previous next
dēsĭdĭōsus , a, um, adv. desidia, qs. full of idleness, i. e.
I.slothful, indolent, lazy (for syn. cf.: piger, segnis, iners, deses, ignavus, socors, lentus, tardus, otiosus).
II. Transf., causing idleness, making lazy: si quod facit, ab eo (nominetur) quod fit, ut cum desidiosam artem dicemus, quia desidiosos facit, Auct. Her. 4, 32, 43: “habet etiam amoenitas ipsa vel sumptuosas vel desidiosas illecebras multas cupiditatum,Cic. Rep. 2, 4: “delectatio,id. de Or. 3, 23, 88: “inertissimum et desidiosissimum otium,id. Agr. 2, 33 fin.: “desidiose puer (sc. Cupido),Ov. Am. 2, 92.—* Adv.: dēsĭdĭōsē , idly: “agere aetatem,Lucr. 4, 1136.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (6 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (6):
    • Cicero, On the Agrarian Law, 2.33
    • Cicero, On Oratory, 3.23
    • Lucretius, De Rerum Natura, 4.1136
    • Lucan, Civil War, 9.288
    • Pliny the Younger, Epistulae, 3.5.19
    • Cicero, De Republica, 2.4
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: