. B. C. 1, 36, 2: “in portum,” Petr. 101, 8.—
4. Weavers' t. t., to draw out, spin out the thread, yarn: “dextera tum leviter deducens fila, Catull. 64, 313: filum,” Ov. M. 4, 36; id. Am. 1, 14, 7; id. H. 9, 77.—Hence, meton., to prepare a web, to weave: “vetus in tela deducitur argumentum,” is interwoven, represented in weaving, Ov. M. 6, 69.—
5. t. t. of common life, to lead out, conduct, escort, accompany a person out of the house, as a mark of respect or for protection: “haec ipsa sunt honorabilia ... assurgi, deduci, reduci,” Cic. de Sen. 18, 63: “cum magna multitudo optimorum virorum et civium me de domo deduceret,” id. Fam. 10, 12, 2; Suet. Aug. 29: “ne deducendi sui causa populum de foro abduceret,” Liv. 23, 23 fin.; cf. Tac. A. 3, 14: “a quibus (sc. equitibus Rom.) si domus nostra celebratur, si interdum ad forum deducimur, etc.,” Cic. Mur. 34.—
b. Esp., to conduct a young man to a public teacher: “dicam hunc a patre continuo ad me esse deductum,” Cic. Cael. 4, 9; id. Lael. 1, 1; Tac. Dial. 34; Quint. 12, 11, 6; cf. ephebum in gymnasium, Petron. 85, 3.—
c. Aliquam alicui, ad aliquem, to lead, conduct a bride (from her father's house) to her husband (cf. denubo): “bona uxor si ea deducta est usquam cuiquam gentium,” Plaut. Mil. 3, 1, 90; cf. “Catull. 68, 143: virginem juveni marito,” Tib. 3, 4, 31: “uni nuptam, ad quem virgo deducta sit,” Liv. 10, 23: “nullo exemplo deductae in domum patrui fratris filiae,” Tac. A. 12, 5; so, “in domum,” id. ib. 14, 63; so of the bridegroom himself, to take home the bride: “domum in cubiculum,” Ter. Ad. 4, 5, 60: “uxorem domum,” id. Hec. 1, 2, 60: “quo primum virgo quaeque deducta est,” Caes. B. G. 5, 14 fin.—Absol.: “eas velut auspicibus nobilissimis populis deductas esse,” Liv. 42, 12, 4; cf. Prop. 4 (5), 3, 13.—
(β).
In a dishonorable sense, to bring one a concubine, Plaut. Casin. 2, 8, 36; Cic. Verr. 2, 3, 34; Suet. Calig. 25; id. Caes. 50; id. Ner. 28; cf. also the foll., no. 7.—
d. To lead about in a public procession, Suet. Tib. 17 fin.: “invidens privata deduci superbo non humilis mulier triumpho,” Hor. Od. 1, 37, 31: “tensas,” Suet. Aug. 43; id. Vesp. 5.—
e. Hence, to drive out, expel = expellere: Arsinoen ex regno, Auct. B. Alex. 33: “ex possessione,” Liv. 34, 58, 6. —
6. Jurid. t. t.
a. Aliquem de fundo, to lead away a person from a disputed possession in the presence of witnesses (with or without force: the latter moribus, the former vi solida), in order to procure him the right of action (this was a symbolic procedure preparatory to an action): appellat Fabius, ut aut ipse Tullium deduceret aut ab eo deduceretur. Dicit deducturum se Tullius, etc., Cic. pro Tull. Fragm. § 20; id. Agr. 2, 26, 68; “placuit Caecinae constituere, quo die in rem praesentem veniretur, et de fundo Caecina moribus deduceretur, etc.,” id. Caecin. 7, 20.—
b. To bring before a tribunal as a witness: “multi boni ad hoc judicium deducti non sunt,” Cic. Flac. 4, 9.—
7. With the accessory idea of diminution, to withdraw, deduct, subtract, diminish: “cibum,” Ter. Eun. 2, 3, 23. And as a mercantile t. t.: “addendo deducendoque videre, quae reliqui summa fiat,” Cic. Off. 1, 18, 59: “ut centum nummi deducerentur,” id. Leg. 2, 21, 53; cf. Cato R. R. 144 sq.: “de capite deducite, quod usuris pernumeratum est,” Liv. 6, 15; cf. Suet. Caes. 42 et saep.—Hence in a double sense: Tertia deducta est (in allusion to the meaning, no. 5, c. β), Suet. Caes. 50; cf. the same account in Macr. S. 2, 2.
II. Trop.
A. In gen., to bring down, bring or lead away, withdraw, bring, lead: quare, si placet, deduc orationem tuam de coelo ad haec citeriora, Cic. Fragm. ap. Non. 85, 20, and 289, 9: “licet enim contrahere universitatem generis humani, eamque gradatim ad pauciores, postremo deducere in singulos,” id. N. D. 2, 65 fin.: “aliquem de animi lenitate,” id. Cat. 2, 13; cf.: “aliquem de animi pravitate,” Q. Cic. Pet. Cons. 10 fin.: “aliquem de sententia,” Cic. Brut. 25 fin.: “aliquem de fide,” Cic. Verr. 1, 9, 25 et saep.: “perterritos a timore,” id. N. D. 2, 59, 148: “aliquem a tristitia, ab acerbitate,” id. de Or. 2, 83 fin.: “aliquem ab humanitate, a pietate, a religione,” Cic. Verr. 2, 4, 6 (for which, shortly before, abducere): “aliquem a vera accusatione,” id. ib. 2, 1, 6 fin.; id. Fam. 1, 1, 2 et saep.: “voluntates impellere quo velit, unde autem velit deducere,” Cic. de Or. 1, 8, 30: “mos unde deductus,” derived, Hor. Od. 4, 4, 19; cf.: “nomen ab Anco,” Ov. F. 6, 803: “quae tandem ea est disciplina, ad quam me deducas,” Cic. Acad. 2, 36: “aliquem ad fletum misericordiamque,” id. de Or. 2, 45, 189: “aliquem ad eam sententiam,” Caes. B. G. 2, 10, 5; 6, 10, 2: “rem ad arma,” id. B. C. 1, 4 fin.; cf.: “rem ad otium,” id. ib. 1, 5 fin.: “plura argumenta ad unum effectum,” Quint. 9, 2, 103 et saep.: “quam in fortunam quamque in amplitudinem deduxisset (Aeduos),” Caes. B. G. 7, 54, 3; so, “aliquem in eum casum,” id. ib. 2, 31, 6: “aliquem in periculum,” id. ib. 7, 50, 4: Quint. 4, 2, 12; cf.: “rem in summum periculum,” Caes. B. G. 5, 31; id. B. C. 1, 19, 3: “rem in controversiam,” id. B. G. 7, 63, 5: “aliquem in causam,” Liv. 36, 5: “in societatem belli,” id. 36, 7 et saep.: “huc jam deduxerat rem, ut, etc.,” Caes. B. C. 1, 62; so, “rem huc, ut, etc.,” id. ib. 1, 86, 3: “deduxisti totam hanc rem in duo genera solum causarum, caetera innumerabilia exercitationi reliquisti,” have brought, reduced, Cic. de Or. 2, 17, 71; id. Cat. 2, 2, 4; cf.: “rem in eum locum, ut, etc.,” id. Fam. 16, 12: “quem in locum,” id. ib. 4, 2, 3: “ergo huc universa causa deducitur, utrum, etc.,” id. Rosc. Com. 12, 34: “rerum divisio in duos articulos deducitur,” Gai. Inst. 2, 2: “audi, quo rem deducam,” what I aim at, what I have in view, to what conclusion I will bring the matter, Hor. S. 1, 1, 15: “Aeolium carmen ad Italos modos,” transfer, transplant, id. Od. 3, 30, 14; cf.: “in patriam deducere musas,” Verg. G. 3, 10. —
B. In partic.
1. To mislead, seduce, entice, induce, bring one to an opinion (rare): “adolescentibus et oratione magistratus et praemio deductis,” Caes. B. G. 7, 37, 6; id. B. C. 1, 7, 1: “sibi esse facile, Seuthen regem Thracum deducere, ut, etc.,” Nep. Alcib. 8: “aliquem vero,” from the truth, Lucr. 1, 370.—
2. To spin out a literary composition, like a thread, i. e. to elaborate, prepare, compose (poet., and in post-Aug. prose): “tenui deducta poëmata filo,” Hor. Ep. 2, 1, 225: “mille die versus,” id. Sat. 2, 1, 4; Ov. Pont. 1, 5, 13: “carmina,” id. Tr. 1, 1, 39; cf. id. ib. 5, 1, 71: nihil expositum, Juv. 7, 54: “commentarios,” Quint. 3, 6, 59: “oratio deducta atque circumlata,” finely spun out, id. 4, 1, 60 al.: “primaque ab origine mundi ad mea perpetuum deducite tempora carmen,” Ov. M. 1, 3; cf. id. Tr. 2, 560; Hor. A. P. 129: “opus,” Manil. 1, 3. —
3. (Another figure borrowed from spinning.) To make finer, thinner, weaker; to attenuate: vocem deducas oportet, ut mulieris videantur verba, Pompon. ap. Macr. Sat. 6, 4: "Ὀδυσσεύς" ad "Ulixem" deductus est, Quint. 1, 4, 16; cf. P. a. B.—
4. To derive (of the origin of words): “nomen Christianorum a Christo deducitur,” Tert. adv. Marc. 4, 14; “id. de Virg. vel. 5: diximus nomen religionis a vinculo pietatis esse deductum,” Lact. 4, 28, 12; cf.: “sed et Pharnacion (cognominatur) a Pharnace rege deductum,” Plin. 25, 4, 14, § 33.—
5. To remove, cure, of physical evils: “brassica de capite omnia deducet et sanum faciet,” Cato R. R. 157, 6: “corpore febres, animo curas,” Hor. Ep. 1, 2, 48; Cic. Fin. 5, 17, 47.—
6. To bring down (late Lat.): “deducis ad inferos,” i. e. to death, Vulg. Tobiae, 13, 2; id. Gen. 42, 38; id. 1 Reg. 2, 6.—
7. Law t. t., to withhold: “cum in mancipanda proprietate (usus fructus) deducatur,” Gai. Inst. 2, 33.—Hence,